نگاهی به پروتکل های حفاظتی ریاست جمهوری آمریکا/ کدام "جانور وحشی" و چگونه از ترامپ محافظت می کند؟!

 مراسم تحلیف دونالد ترامپ به عنوان چهل و هفتمین رئیس‌جمهور ایالات متحده در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ (اول بهمن ۱۴۰۳) برگزار شد. این مراسم در ساعت ۱۲ ظهر به وقت واشنگتن دی‌سی (۲۰:۳۰ به وقت تهران) در گنبد ساختمان کنگره ایالات متحده برگزار گردید. برگزاری مراسم در داخل ساختمان به دلیل پیش‌بینی هوای بسیار سرد و نگرانی از سلامت شرکت‌کنندگان انجام شد، که یادآور مراسم تحلیف رونالد ریگان در سال ۱۹۸۵ است.

تدابیر امنیتی برای مراسم تحلیف دونالد ترامپ در سال ۲۰۲۵ یکی از جامع‌ترین و سختگیرانه‌ترین مجموعه اقدامات در تاریخ مراسم‌های تحلیف ریاست جمهوری ایالات متحده بود و تحت شدیدترین تدابیر امنیتی در تاریخ آمریکا برگزار شد. اگرچه مقامات تهدید خاصی را شناسایی نکرده بودند، اما برای احتمال اعتراضات خصمانه آماده شدند که به مراتب کمتر از آنچه در مراسم تحلیف اول ترامپ در سال ۲۰۱۷ مشاهده شده بود،

پیش‌بینی می‌شد. این مراسم در شرایطی برگزار شد که خشونت سیاسی به یک نگرانی عمده تبدیل شده است. مقامات یک برنامه امنیتی تقویت‌شده را اجرا کردند و محیط را خطرناک‌تر از مراسم تحلیف‌های قبلی ارزیابی کردند. رئیس‌جمهور منتخب نیز ابراز خرسندی کرد که مراسم به دلیل مسائل امنیتی در داخل برگزار می‌شود. 

این تدابیر امنیتی شامل موارد زیر بود:

حضور بیش از ۲۵ هزار نیروی پلیس و نظامی، شامل گارد ملی و نیرو‌های ویژه.

ایجاد حصار‌های امنیتی به طول ۴۸ کیلومتر، که برخی از آنها با سیم‌های خاردار تقویت شده بودند.

استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند پهپاد‌ها و دوربین‌های نظارتی برای ردیابی و کنترل جمعیت.

تعیین چندین ایست بازرسی در نقاط مختلف پایتخت برای نظارت بر ورود تماشاگران و معترضان.

تجهیزات ویژه امنیتی شامل تیم‌های تاکتیکی، واحد‌های مقابله با پهپادها، و تیراندازان مستقر بر روی سقف‌ها برای تأمین امنیت 

نزدیک به ۴۸ کیلومتر حصار ضد نفوذ در اطراف مناطق حساس، از جمله کنگره و کاخ سفید نصب شد. همچنین موانع بتنی برای جلوگیری از حملات با خودرو به کار گرفته شد. حصار‌های فلزی بلند و مستحکم که توانایی مقاومت در برابر برخورد خودرو‌ها را داشتند، دور تا دور محوطه‌ی مراسم و مناطق اطراف کپیتول هیل نصب شدند. این حصار‌ها به گونه‌ای طراحی شده بودند که نه تنها از نفوذ افراد جلوگیری کنند بلکه از حملات خودرویی نیز ممانعت نمایند. چندین نقطه کنترل امنیتی با استفاده از اسکنر‌های فلزی، دستگاه‌های اشعه ایکس برای بازرسی کیف‌ها و وسایل همراه، و بازرسی‌های بدنی دقیق ایجاد شده بود. این نقاط کنترل هم برای مهمانان رسمی و هم برای تماشاگران عمومی فعال بودند.

 بیش از ۲۵,۰۰۰ نفر از نیرو‌های گارد ملی در واشینگتن دی. سی. مستقر شدند که این تعداد بسیار بیشتر از هر مراسم تحلیف دیگری بود. این نیرو‌ها شامل حدود ۷۸۰۰ نفر از گارد ملی و همچنین ۴۰۰۰ افسر از شهر‌های دیگر بودند. آنها با تجهیزات کامل نظامی، شامل اسلحه‌های خودکار، تجهیزات ضد شورش، و حتی تجهیزات پزشکی اضطراری، مستقر شده بودند. 

پلیس مخفی به عنوان مسئول اصلی حفاظت از رئیس‌جمهور، در کنار نیرو‌های FBI، ATF، و دیگر سازمان‌های امنیتی، عملیات پیچیده‌ای را برای تأمین امنیت مراسم اجرا کردند. این شامل مأموران مخفی، افسران ضد تروریسم و تیم‌های اطلاعاتی بود.

پهپاد‌های نظارتی مجهز به دوربین‌های پیشرفته و حسگر‌ها برای مشاهده محوطه از بالا و شناسایی هرگونه فعالیت مشکوک استفاده شدند. همچنین پهپاد‌های ضد پهپاد برای مقابله با هرگونه پهپاد غیرمجاز مستقر شده بودند. تک‌تیراندازان مستقر بر روی بام‌ها و واحد‌های ویژه مبارزه با پهپاد‌ها بخشی از تدابیر امنیتی بودند. بازرسی‌های دقیقی از مهمانان انجام شد تا امنیت آنها تضمین شود.

سیستم‌های نظارتی: یک شبکه گسترده از دوربین‌های مداربسته با قابلیت تشخیص چهره در سرتاسر محوطه مراسم نصب شده بودند. این دوربین‌ها به سیستم‌های پایش مرکزی متصل بودند تا امکان پیگیری زنده و تحلیل ویدئویی فراهم آید.

محدودیت‌های ترافیکی: بسیاری از خیابان‌های اطراف کپیتول هیل و مسیر‌های منتهی به محل مراسم از چند روز قبل بسته شدند تا دسترسی و تردد محدود شود. استفاده از خودرو‌های ویژه برای مهمانان رسمی و افراد مجاز محدود به مسیر‌های مشخص شده بود.

محدودیت پرواز: یک منطقه ممنوعه پرواز برای هواپیما‌های شخصی، بالگرد‌ها و پهپاد‌ها در سطح شهر اعلام شده بود، که توسط نیروی هوایی و FAA (اداره هوانوردی فدرال) اعمال شد.

نظارت بر فضای مجازی: مأموران اطلاعاتی و ضد تروریسم به نظارت بر شبکه‌های اجتماعی و فروم‌های اینترنتی برای شناسایی پیام‌ها و برنامه‌ریزی‌های مشکوک پرداختند؛ و از منابع اطلاعاتی مختلف، از جاسوس‌ها تا شنود‌های قانونی، برای پیش‌بینی و جلوگیری از تهدیدات استفاده شد.

این تدابیر نه تنها برای مقابله با تهدیدات فیزیکی بلکه برای جلوگیری از اختلالات سایبری و حملات هیبریدی بودند که نشان‌دهنده یک رویکرد چند لایه و پیچیده به امنیت مراسم بود.

قابل ذکر است که پروتکل‌های امنیتی برای محافظت از رئیس‌جمهور آمریکا بسیار پیچیده و دقیق هستند و شامل مجموعه‌ای از تدابیر امنیتی در سطح ملی و بین‌المللی می‌شوند. خدمات مخفی آمریکا (Secret Service) مسئول اصلی حفاظت از رئیس‌جمهور است. این سازمان در سال ۱۸۶۵ تأسیس شده و وظیفه اصلی آن پیشگیری از تهدیدات امنیتی علیه رئیس‌جمهور، اعضای خانواده‌اش، و مقامات ارشد دولت است. خدمات مخفی هم در داخل کشور و هم در سفر‌های خارجی، اقدامات حفاظتی انجام می‌دهد.

حفاظت فیزیکی از رئیس‌جمهور شامل تیم‌های امنیتی متخصص است که رئیس‌جمهور را در طول سفر‌ها و فعالیت‌های روزانه همراهی می‌کنند. این تیم‌ها با استفاده از تجهیزات پیشرفته‌ای همچون خودرو‌های ضد گلوله، هلی‌کوپتر‌های ویژه و تکنولوژی‌های نظارتی و ارتباطاتی کار می‌کنند. علاوه بر این، امنیت هوایی نیز بخش مهمی از تدابیر حفاظتی است. برای مقابله با تهدیدات هوایی، از سامانه‌های ضد موشکی و جنگنده‌های نیروی هوایی استفاده می‌شود. هواپیما‌های حامل رئیس‌جمهور، مانند "Air Force One" (هواپیمای اختصاصی رئیس‌جمهور)، نیز مجهز به سیستم‌های پیشرفته دفاعی هستند.

پروتکل‌های آمادگی اضطراری نیز بخشی از این مجموعه هستند. برنامه‌های از پیش تعیین شده برای واکنش به حوادث از جمله حملات، ترور‌های احتمالی یا بحران‌های طبیعی در نظر گرفته شده‌اند

امنیت سایبری یکی دیگر از جنبه‌های مهم حفاظت از رئیس‌جمهور است. برای جلوگیری از حملات سایبری و تهدیدات اطلاعاتی، خدمات مخفی و دیگر آژانس‌های امنیتی از فناوری‌های پیشرفته برای محافظت از داده‌ها و ارتباطات الکترونیکی رئیس‌جمهور استفاده می‌کنند. این شامل نظارت بر سیستم‌های کامپیوتری، شبکه‌های مخابراتی و ارتباطات آنلاین است.

در رویداد‌های عمومی که رئیس‌جمهور در آنها حضور دارد، تدابیر ویژه‌ای برای شناسایی و دفع تهدیدات احتمالی به کار گرفته می‌شود. این تدابیر شامل بازرسی‌های دقیق، حضور واحد‌های ویژه پلیس، تیم‌های ضدتروریسم و نظارت هوایی است تا امنیت کامل در طول این رویداد‌ها تأمین شود.

در نهایت، تیم‌های امنیتی رئیس‌جمهور همیشه آماده مقابله با بحران‌های ناگهانی هستند. در مواقع اضطراری، مسیر‌های فرار از پیش تعیین شده و تدابیر امنیتی مختلف برای جابجایی سریع و ایمن رئیس‌جمهور به مکان‌های امن وجود دارد. این پروتکل‌ها به‌طور مستمر به‌روزرسانی می‌شوند و با تغییرات تهدیدات و تکنولوژی‌ها تطبیق می‌یابند تا امنیت رئیس‌جمهور و مقامات ارشد دولت تأمین شود.

دولت دونالد ترامپ با چالش‌های خاصی در زمینه پروتکل‌های امنیتی مواجه بود که برخی از آنها به وضوح نمایان شد. یکی از مسائل مهم، استفاده مکرر ترامپ از تلفن شخصی خود برای تماس با رهبران جهانی بود. این اقدام نگرانی‌هایی را درباره احتمال نفوذ هکر‌ها و دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس ایجاد کرد. گزارش‌ها حاکی از آن است که برخی از مکالمات او با رهبران خارجی ممکن است بدون نظارت مناسب انجام شده باشد، که این موضوع به شدت نقض پروتکل‌های دیپلماتیک محسوب می‌شود.

علاوه بر این، ترامپ در برخی موارد تصمیمات غیرمعمولی اتخاذ کرد که ممکن بود بر پروتکل‌های امنیتی تأثیر بگذارد، مانند تغییر مکان ملاقات‌ها یا عدم رعایت برخی از رویه‌های معمول. این رفتار‌ها باعث نگرانی‌هایی درباره تأثیرات منفی بر امنیت ملی شد و انتقادات جدی را از سوی نمایندگان کنگره، کارشناسان امنیت ملی و رسانه‌ها به دنبال داشت. بسیاری بر این باور بودند که نقض پروتکل‌های امنیتی می‌تواند پیامد‌های جدی برای امنیت ملی ایالات متحده داشته باشد.

در پاسخ به این انتقادات، برخی اقدامات اصلاحی توسط سرویس مخفی صورت گرفت تا اطمینان حاصل شود که پروتکل‌های امنیتی به درستی رعایت می‌شوند و خطرات احتمالی کاهش یابد. این اقدامات شامل افزایش تعداد پرسنل امنیتی در رویداد‌ها و بهبود سیستم‌های نظارتی بود تا از هرگونه تهدید احتمالی جلوگیری شود. در نهایت، چالش‌ها و انتقادات مربوط به پروتکل‌های امنیتی در دوران ترامپ نشان‌دهنده ضرورت رعایت استاندارد‌های بالا در حفاظت از مقامات دولتی و اطلاعات حساس بود. 

پروتکل‌های فیزیکی از ترامپ شامل حفاظت ۲۴/۷ (حفاظت ۲۴ ساعت در هفته، ۷ روز هفته) توسط سرویس مخفی ایالات متحده (USSS) می‌شود. این سرویس مخفی مسئولیت تأمین امنیت محل‌های حضور او از جمله خانه‌ها، محل‌های کار، و سفرهایش را بر عهده دارد. در رویداد‌های عمومی، مراسم‌ها و سخنرانی‌ها، سرویس مخفی به مدیریت جمعیت، امنیت محل، و محافظت شخصی از ترامپ می‌پردازد. برای جابجایی ترامپ از خودرو‌های زرهی مانند "The Beast" استفاده می‌شود که مجهز به زره‌های ضد گلوله، سیستم‌های ارتباطی پیشرفته و تجهیزات اضطراری هستند. در محل‌های اقامت مانند Mar-a-Lago، علاوه بر حصارکشی، نگهبانان، دوربین‌های مداربسته، و سیستم‌های هشداردهنده نیز مستقر هستند.

پروتکل‌های سایبری شامل محافظت از ارتباطات شخصی و حساب‌های رسانه‌های اجتماعی ترامپ است. این محافظت از طریق نرم‌افزار‌های امنیتی پیشرفته، استفاده از VPN‌های امن، و پروتکل‌های رمزنگاری برای تماس‌ها و پیام‌های خصوصی انجام می‌شود. همچنین، سرویس‌های اطلاعاتی به طور دائم به دنبال نشانه‌های حملات سایبری احتمالی هستند که می‌توانند به ترامپ یا نهاد‌های مرتبط با او آسیب بزنند.

پروتکل‌های اطلاعاتی به جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات مربوط می‌شوند. سرویس‌های اطلاعاتی تهدیدات بالقوه علیه ترامپ را از طریق منابع انسانی، نظارت بر شبکه‌های اجتماعی و سیگنال‌های اطلاعاتی ارزیابی می‌کنند. در صورت شناسایی تهدید جدی، تدابیر امنیتی اضافی مانند افزایش نیرو‌های امنیتی، تغییر برنامه‌های سفر، یا استفاده از مسیر‌های امن‌تر اتخاذ می‌شود.

پروتکل‌های آمادگی اضطراری نیز بخشی از این مجموعه هستند. برنامه‌های از پیش تعیین شده برای واکنش به حوادث از جمله حملات، ترور‌های احتمالی یا بحران‌های طبیعی در نظر گرفته شده‌اند. تیم‌های امنیتی به طور منظم تمرین‌های شبیه‌سازی بحران را انجام می‌دهند تا آمادگی خود را در برابر موقعیت‌های مختلف حفظ کنند.

این پروتکل‌ها با همکاری نهاد‌های مختلف امنیتی، اطلاعاتی و نظامی اجرا می‌شوند تا از سلامت و امنیت دونالد ترامپ اطمینان حاصل شود.

"The Beast" نام اتوموبیلی است که جو بایدن و دونالد ترامپ برای جابجایی از آن استفاده می‌کنند. "The Beast یا "جانور وحشی" نام لیموزینی است که به طور خاص برای رئیس‌جمهور ایالات متحده طراحی شده است. این خودرو به عنوان یکی از امن‌ترین وسایل نقلیه در جهان شناخته می‌شود و وظیفه حفاظت از رئیس‌جمهور در برابر تهدیدات مختلف را بر عهده دارد. "The Beast" توسط جنرال موتورز ساخته شده و اولین بار در سال ۲۰۱۸ به نمایش عمومی درآمد. این لیموزین به دلیل ویژگی‌های امنیتی منحصر‌به‌فرد خود، از جمله زره‌های ضد گلوله و پنل‌های مقاوم در برابر انفجار، توانسته است استاندارد‌های بالایی را در حفاظت از مقامات دولتی برقرار کند.

این خودرو دارای وزن تقریباً ۲۰,۰۰۰ پوند (حدود ۹ تن) است، شیشه‌های آن ضد گلوله هستند و در‌های آن دارای ضخامت قابل توجهی (حدود ۸ اینچ) می‌باشند. "The Beast" همچنین مجهز به لاستیک‌های ران فلت است که امکان حرکت حتی در صورت پنچر شدن را فراهم می‌کند. این خودرو به سیستم‌های ارتباطی پیشرفته‌ای مجهز است که به رئیس‌جمهور اجازه می‌دهد تا کد‌های هسته‌ای را صادر کند.

داخل "The Beast" امکانات لوکسی وجود دارد، از جمله یخچالی که خون با گروه خونی رئیس‌جمهور را ذخیره می‌کند. این ویژگی‌ها نشان‌دهنده توجه ویژه به جزئیات و نیاز‌های امنیتی رئیس‌جمهور است. همچنین، این خودرو دارای سیستم‌های امنیتی پیشرفته‌ای است که می‌تواند سیگنال‌های الکترونیکی را مختل کند تا از هرگونه حمله احتمالی جلوگیری شود.

"The Beast" یا "جانور وحشی" به عنوان لیموزین رسمی رئیس‌جمهور ایالات متحده، دارای ویژگی‌های امنیتی ویژه‌ای است. این ویژگی‌ها شامل زره‌پوشی و ساختار مقاوم است. "The Beast" با استفاده از مواد زرهی پیشرفته طراحی شده است که نه تنها در برابر گلوله‌ها بلکه در برابر انفجار‌ها و حملات شیمیایی نیز مقاوم است. بدنه این خودرو از فولاد تقویت شده و مواد کامپوزیتی ساخته شده که توانایی تحمل فشار‌های بالا و ضربات شدید را دارد.

این خودرو می‌تواند در صورت بروز حمله شیمیایی، محیط داخلی را از آلودگی‌های خارجی محافظت کند. این سیستم‌ها شامل فیلتر‌های هوای پیشرفته هستند که می‌توانند ذرات سمی و گاز‌های خطرناک را از بین ببرند. شیشه‌های "The Beast" به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در برابر گلوله‌ها و همچنین مواد شیمیایی مقاوم باشند. این شیشه‌ها معمولاً چند لایه هستند و می‌توانند فشار‌های ناشی از انفجار‌ها را تحمل کنند. داخل "The Beast" امکاناتی وجود دارد که در مواقع اضطراری می‌تواند به رئیس‌جمهور کمک کند. این امکانات شامل تجهیزات پزشکی و ارتباطی است که به او اجازه می‌دهد تا در صورت بروز حمله، با تیم امنیتی خود ارتباط برقرار کند. درب‌های این خودرو به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در برابر نفوذ و ورود اجباری مقاوم باشند. این ویژگی‌ها به حفاظت از رئیس‌جمهور در برابر تهدیدات فیزیکی و شیمیایی کمک می‌کند. با توجه به این ویژگی‌ها، "The Beast" نه تنها یک وسیله نقلیه برای جابجایی رئیس‌جمهور است، بلکه یک دژ متحرک محسوب می‌شود که امنیت او را در برابر تهدیدات مختلف تضمین می‌کند.

یکی از ویژگی‌های کلیدی "The Beast"، استفاده از سیستم‌های راداری و حسگر‌های الکترونیکی است که به شناسایی تهدیدات نزدیک کمک می‌کند. این سیستم‌ها قادرند تا خطرات احتمالی مانند حملات موشکی یا انفجار‌ها را شناسایی کرده و به تیم امنیتی هشدار دهند. همچنین، خودرو به سیستم‌های ارتباطی پیشرفته مجهز است که امکان ارتباط فوری با نیرو‌های امنیتی و دیگر مقامات را فراهم می‌کند.

علاوه بر این، "The Beast" دارای دوربین‌های نظارتی و حسگر‌های حرکتی است که می‌توانند فعالیت‌های مشکوک را در اطراف خودرو شناسایی کنند. این دوربین‌ها به صورت ۲۴ ساعته محیط اطراف را تحت نظر دارند و در صورت تشخیص هرگونه تهدید، بلافاصله هشدار می‌دهند.

این خودرو همچنین به سیستم‌های اخلال‌گر مجهز است که می‌تواند سیگنال‌های الکترونیکی را مختل کند. این ویژگی به "The Beast" اجازه می‌دهد تا در برابر حملات الکترونیکی و سایبری محافظت شود. 

"The Beast" نه تنها یک وسیله نقلیه برای جابجایی رئیس‌جمهور است، بلکه نمادی از قدرت و امنیت ملی ایالات متحده نیز محسوب می‌شود. این خودرو معمولاً با یک کاروان امنیتی شامل خودرو‌های زرهی دیگر همراه است تا حفاظت بیشتری از رئیس‌جمهور صورت گیرد. با توجه به ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد و طراحی خاص آن، "The Beast" به یکی از شناخته‌شده‌ترین خودرو‌های دولتی در جهان تبدیل شده است.