معرفی تاریخچه ، طرح و نقش فرش دستباف چینی

صنعت نساجی چینی با قدمت چند صد ساله غنی از تاریخ است. در حالی که بیشتر فرش‌های عتیقه بر اساس یک منطقه یا کارخانه خاص طبقه‌بندی می‌شوند، محققان قدمت هر قالی چینی خاص را به امپراتور حاکم آن زمان نسبت می‌دهند. اولین نمونه های باقی مانده از هنر قالی بافی در زمان Ch'ung Chen، آخرین امپراتور سلسله چن تولید شد.

تاریخچه فرش دستباف چین

تاریخچه فرش دستباف چین 

چین کشوری در شرق آسیا و تمدنی باستانی با هویت فرهنگی و هنری قوی است که قدمت آن به بیش از چهار هزار سال می رسد. در سال 2640 قبل از میلاد، کرم ابریشم برای اولین بار در چین کشت شد و به طور انحصاری در اختیار زنان سلطنتی و ثروتمند بود. پس از چندین قرن، کالای ارزشمند ابریشم در پارچه بافی به کار گرفته شد، که تجارت در چین را متحول کرد. جاده تاریخی ابریشم در زمان سلسله هان ساخته شد که از سال 206 قبل از میلاد تا 220 پس از میلاد سلطنت کرد و چین را با امکان تجارت با خاورمیانه و اروپا به پیش برد.

حفاری‌های اخیر در غرب چین، قالی‌هایی از قرن دوم پیش از میلاد را کشف کرده است. فرش‌های پرزدار چینی که در اوایل قرن شانزدهم ساخته شده‌اند در بازار شناخته شده‌اند. فرش‌های پرزدار در اوایل در منطقه تبتی در جنوب غربی چین توسعه یافتند و بافندگان تبتی با معرفی تکنیک‌ها و طرح‌های قالی‌سازی به سرزمین اصلی چین اعتبار دارند.

در اواخر دوره سلسله مینگ (اواسط قرن شانزدهم تا اواسط قرن هفدهم)، گروهی از فرش‌های امپراتوری برای کاخ‌های شهر ممنوعه ساخته شد که تعدادی از آن‌ها در موزه کاخ پکن نگهداری می‌شوند. این فرش ها در ابعاد بزرگ برای بارگاه سلطنتی بافته می شد. بحث در مورد محل ساخت آنها وجود دارد، اما اعتقاد بر این است که آنها در یک کارگاه پکن یا در Ningxia در غرب چین بافته شده اند.

فرش های چینی اولیه از نظر طرح و رنگ جذاب بوده و به عنوان یک هنر در بازار عتیقه شناخته می شوند. آنها مورد تقاضای کلکسیونرها و مصرف کنندگان هستند که مایلند برای به دست آوردن آنها قیمت های بالایی بپردازند.

فرش‌های چینی تقریباً منحصراً برای مصرف داخلی بافته می‌شدند. آنها اساساً برای کسانی که مقام و ثروت بالایی داشتند که می توانستند آنها را بخرند یا آنها را بسازند تزئینی بودند ، این تا نیمه اول قرن 19 بود قرنی که چینی ها شروع به صادرات فرش خود کردند.

در قرن نوزدهم، قطعاتی با طرح گل در مزرعه شروع به تولید در شرق چین برای صادرات کردند. در این دوره، فرش‌های چینی در بازارهای غربی مد بودند، زیرا نقش‌های گل‌های متواضعانه و با ظرافت و استفاده از سه یا چهار رنگ در فرش به خوبی با دکور خانه‌های آمریکایی هماهنگ بود. به این بافته های معروف در بازار عتیقه، فرش های «چینی پکینگ» می گویند. 

در اواخر قرن بیستم،  چین تجارت فرش دستباف را به بازار جهانی باز کرد و تولید فرش در سراسر کشور رشد قابل توجهی داشت. 

نقش فرش دستباف چین

طرح و نقش فرش دستباف چین

نقوش برخی از فرش های قدیمی چینی اغلب از نقوش نقاشان چینی و از ابریشم گرفته شده است. در برخی موارد الگوها همچنین نمادهای مذهبی قدیمی با الگوهای اژدها را نشان می دهند. نمادهای موجود در این فرش ها گهگاه ریشه تائوستیک یا بودایی دارند.

دستی و سنتی آنها بویژه فرشبافی مورد توجه خاص بافندگان چینی بوده است. 

نخ‌های تار نازک پنبه‌ای را اغلب می‌توان در فرش‌های قدیمی یافت که همراه با نخ پرز خشن، گره‌های بزرگ و فرش‌هایی نسبتاً ضخیم، اما نرم و انعطاف‌پذیر ایجاد می‌کنند. این فرش‌ها در استان‌های کانسو، نینگشیا، سوئیان و در مغولستان داخلی در نزدیکی شهر بائوتو (فرش‌های بائوتو، اغلب در اندازه‌های کوچک، با منظره و نقش‌های نمادین با رنگ‌های آبی در ظرافت‌های مختلف به عنوان رنگ‌های غالب) تولید می‌شوند . بعداً استان های شانسی، هوپی و شانتونگ به عنوان برخی از استان های تولید کننده اضافه شدند.

امروزه فرش هایی با گره مدرن تولید می شوند که گره آن ها نیز از مدل های ایرانی است. فرش های چینی که از پشم های ماشینی و با رنگ های کروم ساخته شده اند، از مدل های کاملا بادوام هستند.

طرح فرش دستباف چین