حمله به جوانان تهرانی بهخاطر شلوار لی تنگ!/ عکس
در میانه سال ۱۳۶۳ دستگاههای فرهنگی کشور نسبت به ترویج فرهنگ پانک در ایران واکنش نشان دادند.
۴۰ سال پیش پانک و فرهنگ پانک بسیار مورد توجه جوانان جهان بود. در دهه ۶۰ که مراکز عمومی فرهنگی از عناصر فرهنگ غربی پاکسازی شده بود، پوشاک، موسیقی و آرایش مو بیشترین جنبههای قابل تمایز جوانان متمایل به پانک در جامعه ایران محسوب می شد. در حالی که کشور مشغول یک جنگ تمام عیار بود، ظهور یک پدیده غربی در پایتخت و شهرهای بزرگ توسط برخی از جوانان از سوی دستگاههای فرهنگی و انتظامی کشور غیرقابل پذیرش بود. روزنامه اطلاعات از ۲۶ مهر تا ۸ آبان در ۸ شماره صفحه گزارش خود را به موضوع پانکیها اختصاص داد. در این سلسلهگزارشها نویسنده ضمن بیمحتوا و بی ارزش خواندند پانک و پانکیسم، رواج مظاهر این نوع پوششها و مدها را نقشه نفوذ فرهنگی دشمنان توصیف کرده و خواستار مراقبت بیشتر از مرزهای فرهنگی کشور شده بود. بخشهای مهم این سلسله گزارشها را بخوانید و عکسها را تماشا کنید.
العان دیگه اینقدررباخوری وکورکردن وکشتن کردند دیگه این حرفهارفته توگالری خاطرات
چهل سال پیش ایران قرون وسطایی بود وتا ادامه دارد
این همون دوران درخشانییه که موسوی می گفت؟
مد مثل موج های روی آب میمونه بعد از مدت کمی خودش از بین میره یا با یه چیز،دیگه عوض میشه.
خیلی تاثیر زیادی هم رو شخصیت فرد نداره.
خیلی ازما تو نوجوونی مدهایی رو استفاده می کردیم که شاید تو بزرگسالی از اونا خوشمون نیاد.
بیست هزار تومن تو دههی شصت میدونی چقدر پول بوده؟
۵۰ سال دیگه هم خاطرات امروز رو مینویسن که بخاطر حجاب ، گشت ارشاد بود و چه بسر زنها و دختران مردم آوردن
این کم بینی ها و کوته فکری ها همیشه وجود داشته
سال ۶۳ که دبیرستان می رفتیم پاترول های زرد رنگ کمیته تو خیابنها بالا و پایین می رفتند تا موردهای خودشون رو پیدا کنند
چه مصیبت هایی کشیدیم به خاطر پوشیدن تی شرت آستین کوتاه بچه ها رو پر میکردند تو پات ول می بردند.حالا داریم به طالبان می خندیم که چقدر بربر هستند...
اون زمان که طالبان مد نشده بود ماطالبان داشتیم
😆
افغا نها را بیرون کنید
صوفیی در خانقاه از ره رسید
مرکب خود برد و در آخر کشید....
خر برفت و خر برفت آغاز کرد
زین حرارت جمله را انباز کرد....
از ره تقلید آن صوفی همین
خر برفت آغاز کرد اندر حنین....
مر مرا تقلیدشان بر باد داد
که دو صد لعنت بر آن تقلید باد
(مثنوی معنوی)
همه در زندگی روزمره اهل تقلید و کپی کردن زندگی بدون فکر هستیم ، اهل هر زمان به اقتضای خودش .