نامزدهای جشنواره فجر منطقی‌تر از همیشه انتخاب شده‌اند
هیات داوران سی و هفتمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر، نامزدهایش را اعلام کرده است.
فهرستی که منطقی‌تر و کم‌‌اشتباه‌تر از همیشه به‌نظر می‌رسد؛ و البته قابل پیش‌بینی‌تر. جز یک مورد، که ژاله‌ی صامتی برای بازی خوب‌اش در فیلم درخونگاه، در رشته‌ی بازیگر اصلی نامزد شده، در حالی که نقش مکمل بازی می‌کند، اشکال فنی دیگری در فهرست به‌چشم نمی‌خورد. گاف‌ها و اشکالاتی که تا پیش از این در اعلام نامزدها به‌چشم می‌خورد، این بار کمتر از همیشه هستند. نکته‌ی اصلی اما این است که در شرایط تازه‌ی سینمای ایران، انتخاب‌های اصلی، تقریبن تنها از میان محصولات بانفوذ انتخاب شده‌اند. دو فیلم ماجرای نیمروز: رد خون و شبی که ماه کامل شد+ فیلم رضا میرکریمی، از مدیران سابق و فعلی خانه سینما و وزارت ارشاد+ فیلمی محصول سعید ملکان و فارابی، و بالاخره دو فیلم با سرمایه‌ی رنج‌کشان. به‌این ترتیب نام فیلم‌های شخصی‌تر با تهیه‌کنندگانی کمتر صاحب نفوذ و کمتر نزدیک به طیف‌های مختلف دولتی و حاکمیتی همچون درخونگاه، پالتو شتری، مردی بدون سایه، آشفتگی ناگهان درخت، حمال طلا (که البته در بخش مسابقه حضور نداشت) و حتی طلا، در میان نامزدهای اصلی نیست. این تحلیل کافه سینما، البته ربطی به چارچوب کلی سینمای انحصاری و نفتی ایران ندارد؛ سینمایی که همچنان اجازه‌ی نمایش محصول خارجی برای عموم مردم ایران را نمی‌دهد، و از اهرم مجوز برای کنترل ورود استعدادها استفاده می‌کند.
منبع: کافه سینما
1981
