سیگنال تهران، از داووس به واشنگتن / ظریف به خط حمله دیپلماسی بازگشت
محمدجواد ظریف در داووس یک تنه بار بر زمین مانده دیپلماسی دولت پزشکیان را بر دوش کشید و صدایی را که ماه‌هاست انتظار شنیده شدن آن وجود داشت را به گوش غرب رساند.
ظریف در داووس ضمن انتقاد از غربی‌ها، به دفاع از برنامه هسته‌ای کشورمان پرداخت و به صراحت گفت که فرق پزشکیان و جلیلی اینست که اگر رقیب رییس جمهور تشکیل دولت می داد، اکنون ایران و اسرائیل در میانه یک جنگ فراگیر بودند.
این پاسخی بود به منتقدانی که معتقدند دولت پزشکیان در عمل نمی تواند نقش زیادی در مسائل دیپلماتیک ایفا کند.
اما صحبتهای ظریف در گفتگو با فرید زکریا در کنار مصاحبه اخیر رئیس جمهور با یک رسانه آمریکایی از آن جهت مهم است که او چهره‌ای است که حرفش در غرب شنیده می‌شود و به اعتبار برجام، توصیه‌هایش در عمل به اجرا در آمده است.
ظریف: اگر می‌خواستیم سلاح هسته‌ای بسازیم، تا حالا ساخته بودیم
حالا او بار دیگر در خط مقدم‌جبهه ای قرار گرفته که شاید بتواند تجربه دولت روحانی را تکرار کرده و به توافقی با آمریکا دست یابد.
البته صحبتهای ظریف به‌نظر می‌رسد کمی دیر بیان شد. دونالد ترامپ همزمان با این مواضع، به تهدید ایران پرداخت و نشان داد که برخلاف دوره پیشین ریاست جمهوری، این‌بار چندان هم راغب به گفتگو با ایران نیست یا اگر هست، آن را در چارچوب "دیپلماسی اجبار" پیش خواهد برد.
اگر ترامپ ناامید از مذاکره باشد، طبیعتا به شیوه‌های دیگری روی خواهد آورد که معمول ترین آنها تشدید تحریم‌هاست. ترامپ و تیم حامیان او ممکن است از اظهارات دیرهنگام پزشکیان و ظریف برداشت ترس کند و بکوشد با ادبیاتی تند، به این ترس دامن بزند. برای همین هم هست که گفته نی‌شود مذاکره مورد علاقه ترامپ، گفتگو زیر سایه فشار حداکثری است.
اگر به واکنش طلا و دلار به تحولات سیاست خارجی را مبنا قرار دهیم، بنظر می‌رسد که دستکم فعلا بازار ایران امیدی به خنده‌های مشهور ظریف در داووس ندارد و نگران دولت تندرو آمریکاست که همگی ایران ستیزند.
