انتقاد ابوالحسن داوودی از حوزه هنری

به گزارش خبر فوری و به نقل از ایلنا، داوودی گفت: از زمانی که مدیریت در حوزه هنری تغییر کرده است روش‌ها نیز کاملاً عوض شده یعنی اگر زمانی آن‌ها به دنبال تولید و شکوفایی بودند در سال‌های اخیر از امکاناتشان بیشتر برای محدود کردن بخش عمده اى از سینما استفاده می‌کنند. من خودم در دورانی با حوزه هنری همکاری می‌کردم و فیلم‌هایی برای آنها می‌ساختم. می‌توان گفت در آن دوره مدیران حوزه به دنبال اعتلای سینما بودند.

داوودی اشاره کرد: زمانی بخش خصوصی با هزینه شخصی سالن سینما را ساخته است و می‌تواند تصمیم بگیرد چه فیلمی را در آن اکران کند یا نکند اما سینماهای حوزه هنری خصوصی نیست و متعلق به بیت‌المال است و باید رعایت مجوز‌ها و قوانین را بکند. این درحالی‌ست که این نهاد بسیاری از فیلم‌هایی که ارزشمند هستند و جوایز معتبری از جشنواره‌هایی همچون فیلم فجر دریافت کرده‌اند را اکران نمی‌کند اما برای درآمد بیشتر‌ گاهی فیلم‌هایى که مغایر نظرات خودشان است را به راحتی اکران مى‌کند و در ظاهر به خطای خود نیز اعتراف مى‌کند. آنها در مصاحبه‌هاى شتابزده‌ خود با نام بردن از برخی فیلمسازان و دوستان عزیز ما در سینما سعى دارند بین ما کدورت بوجود آورند حال آنکه این رفتار نشان از عملکرد کاملاً سلیقه‌اى و سیاسی حوزه هنری دارد.

داوودی با اشاره به ایرادهایی که حوزه‌ هنری به فیلم زادبوم گرفته است، گفت: آخرین نسخه فیلم زادبوم یک سال پیش ازسوی وزارت ارشاد پروانه نمایش گرفت و همین نسخه را ما به حوزه هنری دادیم اما متاسفانه آنها مانند یک جریان خودمختار برای فیلم یک فهرست از حذفیات ارائه کرده و حتی خواهان تغییر فینال و حذف سکانس ماقبل آخر فیلم شدند.

وی ادامه داد: من متاسفم از اینکه حوزه هنرى که زمانى یکى از مهدهاى پرورش سینماگران نخبه و ساخت فیلم‌هاى ماندگار بود، حالا به همت دوستان به نهادى تبدیل شده که با تحریم هر فیلمى، فضاى تبلیغى به نفع آن فیلم درست مى‌کند. به یقین فیلم‌هایى هم بوده‌اند که اگر حوزه تحریم‌شان نمى‌کرد کمتر از آن چیزى مى‌فروختند که امروز فروخته‌اند. رفتار اخیر حوزه هنری در مورد زادبوم در شرایطی رخ داده که آنها در زمان ساخت فیلم با اصرار خود خواستار مشارکت در فیلم بودند و درنهایت شصت درصد از فیلم با مشارکت حوزه ساخته شد هرچند بعد‌ها ما سهم حوزه هنری را خریداری کردیم.

کارگردان زادبوم ادامه داد: وقتی نهادی مانند حوزه هنری فیلمی را به‌رغم جوایز متعددى که از جشنواره‌هاى مورد تأیید نظام همچون فجر دریافت کرده، اکران نمی‌کند معلوم می‌شود که این نها به فکر حفظ اعتبار خود نیست و سیاست حفظ منافع را نیز مراعات نمی‌کند. جشنواره فجر آیینه سینما در نظام است، بخصوص اعتبار جایزه نگاه ملى‌اش. دوستان در حوزه هنری باید معناى چنین رفتارى را بازشکافی کنند و ببینند آیا این اتفاق در جهت سیاست‌هاى قانونى نظام است یا خیر؟!

وی ادامه داد: شاید منظور دوستان از مذاکره براى رفع مشکلات، لیست سانسورى‌هاى عریض و طویلى است که یک سال بعداز پروانه گرفتن فیلم به عنوان شرط نمایش فیلم عنوان کردند یا شاید دلیل اصلى؛ اجبارى بود که ما را با وجود مشکلات مالى، براى رهاندن فیلم، مجبور به خرید سهام حوزه کرد یا امتناع این دوستان از تحویل گرفتن پروانه ساخت فیلم بعد از صدور آن و عدم اجازه نمایش به بنده به عنوان تهیه‌کننده بود که باعث شد یک سال و نیم تمام، با وجود داشتن مجوز قانونى، چون مالکیت شصت درصدى فیلم تمایل نداشت و مانع مى‌شد قادر به نمایش فیلم نه فقط در سینماهاى حوزه، بلکه درهیچ سینمایى نباشم... اگر این اسمش مذاکره است، بله ما باهم مذاکره کردیم.

وی با اشاره به اینکه حوزه هنری را فیلم را دیده است، گفت: در مورد ندیدن نسخه فیلم هم حرفشان حیرت‌انگیز است، چراکه از ماه‌ها قبل از دفتر حوزه تماس گرفته و نسخه خواسته بودند و ما دى سى پى فیلم را با وجود اینکه دیگر مالکیتى نداشتند، برای آنها ارسال کنیم. ما نیز هفته‌ها قبل با حسن نیت این نسخه را به دفتر ریاست حوزه داده بودیم و معلوم نیست لیست عریض موارد سانسورى حوزه که از دفتر ایشان ابلاغ شده، از جانب چه کسى بوده است؟!

وی ادامه داد: اما وقتی جایی به شکلی همه این مجوز‌ها را به شکل تحقیرآمیزى کنار می‌گذارد و برای خودش یک شورا و تشکیلات جدید براى رد این مجوزها درنظر می‌گیرد یعنی مجوز‌ها هیچ اعتباری ندارد و وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایى باید فکری به حال آبروی خود بکنند زیرا نادیده گرفتن مجوز‌ها یعنی اینکه آبروی وزارت ارشاد و سازمان سینمایى رفته است و اعتبار مجوز‌هایشان خدشه‌دار شده. وقتی قرار باشد مجوز ارشاد بی‌اعتبار باشد من فیلمساز هم فکر می‌کنم که یا فیلم نسازم یا به راه‌های دیگری متوسل شوم. مجوز زمانی اعتبار دارد که ما احساس کنیم وقتی صادر می‌شود از سوی سایر مراکز قدرت نیز مورد احترام قرار می‌گیرد.

33