پای خواننده‌های لس‌آنجلسی به ایران باز می‌شود؟
عملیات بازگشایی
در این سال‌ها خوانندگان خارج نشینی مثل معین، صرفا به فعالیت هنری پرداخته‌اند و بدشان هم نمی‌آید که دوباره به ایران برگردند، به شرطی که بتوانند به فعالیت حرفه‌ای خود ادامه دهند. در شرایطی که به کمک فضای مجازی و اینترنت، آثار این افراد خیلی زود در جامعه ایران شنیده می‌شود، منطق حکم می‌کند که شرایط برای حضور دوباره آنها در ایران فراهم شود تا هم آثار آنها در داخل با رعایت استانداردها و شرایط تولید شود، هم نگاه ها از لس آنجلس به تهران منتقل شود؛ این یعنی یک تصمیم عاقلانه فرهنگی.
ماجرای گفتگوها درباره بازگشت معین به ایران آنقدر داغ و وایرال شد که حتی واکنش وزیر ارشاد را هم در پی داشت. وزیر روز گذشته در پاسخ به سوالی در خصوص امکان بازگشت این خواننده به کشور گفت: ایشان می‌تواند به ایران برگردد و برای دریافت مجوز هم مانند سایر خوانندگان روال قانونی را طی خواهد کرد.
جمله ای امیدوارکننده آن هم از زبان شخص اول کشور در حوزه فرهنگ! البته اظهارات امیدوارکننده در این خصوص کم نداشته ایم. ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی هم که هرچند وقت یک بار با جملات خاص خودش به سرخط خبرها می رسد، قبل تر گفته بود: قرار است درها به روی ایرانیان باز شود تا میلیون‌ها ایرانی با امنیت و به راحتی وارد کشور شوند.
اما آیا این جملات به تنهایی می تواند امیدوار کننده و گره گشا باشد؟ به بیش از یک دهه قبل اگر بازگردیم و ماجراهای بازگشت حبیب، خواننده فقید ایرانی در دوران احمدی نژاد را مرور کنیم، متوجه می شویم برای شکستن طلسم حضور خوانندگان ایرانی خارج‌نشین در کشور، نیاز به کارهایی فراتر از چند جمله امیدوارکننده است.
در این بحث با 2 دسته طرفیم. دسته اول آن هنرمندانی هستند که در این 4 دهه، با توجه به اظهاراتی که علیه جمهوری اسلامی داشته اند، بعید است خودشان هم تمایلی به بازگشت داشته باشند.
دسته دوم، خوانندگانی هستند که صرفا به فعالیت هنری پرداخته‌اند و اتفاقا بدشان هم نمی‌آید که دوباره به ایران برگردند، به شرطی که بتوانند به فعالیت حرفه‌ای خود ادامه دهند.
در شرایطی که اینترنت و فضای مجازی، ارتباطات را به شدت سرعت بخشیده و کارهای موسیقیایی این افراد هم خیلی زود در جامعه ایرانی بازخورد می‌گیرد و شنیده می‌شود، منطق حکم می‌کند که شرایط برای حضور دوباره انها در ایران فراهم شود تا هم آثار آنها در داخل با رعایت استانداردها و شرایط تولید شود، هم نگاه ها از لس آنجلس به تهران منتقل شود.
این بازگشت، یک معامله 2 سر برد است، چه از نظر فرهنگی و چه از نظر اقتصادی. در بعد اقتصادی، فقط کافی است میزان دلاری که شهروندان ایرانی پرداخت می کنند تا در کنسرت های این افراد خارج از مرزهای ایران شرکت کنند محاسبه شود تا متوجه شویم چقدر این عدم حضور در ایران به ضرر کشور است.
از بعد فرهنگی هم که شرایط گویاست، وقتی فرد در داخل ایران با اخذ مجوز کار کند، طبیعتا با رعایت قوانین و محاسبات فرهنگی اقدام به تولید اثر می کند.
در این میان دولت و وزارت ارشاد باید با استفاده از فضای همسوی فعلی که با سایر ارکان نظام دارد، رایزنی های خود را آغاز کند تا هرچه زودتر ساز و کاری رسمی برای این موضوع فراهم شود. بدون شک بازگشت این افراد به ایران اتفاقی خوب خواهدبود و حتی امید را هم به نوعی به جامعه تزریق خواهدکرد.
نیاز به رای در انتخابات آتی،چه ها که نمیکند!
در موقع رای گیری نمی دانند مردم عوام را چطور فریب دهند
سر مردم را به چه مسایلی گرم می کنید تا دزدی هاتون تحت الشعاع قرار بگیره
واقعا خیلی عالی میشه اگه امید و معین برگردن
امید که بیچاره میشه زنش اسرائیلیه پاشو بذاره ایران............!
نمیدونم کسانی که از مرده اینا هم میترسن ،مثل زنده یاد حبیب که حتی اجازه ندادن در تهران تشییع بشه تو یه گورستان دورافتاده دفنش کردن ،حالا باز چه نقشه ای دارن
خوانندگان انسان های با احساسی هستند هیولا که نیستند از اونها بترسید
تجربه نشون داده قهر و کشمکش چیزی جز ضرر در پی نداره
همیشه برای شادی تلاش کنیم
آخه مشکل اینه همینهایی که اینجا هستن و کار میکنن رو دارن عذاب میدن بعد اونارو بیارن برای چی؟؟؟
به همین خیال باش
حبیب اومد چی شد؟ خیلی خوبه بیان اما به سرنوشت حبیب اگر دچار نشوند خوبه.
بنده فکرمیکنم نویسنده این مطلب خیلی ازقافله پشت پرده نظام پرته.
معین بیاد ایران چکار کنه بره بشینه کنار زاینده رود اشغال های کف رودخانه خشکیده رو بشماره یا فرونشست دشت اصفهان را ... شایدم زیر پل خواجو وقتی از ته دل ترانه می خونه براداران همیشه در صحنه به جرم هتک عفت عمومی در ملا عام شلاقش بزنند ...ول کنید تو رو خدا ملت به درد خودش بمیره ... بیچاره معین فکر می کنه اینجا مثل پنجاه سال قبل هست که صفا و صمیمیت و آبادانی در کوچه باغ های ایران در شهر ها و روستاهاش موج می زد
وزیر ارشاد باید اول از خودسرها و اتش به اختیارها اجازه می گرفت و بعدا چنین افاضات می فرمود چون خیلی از مسایل از دید دولت ها در ایران بلامانع بوده ولی از نظر اتش به اختیارها گناهی بزرگ .معین برای بازگشت به مملکتی که صاحب ندارد حیف است واگر چنین اشتباهی مرتکب شود صرفا با حاشیه سازی گروه های بی فکر و کوردل مواجه شده وچه بسا در ادامه به زندان هم بیفتد
سلام معین جان نیا میخواند شمارا سرکیسه کنندواین صحبتافقط وفقط جنبهسیاسی داره...انتخابات
حالا بیاد ایران چی بخونه بهش گیر نمیدن مداحی باید بخونه 😂😂😂😂