حتی دنیای مجازی هم نمی‌تواند با نفوذ رادیو مقابله کند

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا ، به بهانه تولد 77 سالگی رادیو، مریم نشیبا یادداشتی نوشته است.

وی متولد 13 اردیبهشت سال 1325 است. این هنرمند لیسانس جغرافیای اقتصادی دارد و از سال 1351 تا سال 1374 دبیر دبیرستان بوده است و کار گویندگی را نیز در رادیو و تلویزیون از ابتدای سال 1357 آغاز کرد. نشیبا علاوه‌ بر گویندگی خبر و همکاری با برنامه‌های روزانه و هفتگی، اجرای برنامهٔ «شب‌به‌خیر کوچولو» را به‌صورت شبانه از سال 1369 تا به امروز بر عهده دارد. تیتراژ این برنامه با شعری از مصطفی رحماندوست و لالایی با صدای پروشات پیروزکار (زمانی که 8 ساله بود) بسیار مشهور است. نشیبا همچنین مجری برنامه گلبانگ نیز هست. وی در زمینهٔ کار تلویزیونی نیز، ضمن گویندگی در برنامه‌های مستند علمی و آموزشی و برنامه‌های تلویزیونی سینما دو و سینما چهار، اجرای مجموعه‌های صداهای ماندگار و روز نوروز را برعهده داشته‌است.

در ادامه گفتگوی ویژه این بانوی هنرمند با پویا از نظر مخاطبان می‌گذرد:

به نام نقاش بال پروانه‌ها. سلام به همه عزیزانی که از طریق سایت شما خبرها را تعقیب می‌کنند و مطلع می‌شوند که من امروز میهمان شما بودم. من مریم نشیبا، گوینده داستان‌های شب بخیر کوچولو -که هر شب ساعت 9:35 دقیقه از شبکه ایران پخش می‌شود- و برنامه گلبانگ - که هر روز ساعت 15 به مدت نیم ساعت باز هم از رادیو ایران پخش می‌شود- و در عین حال نریتور فیلم‌های مستند تلویزیون و دبیر بازنشسته آموزش و پرورش هستم.

برای من هر روز، روز رادیو است منتها امروز به صورت ویژه،‌ چرا که رادیو 77 ساله می‌شود. با توجه به لطف مردم و نگاه ویژه‌شان به دو برنامه شب بخیر کوچولو و گلبانگ، هر روز روز من است و هر روز روز رادیو است. من مدیون محبت‌های مردم هستم و همیشه در مقابلشان سر تعظیم فرود می‌آورم. بدون آنها من جایگاهی ندارم و هرچه دارم به خاطر توجه مردم است. در عین حال تبریک می‌گویم به خود مردم نازنین و به مسئولین رادیو به همکاران بزرگوارم که عاشقانه در این رسانه نازنین فعالیت می‌کنند.

همکاران در رادیو خیلی به هم پیوند دارند علیرغم مسائل اقتصادی که در کل کشور حاکم هست، واقعا ما مشکلی به آن شکل نداریم و عاشقانه کار می‌کنیم. هیچ بغض و حسد و مسائل ضد اخلاق بین بچه‌های رادیو وجود ندارد. همه برای هم فرصت‌ها را پاس می‌دارند. از این دیدگاه رادیو بزرگتر از آن است که یک روز را برای آن در نظر بگیرند. چند وقت به چند وقت باید جشن و بهانه‌ای باشد که صحبت از رادیو شود.

اما سوال کردید چرا رادیو مخاطبان جدی مانند گذشته ندارد، باید بگویم اینجور نیست. رادیو راه خودش را مانند جوی آبی که خودش را به دریا می‌رساند بین مخاطبانش پیدا می‌کند. حتی دنیای مجازی هم نمی‌تواند با نفوذ رادیو مقابله کند. برای مثال در گلبانگ هر روز صدها تماس و پیام به ما داده می‌شود که نمی‌رسیم در نیم ساعت برنامه به همه آنها بپردازیم. این دال بر این است که رادیو پیوسته جایگاه خودش را حفظ کرده است، چرا که یک رسانه بسیار بسیار ویژه است که سهل و راحت در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد و دوست دار مردم و مخاطبین است. در عین حال رادیو و همکاران رادیویی خیلی باید زحمت بکشند تا مطالب رادیو را به شکلی برای مخاطبین عرضه بکنند که برایشان تصویر سازی شود. فکر کنید که گوینده‌های رادیو چقدر باید هنرمند باشند که از الملان‌ها و فاکتورهایی استفاده کنند تا مخاطب دقیقاً آن مطالب را در ذهنش بسازد و برایش باور پذیر شود. باید بگویم گوینده‌ها و مجریان و برنامه سازان رادیو بسیار هنرمند هستند و این هنر از عشق وافرشان نشات می‌گیرد.

وی در ادامه این شعر را تقدیم رادیو کرد:

فقط صدا است که می‌ماند، هنوز تپش قلبم را با ضرباهنگ صدای تو تنظیم می‌کنم

صدای تو بوی موجهای پر شور دریا را به اتاق کوچک من سوغات می‌آورد

تمام هفته را با من حرف میزنی صدایت آرامم می‌کند، من با صدای آشنای تو در زیباترین آفتاب زندگی می‌کنم

صدایت صمیمی ترین آشنای من است، وقتی پیچ تو را می‌چرخانم همه ستاره ها با شوق لب ایوان خانه‌مان سرمی‌کشند.

رادیوی عزیزم تولدت را تبریک می‌گویم

ببینید جایی که از صمیمیت رادیو و اینکه صدایت من را آرام می‌کند صحبت شد، دقیقاً مصداق برنامه گل بانگ ما است. برای مثال مادری به این برنامه زنگ زد و گفت با فرزندش درگیری لفظی پیدا کرده است و باعث خارج شدن آن فرزند از خانه شده است، این مادر از ما خواهش کرد چون فرزندش هر کجا که باشد گلبانگ را می‌شنود، در این برنامه از او بخواهید برگردد یا برادر جانبازی به برنامه زنگ می‌زند و می‌گوید من حتی تکرار برنامه‌تان را ساعت 2:30 شب گوش می‌کنم.در آن ساعت هم به ذوق برنامه بیدارم و هم اینکه شنیدن صدای این برنامه باعث می‌شود که من در آن لحظات دارو مصرف نکنم و برای ساعت‌ها تحت تاثیر همین نیم ساعت برنامه مصرف دارویم کم می‌شود. و یا راننده شهرهای مختلف، و یا ترانزیت اغلب شنونده برنامه ما هستند و در تماس با ما می‌گویند همیشه این برنامه را می‌شنویم و به خاطر برای لحظاتی خودرویم را پارک می‌کنم.

با توجه به اینکه خداوند لطفی به من داشتند که در کسوت معلمی خدمت میکنم، دوست ندارم فعالیتی که انجام میدهم در این راستا و همگام با آن نباشد.نشیبا همچنین با بیان اینکه مستندی از وی با کارگردانی روناک جعفری مخصوص آرشیو خصوصی وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی توسط موسسه هنرمندان پیشکسوت ساخته شده است، از مستند دیگری خبر داد که توسط ابوالفضل توکلی از وی ساخته خواهد شد.

این صدای ماندگار در آخر این شعر را تقدیم مخاطبان کرد:

سلامم به گرمای دست تو دوست

دلم لحظه ای با دلت روبه رو است

بگو عاشقی تا سلامت کنم

تمام دلم را به نامت کنم

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

27