مظلوم‌نمایی به سبک فوتبالیستها؛ با قرارداد میلیاردی اشک تمساح می‌ریزند!
برخی فوتبالیست‌های لیگ برتری با وجود درآمد چند ده‌میلیاردی، در روزهای اخیر اقدام به مظلوم‌نمایی کرده‌اند؛ نمایشی که چیزی نیست جز نمک‌پاشیدن روی زخم هوادارانی که تمام دلخوشی آنها موفقیت تیم محبوب‌شان است.
فصل نقل و انتقالات در فوتبال ایران آغاز شده و به روال سال‌های گذشته صحبت از ارقام نجومی و غافلگیرکننده است و ورود سازمان بازرسی و تدوین آیین‌نامه جدید و همچنین سقف بودجه هم ترمز افزایش بدون ضابطه قراردادها را نکشیده است. به طوری که امسال برخی بازیکنان که فصل گذشته، اندک درخششی داشته‌اند خواستار قرارداد دلاری شده و به نظر می‌رسد قراردادها نسبت به فصل قبل افزایش حیرت‌انگیزی را ثبت کند.
ادامه ولنگاری مالی در فوتبال و افسارگسیختگی که همچنان وجود دارد، سبب شده تدابیر مسئولان سازمان بازرسی و فدراسیون فوتبال فعلا نه تنها تاثیری در کاهش رقم قرارداده نداشته باشد بلکه به نظر می‌رسد، باشگاه‌ها با نادیده گرفتن این قوانین که ضمانت اجرایی محکمی ندارد، مانند دوره‌های گذشته به هر قیمتی به دنبال جذب بازیکنان مورد نظرشان باشند.
با این حال برخی بازیکنان با وجود قراردادهای نجومی در لیگ ایران، این روزها با مظلوم‌نمایی، به‌دنبال وارونه نشان دادن واقعیت هستند تا به نوعی دریافتی‌های چند ده‌میلیاردی‌شان که از بودجه عمومی کشور و بیت‌المال پرداخت می‌شود را توجیه کنند. این بازیکنان حتی پا را فراتر گذاشته‌اند و به نوعی فوتبالیستها را با وجود این قراردادهای نجومی، محتاج نشان داده‌اند تا به نوعی راه را برای افزایش صفرهای رقم‌های قراردادشان باز کنند!
صحبت‌های مهدی قایدی و آرش رضاوند دو بازیکن استقلال در روزهای گذشته به خوبی گویای پروژه مظلوم‌نمایی و سفیدشویی قراردادهای چند ده‌میلیاردی فوتبالیستها است به طوری که هوادار پس از خواندن این صحبت‌ها به فکر گلریزان برای این بازیکنان می‌افتد!
این در حالی است که گفته می‌شود میانگین قرارداد بازیکنان استقلال در فصل گذشته ۱۲ میلیارد بوده است؛ یعنی هر کدام از بازیکنان این تیم به طور متوسط ماهانه یک میلیارد درآمد داشته‌اند! در چنین شرایطی قایدی در یک مصاحبه تلویزیونی طوری از وضعیت بازیکنان استقلال صحبت کرده که گویی دریافتی ماهانه او و سایر بازیکنان به جای یک میلیارد، ۱۰میلیون تومان بوده است.
قایدی گفته است: «اگر پرداختی‌ها خوب بود، شاید همه چیز فرق می‌کرد. بازیکنان از نظر ذهنی به‌هم ریخته بودند. یکی ماشین می‌فروخت، یکی خانه‌اش را و دیگری برای اینکه اجاره کمتری بدهد به جای دیگری نقل مکان می‌کرد. خیلی خنده‌دار است بازیکن استقلال با موتور یا اسنپ به تمرین بیاید.»
قایدی باید بداند مطرح کردن چنین صحبت‌هایی تنها نمک به زخم هوادار می‌پاشد؛ هواداری که مثل بازیکنان ماهانه یک میلیارد درآمد ندارد و با حقوقی که به‌زحمت به ۱۰میلیون و شاید هم کمتر می‌رسد، در هر شرایطی تیم و بازیکن محبوبش را تشویق می‌کند.
صحبت‌های رضاوند هم نمونه دیگری از سفیدشویی و توجیه قراردادهای چندده‌میلیاردی و بدون ضابطه فوتبالیستها در لیگ ایران بود. او هفته گذشته در یک برنامه تلویزیونی به دفاع از ارقام نجومی قراردادها پرداخت و آن را حق بازیکنان دانست. رضاوند با بیان اینکه به فوتبال آمده که «بهترین خانه را داشته باشد»، از کاهش قراردادها و محدود کردن بودجه تیم‌ها انتقاد کرد!
اين اقايان با اين پول هاي باد اورده واز جيب ملت بهترين زندگي را مي كنند واينقدر گستاخ شدند ديگه ميليارد هم پول نمي دانند تواين موقعيت اسفناك اقتصادي ملت دارند له مي شوند براي نان شب شان محتاجند اينهابا اين حرف ها ومظلوم نمايي شان مردم را به سخره گرفتتند وبه ريش اين ملت مي خندند اگه فوتبال نبود اين شكل اقايان بايد بز مي چراندند تازه بز هم دست اينها كسي نميداد بعضي ها چه قدر ناشكرند خجالت هم نمي كشند
اگه فوتبال نبود یکی مثل قائدی باید تو همون تعمیرگاه موتور کار می کرد
این همه بودجه برای این ها خرج بشه که اینها باهم دیگه مسابقه بدن بعد طرفداراشون لذت ببرن ، توی این مملکت مسیولین چند صد میلیاردها از جیب مردم خرج می کنن اما واقعا هزینه برای فوتبال و فوتبالیستها مسخره ترین اونهاست
فوتبال ما جمع بشه بهتره
البته تا بشر احمق هست شما درامدهای سوپر کلان را حق خودتون میدونید .بخورید پول حماقت بشریت را نوش جونتون .
وقتی ۹۰٪ مردم ایران از لحاظ درآمد سرانه زیر خط فقر زندگی می کنند روا نیست یک ورزشکار حرفه ای از لحاظ درآمدی تافته جدا بافته از مردم زیر خط فقر ایران باشد! اگر می بینید قیمت ورزشکاران حرفه ای در کشورهای متمول یا پیشرفته خارجی بسیار بالاست به خاطر اینست که سرانه دزآمد مردم این کشورها از تولید ناخالص ملی بسیار بالاست و ورزشکار حرفه ای ایرانی نبایستی از لحاظ میزان درآمد خود را با ورزشکاران حرفه ای اینگونه کشورها مقایسه مع الفارق کند!