آقایان کمیته فنی به فوتبال ایران خیانت کردند/ تیم امید صاحب ندارد و به جایی نمی‌رسد

فوتبال ایران مثل همیشه در وضعیتی گرگ و میش به سر می برد. از یک طرف، تیم ملی فوتبال با مربی جدیدش کم کم در حال سامان گرفتن است و قرعه نسبتا مطلوب در جام ملت ها، امیدها را برای حضور در مراحل پایانی این رقابت ها زنده کرده و از طرفی دیگر، فوتبال پایه ما اصلا وضعیت خوبی ندارد. پس از ناکامی تیم جوانان در راهیابی به رقابت های جام جهانی، تیم امید هم در آستانه بازی های آسیایی و رقابت های انتخابی المپیک پاریس، در یک بلاتکلیفی بی پایان به سر می برد و حتی هنوز سرمربی هم ندارد. برای بررسی این وضعیت با مهدی پاشازاده مدافع سابق تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه های استقلال و بایرلورکوزن هم کلام شده ایم تا نظر او را درباره شرایط این روزهای فوتبال ایران بپرسیم:

*اگر موافق باشید، از وضعیت فعلی تیم امید شروع کنیم. مسئله تیم امید، مسئله مهمی است اما گویا برای کسی اهمیت ندارد چرا که این تیم، هیچ برنامه ای ندارد و در فاصله کمی که تا بازی های آسیایی 2022 و انتخابی المپیک 2024 داریم، این تیم حتی سرمربی هم ندارد و مسئولان فوتبال ما نمی توانند بر سر آن به توافق برسند. نظر شما در این خصوص چیست؟

-متاسفانه این ایراد را ما چندین دهه است که داریم و مربوط به الان یا پارسال نیست. جایی که دقیقا باید نقطه قوت فوتبال ما باشد و نسل سازی ما از آنجا اتفاق بیفتد، همیشه با انتخاب های غلط و بی برنامگی سوزانده شده است. ما آذری ها یک ضرب المثلی داریم که می گوید «معلوم نیست پدر و مادر طرف کیست». این تیم هم واقعا در وسط راه مانده است. از یک طرف، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و از یک طرف هم فدراسیون و کمیته هایش، بر سر این تیم کشمکش دارند و همیشه هم همینطور بوده.

*این که تیم امید دارای چند متولی است، کار را خراب نکرده؟

-فرقی ندارد. مگر تیم نوجوانان و جوانان ما که یک متولی دارند، به موفقیت خاصی رسیده اند؟ مگر همین امسال تیم جوانان ما در مسابقات قهرمانی آسیا حذف نشد؟ اساتید حاضر در کمیته فنی فدراسیون که این همه سال است کارشناس هستند و نظر می دهند و پست می گیرند و دارند فوتبال را نابود می کنند، بر چه مبنا و اصولی دست به این انتخاب ها می زنند؟ من همان موقع هم گفتم که آقای صمد مرفاوی که دوست و همبازی من بوده و بسیار هم انسان خوب و باشخصیتی است، چرا باید بعد از چندین سال که کار نکرده اند، هدایت تیم جوانان را برعهده بگیرند؟ خب طبیعی است که از دل چنین انتخابی، نتیجه خوبی هم حاصل نمی شود. من همان موقع گفتم آقای ماجدی و آقای محصص و امثالهم دارند به فوتبال ایران خیانت می کنند. وقتی کمیته فنی فدراسیون را آقای قاسمپور و آقای مظلومی و آقای عزت اللهی و... تشکیل می دهند، چه انتظاری می توان داشت؟

*مشکل اینجاست که برای تیم امید، هزینه می شود و این تیم قرار است به گفته آقای تاج به هر قیمتی در بازی های آسیایی شرکت کند. تیمی که الان مربی و بازیکنانش معلوم نیست، چه دستاوردی می تواند کسب کند؟ حداقل اگر مربی این تیم زودتر انتخاب می شد، می توانست خردادماه در بازی های کافا شرکت کند.

-هیچ دستاورد و موفقیتی در کار نخواهد بود. به نظر من هرکسی هم سرمربی تیم امید شود، به احتمال 80 درصد خودش را سوزانده است.

*در این دوره و برای سومین مرتبه پیاپی، مسائل مدیریتی تیم امید به صورت کنترات به آقای حبیب کاشانی واگذار می شود. در دو دوره قبلی، این مدل مدیریتی کاملا شکست خورد و تیم امید ما باز هم به المپیک نرسید. دلیل اصرار بر تکرار این روش غلط و شکست خورده و استفاده از آدم هایی که امتحانشان را پس داده اند چیست؟

-کل فوتبال ما از لحاظ مدیریتی و تصمیم گیری ضعیف است. خودتان نگاه کنید به شرایط حاکم بر فوتبال ما و حجم اعتراضات و نا به سامانی ها و درگیری ها را ببینید. همه ناراضی هستند. اگر قانون حاکم بود و واقعا افراد متخصص بر سر کار بودند، این اتفاقات نمی افتاد. وقتی ضعیف هستیم، در این شلوغی ها برنامه ریزی هم وجود ندارد و چنین تصمیمات و شکست هایی هم طبیعی است.

*جالب این است که در فدراسیون و کمیته ملی المپیک و... همه خودشان را متخصص و صاحب رای می دانند و نمی توانند بایکدیگر بر سر یک گزینه به توافق برسند.

-بنظر می آید که ما توان کار گروهی و شورایی را نداریم. بخاطر همین، همیشه در ورزش های انفرادی بهتر هستیم. ظاهرا اگر یک نفر خودش، تک و تنها همه تصمیمات را بگیرد، حداقل اینقدر اختلاف وجود ندارد. متاسفانه هرجا بحث شورا و خرد جمعی مطرح می شود، دنبال منافع شخصی خود می رویم.

*چهار سال پیش و قبل از جام ملت های 2019، شما گفتید که امیدوار هستید تیم ملی با کی روش قهرمان آسیا نشود چرا که در صورت بروز چنین اتفاقی، تمام ضعف ها و سوءمدیریت ها و مشکلات فدراسیون، پشت این جام پنهان می شود. ما در آن دوره، قهرمان نشدیم. آیا آن دغدغه ها و نگرانی هایی که شما آن موقع صحبتش را می کردید، امروز و در آستانه جام ملت های 2023 رفع شده است؟ آیا با آن قهرمان نشدن، فوتبال ایران تکانی به خودش داد؟

-بله من این سخن را آن موقع گفتم اما حالا هم می گویم که از لحاظ اصولی و واقعی، ما پیشرفتی در فوتبالمان نداشته ایم. پیشرفت یعنی قانون مداری، زیرساخت های مناسب، رسیدگی به پایه ها و... . هیچکدام این پارامترها اتفاق نیفتاده است و روز به روز هم داریم پسرفت می کنیم. باید دعا کنیم اوضاع به همین شکلی که هست، باقی بماند و دستکم بدتر نشود. شما الان به وضعیت مدیریت تیم های استقلال و پرسپولیس نگاه کنید. تمام ارکان فوتبال ما به همین ترتیب است. افرادی هم که لایق و سالم هستند را نمی گذارند که کاری از پیش ببرند چون هر کس که بخواهد کار کند را می زنند و حذف می کنند.

*شما به واسطه سال ها حضور در فوتبال ایران، امیر قلعه نویی را بسیار خوب می شناسید. حضور او روی نیمکت تیم ملی فوتبال را چطور می بینید؟ اساسا این که ما دوباره به مربی ایرانی برگشتیم و به این گزینه رسیدیم را مطلوب می دانید؟

-ما الان، به یک مربی احتیاج داریم که مدیریت خوبی داشته باشد. آقای قلعه نویی هم به مدیر بودن معروف است. امیدوارم که او موفق باشد. اگر ما برنامه ریزی و هدف گذاری بلند مدتی داشتیم، حتما باید از یک مربی خارجی باکیفیت استفاده می کردیم. حالا که یک مربی ایرانی انتخاب کرده ایم، می توانیم این هزینه را ببریم در تیم های امید و جوانان تا پایه های ما پیشرفت کنند که این اتفاق هم نیفتاد. در کل، من با انتخاب مربی ایرانی موافقم و فکر می کنم حالا این فرصت، در اختیار آقای قلعه نویی است تا نشان دهد که چگونه می خواهد از آن استفاده کند. زمان همه چیز را ثابت می کند و من فکر می کنم قلعه نویی آدم باهوشی است و قدر این فرصت را می داند و از تجربیاتی که دارد، نهایت استفاده را خواهد کرد.