سرطان، میهایلوویچ را شکست داد

فوتبال جهان در آستانه برگزاری مسابقات پایانی جام جهانی، با خبر ناراحت کننده ای، به شوک فرو رفت. سینیشا میهایلوویچ بازیکن سابق اینتر، لاتزیو و تیم های ملی یوگسلاوی و صربستان و مونته نگرو، امروز پس از مدت ها مبارزه با یک بیماری سخت درگذشت.

میهایلوویچ از سال 2019 به سرطان خون (لوسمی میلوئید حاد) مبتلا بود و امروز در سن 53 سالگی درگذشت. روز گذشته اعلام شد که حال مربی سرشناس صربستانی وخیم است اما امروز خبر درگذشت وی منتشر شد. او، همسرش آریانا و شش فرزندش را به جا می گذارد که اخیرا از یکی از آنها، نوه دار شده بود.

خانواده میهایلوویچ با انتشار اطلاعیه ای، خبر درگذشت بازیکن سابق لازیو و اینتر را اینگونه اعلام کردند: سینیشا مردی بی نظیر، یک حرفه ای فوق العاده، کمک کننده و برای همه مهربان بود. او شجاعانه با یک بیماری وحشتناک مبارزه کرد. ما از پزشکان و پرستارانی که در طول سال ها از او مراقبت کردند، با عشق و احترام تشکر می کنیم. سینیشا همیشه با ما خواهد بود.

همه چیز از جولای 2019 و در مقر کاسته ده‌بوله، مرکز آموزشی بولونیا شروع شد. سینیشا میهایلوویچ چند روز قبل، زمانی که هنوز در تعطیلات در ساردینیا به سر می‌برد، احساس درد می‌کرد. او انجام پدل را مقصر می‌دانست، تمرینات سختی که حتی در سن 50 سالگی انجام می‌داد.

پزشکان بولونیا اصرار داشتند که او تجزیه و تحلیل و آزمایشات عمیقی انجام دهد و آنها با هزاران احتیاط، نتیجه را به او ارائه کردند: سرطان خون. سینیشا میهایلوویچ امروز بر اثر این بیماری سخت درگذشت. و این یک پایان دلخراش است، پس از سه سال تلاش و امید به بهبودی، مانند یک کتاب با پایانی بد، داستان او نیز در بولونیا به اتمام رسید.

او به مدت سه سال زندگی کرد، جنگید و مربی درمان خودش بود. سه سال بستری شدن در بیمارستان و سه دوره شیمی درمانی، یک عمل پیوند، بازگشت به نیمکت بولونیا، چندین کیلو کاهش وزن، گود شدن زیر چشمان، دنبال کردن تمرینات تیم از روی آی‌پد و جشن گرفتن پیروزی برابر اینتر، زیر پنجره بیمارستان. این چیزهایی است که از میهایلوویچ به جا مانده است.

میهایلوویچ کار خود را به عنوان بازیکن در بوروو آغاز کرد و سپس به وویودینا رفت. او از وویودینا به کرونا زوزدا منتقل شد و انجام بازی های خوب برای "قرمز و سفید"، درهای ایتالیا را به روی او باز کرد.

او از سال 1992 تا 1994 برای رم بازی کرد و سپس به سمپدوریا رفت و چهار سال در آنجا بازی کرد. پس از آن او به لاتزیو نقل مکان کرد و برای آن در 6 سال 126 بازی انجام داد. او در سال 2006 به دوران بازی خود در اینتر پایان داد.

پس از اتمام دوران بازی، او دنیای مربیگری را دنبال کرد. سینیشا در اینتر دستیار مربی بود و سپس اولین شغل مستقل خود را در بولونیا به دست آورد. او هدایت کاتانیا، فیورنتینا، تیم ملی صربستان، سمپدوریا، میلان، تورین، اسپورتینگ را بر عهده داشت و آخرین حضور او روی نیمکت بولونیا بود.

در فوتبال، هر بار جایی برای بیان کلمات کلیشه ای وجود دارد، بنابراین برای صحبت در مورد میهایلوویچ نمی توان از واژگان جنگجو و مبارز استفاده نکرد. او به عنوان یک فوتبالیست با ستاره سرخ (یک قهرمان لیگ)، لاتزیو و اینتر (دو اسکودتو، 4 جام حذفی ایتالیا، یک جام یوفا، یک سوپرجام، 28 گل از ضربات آزاد) عناوین مختلفی را کسب کرد.

علاقه مندان به فوتبال در ایران، نام میهایلوویچ را از جام جهانی 98 فرانسه به یاد دارند. جایی که او تخصصش را به نمایش گذاشت و با یک ضربه ایستگاهی، گل سه امتیازی یوگسلاوی سابق را وارد دروازه نیما نکیسا کرد. سینیشا با تیمش راهی دور بعد جام جهانی شد و از آنجا بود که نامش دهان به دهان چرخید.