سرپرستانی که بدشان نمی‌آید رییس شوند

در چند ماه اخیر یکی از مهم‌ترین بحث‌های ورزش ایران مربوط به اداره چند فدراسیون ورزشی با سرپرست بود که نقدهای زیادی به آن وارد شد. انتظار می‌رفت وزارت ورزش آن هم در سالی که به المپیک منتهی می شود بدون تعلل تکلیف فدراسیون‌های بدون رییس را مشخص کند اما در عمل تا به امروز این اتفاق رخ نداده و شایعه‌ای که پیش از این شنیده می‌شد در حال نزدیک شدن به واقعیت است.

نکته اصلی اینجاست که اگر اصل بر بی طرفی است، چرا سرپرستی که موظف است در مدت شش ماه انتخابات را برگزار کند، باید این اجازه را داشته باشد که در روزهای پایانی سرپرستی اش استعفا بدهد و شرایط حضور در انتخابات را به دست آورد؟ این سرپرست دست کم پنج ماه از این شش ماه را زمان داشته تا با لابی و چینش افراد مدنظر خود در هیئت استانی، شرایط را به گونه ای مهیا کند که در انتخابات مدعی باشد. گرچه در بعضی موارد دیده شده دوره سرپرستی این افراد از شش ماه هم تجاوز کرده است و فدراسیون های نامبرده همگی این شرایط را دارند! نمونه بدتر اینکه چه دلیلی دارد که وزارت ورزش در برگزاری انتخابات فدراسیون ها ماه ها تعلل کند که در نهایت برچسب مهندسی شدن به آن زده شود؟

منبع: خبرآنلاین

70