انتقاد جواد طوسی از بهناز جعفری و رامبد جوان
جواد طوسی، رییس انجمن منتقدان سینما در یادداشتی به عکس العمل بهناز جعفری و رامبد جوان به خبرنگاران، واکنش نشان داد.
ویدیوی توهین بهناز جعفری به خبرنگاران در نشست سریال «زیر پای مادر» در روزهای اخیر بارها در شبکه‌های اجتماعی دیده شده و واکنش‌های مختلفی را نیز در پی داشته است که یکی از آن‌ها حمایت رامبد جوان مجری برنامه «خندوانه» از این اتفاق بوده است. امروز جواد طوسی رئیس انجمن منتقدان در یادداشتی در روزنامه شرق، این اتفاق و واکنش جوان را مورد انتقاد قرار داده است.
او در ابتدای این یادداشت به خاطره‌ای اشاره می‌کند و می‌نویسد: «باز تاریخ به شکل بدش تکرار شد. قبل از انقلاب خبرنگار یک مجله هفتگی پرتیراژ، از بازیگر محبوب و مستعد آن دوران در شمال سیلی خورد و کار به شکایت در دادسرا کشید و با عذرخواهی بازیگر، قضیه ختم‌به‌خیر شد، اما به‌هرحال این نحوه برخورد غیراخلاقی بازیگر فیلم‌های «قیصر»، «گوزن‌ها» و «تنگسیر»، در نزد طرفدارانش ذهنیت منفی به‌جا گذاشت.»
وی در ادامه با اشاره به این‌که امروز در این جامعه متکثر که خبرنگار و خبرنگاری تعریف دیگری پیدا کرده و ظرفیت بازیگران و سوژه‌های هنری باید زیاد باشد، درباره اتفاقی که در نشست خبری سریال بهرنگ توفیقی افتاد می‌نویسد: «خانم بازیگر نه‌چندان‌مطرحی در نشست رسانه‌ای یک مجموعه تلویزیونی از کوره درمی‌رود و حرف‌های پرت و نامربوطی به یک خبرنگار جوان می‌زند و در ادامه بدون توجیه قابل‌قبول به منتقدان هم گیر می‌دهد. خب از یک زاویه می‌توان موضوع را جدی گرفت و در برابرش واکنش صنفی نشان داد تا به اسم «انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی» دل بخشی از همکاران و هم‌صنفان خنک شود و به این شیوه مرضیه رفع مسئولیت نیز صورت گیرد.»
جواد طوسی همچنین می نویسد: «از سوی دیگر می‌توان با درنظرگرفتن بیماری خانم بازیگر و شرایط روحی او منصفانه‌تر رفتار کرد و سروصدای الکی راه نینداخت. البته در حالت اخیر با توجه به فضای نامتعادل موجود حتما از جانب اهالی مطبوعات و رسانه متهم به محافظه‌کاری می‌شوی و عده‌ای خواهند گفت که وظیفه انجمن منتقدان در این‌گونه مواقع در برخورد با چنین هتاکی‌هایی چیست؟»
طوسی همچنین واکنش تندی به اظهارات رامبد جوان درباره این ماجرا نشان می‌دهد: «دراین‌میان، معلوم نیست مجری خیلی باحال آن برنامه تلویزیونی که دارد با شعار «ما خیلی خوشحالیم» پولش را درمی‌آورد و در کانون فقر و مشکلات اقتصادی وانمود می‌کند «خنده بر هر درد بی‌درمان دواست»، چه می‌گوید و حرف حسابش چیست؟ جانبداری از بازیگر خاطی که مهمان یکی از برنامه‌هایش بوده و طنازی لوس علیه خبرنگاران را باید نوعی حمایت صنفی باحال بدانیم؟!»
و در پایان این‌طور نتیجه می‌گیرد: «در نگاهی واقع‌بینانه، بازیگر عصبی و غیرقابل‌پیش‌بینی موصوف، نیازی به ترحم ندارد، اما اگر واقعا به لحاظ وضعیت خاص خود یک‌باره از کوره درمی‌رود و هرچه دل تنگش می‌خواهد نثار طرف مقابل می‌کند، خب بدیهی‌ترین شیوه عقلانی این است که این خانم محترم را برای این‌گونه نشست‌های عمومی و رسانه‌ای دعوت نکنیم، اما ظاهرا رسانه و ژورنالیسم رسانه‌ای نیز در این آشفته‌بازار سوراخ دعا را گم کرده و برای گرم‌کردن تنور یک سریال در ماه مبارک رمضان، حاضر است نویسنده فیلم‌نامه را بی‌خیال شود، ولی این خانم که شرایط روحی و گفتاری متنوع و ناهنجار خودشان را دارند و با تأخیر طولانی در آن نشست تشریف می‌آورند، حتما باید در آن میزانسن قرار گیرد و میان‌دار مجلس باشد. خلاصه که هنگامه غریبی است.»
33
