تحریف تاریخ با حذف «سایه»؟!
حذف کردن «سایه» در تصویری که تاریخی است و به جای او، در کنار فروغ و فریدون مشیری و خانم بهبهانی که همگی دیگر امروز نیستند و جایگزین کردن فردی دیگر چه معنا و انگیزه‌ای دارد؟ این تحریف تاریخ به سود کیست؟
یلدا ابتهاج پژوهشگر و فعال فرهنگی نوشت:
به قول سایه در زمانه وقیحی زندگی می‌کنیم. این روزها به هر سو که نگاه می‌کنی، سراسر جعل و دروغ و بدل ما را احاطه کرده است. روزگاری این مهم بود که برای شناخت اصل، محک را بشناسی. اصل را از بدل بتوانی تشخیص بدهی. امروز شبه هنری! باب شده است وارونه که هر اصلی را از محتوا خالی کند و با بدل‌های زشت و بی‌محتوا اصل را مهجور سازد و به گوشه‌ای متروک بفرستد و بدل را به خورد مردم و جامعه بدهد. اما این تفکر و اعمال از کجا زاده می‌شوند؟ چه سیاستی پس پرده و از اتاق‌های فکر برای این اغتشاش برنامه‌ریزی می‌کند؟ مگر می‌تواند غیر از این باشد؟ مگر دست‌اندرکاران این تفکر و اعمال تا این اندازه از جهان امروز عقب افتاده‌اند که تشخیص این کودن‌ذهنی‌شان اینقدر زحمت دارد؟ آیا نقشه‌کشان و طراحان این افکار پلید تا این اندازه با این سرزمین بیگانه شده‌اند که دست به تحریف و تخریب اسناد تاریخی می‌زنند؟ چگونه اینان پاسخ فرزندان و فرزندانِ فرزندان خود را در آینده خواهند داد؟ هرگز شما نخواهید توانست ایرانی را نشانی باشید و نمایندگی کنید!
به طور رسمی زنان جوان خبرنگاری که از واقعه‌ای حقیقی گزارش تهیه کردند، آن هم به حسب رسالت شغلی، به حبس می‌روند و یک‌شبه زندگی‌شان زیرورو می‌شود و از این سو، هنرنمایانی قلابی برای محتوایی دست‌چندم و ارزان، چهره خودشان را در قاب عکسی تاریخی و ثبت شده در وقایع حقیقی، کنار بزرگان در قاب می‌چپانند و مورد تشویق و حمایت رسمی هم قرار می‌گیرند. آن هم در جایی که هر عکس و فیلم و مستند واقعی از هزاران تونل تاریک سانسور باید بگذرد، تازه اگر در انتها از آن چیزی بیرون بیاید.
حذف کردن «سایه» در تصویری که تاریخی است و به جای او، در کنار فروغ و فریدون مشیری و خانم بهبهانی که همگی دیگر امروز نیستند و جایگزین کردن فردی دیگر چه معنا و انگیزه‌ای دارد؟ این تحریف تاریخ به سود کیست؟
چگونه ممکن است با این تفکر که دست در عکسی تاریخی ببرید و از تکنیک و امکانات که خود برای حفظ اسناد تاریخی باید به کار بروند، تاریخ را تحریف کنید. مردم این سرزمین اجازه نمی‌دهند برای منفعت شخصی و موقعیت‌های متزلزل و بی‌ارزش و جهالت کسانی، هویت و اصالتشان دستخوش عقب‌افتادگی قرار بگیرد. این چنین اعمال و رفتاری در کشورهای دیگر جهان براساس قوانین، جرم تلقی می‌شود. تاریخ، داستان نیست. آن هم داستانی به میل کسان.
