حقیقت جنجال جودوکای نابینای ایران و دستگاه جوشکاری

تیم ملی جودوی کم‌بینایان و نابینایان ایران در بازی‌های پاراآسیایی هانگژو با دو طلا، یک نقره و سه برنز یکی از موفق‌ترین تیم‌های اعزامی بود که نقش پررنگی در جایگاه کاروان ایران در این رویداد داشت. این در حالی بود که دو جودوکای ایران قبل از رفتن روی تاتامی، با نامه نادو از ادامه کار منع شده و به ایران بازگشتند. همین اتفاق کافی بود تا برخی حواشی سراغ جودوی نابینایان و کم‌بینایان برود و شایعه اخراج دو جودوکای ایرانی از دهکده بازی‌ها به دلیل مردود شدن در تست بینایی در رسانه‌ها منتشر شود.

با اینکه در روزهای اخیر ملی پوشان جودوی نابینایان و کم بینایان و مسئولین این فدراسیون به این شایعات پاسخ دادند، اما با حضور در این فدراسیون با رئیس انجمن جودوی نابینایان و همچنین رئیس فدراسیون نابینایان و کم بینایان به گفت‌وگو پرداختیم تا بیش از پیش در این خصوص شفاف‌سازی صورت بگیرد. در ادامه گزارشی از این ماجرا  می‌خوانید:

جودوکارهای ایران از دهکده اخراج نشدند

علیرضا امینی، رئیس انجمن جودوی کم بینایان و نابینایان در ابتدای صحبت‌های خود گفت: "نادوی ایران 8 روز قبل از اعزام به هانگژو از ورزشکاران ما تست دوپینگ گرفت و وقتی ما به هانگژو رسیدیم و در حالی که دو روز به مسابقه مانده بود، ایمیلی برای ما آمد که تست این دو ورزشکار مشکوک بوده و به همین خاطر با تصمیم مسئولین مقرر شد این دو ورزشکار را به تهران بازگردانیم. در حالی که مطمئن بودیم حداقل یک نفر از آن‌ها مدال طلا می‌گیرد، تصمیم منطقی‌تر را گرفتیم. اول اینکه به هیچ عنوان این دو ورزشکار از دهکده اخراج نشدند و دوم هم اینکه متاسفانه خبر کذبی مبنی بر بینا شدن این جودوکارهای نابینا منتشر شد."

جوشکاری بدون محافظ یک جوک است!

امینی در ادامه صحبت‌های خود گفت: "دو بخش در رشته جودوی نابینایان و کم‌بینایان داریم. کلاس J1 ورزشکارانی هستند که به طور مطلق نابینا هستند و کلاس J2 ورزشکارانی هستند که کم بینا محسوب می‌شوند یا مشکل مادرزادی دارند. طبق تشخیص پزشک داخلی این جودوکارها مجوز مسابقه را می‌گیرند. با این حال هر یک مسابقه درمیان دو پزشک بین‌المللی که ارتباطی هم با ورزش ندارند، باید درصد بینایی این ورزشکاران را تایید کرده و کلاسشان را تعیین کنند. این جودوکارهای کم‌بینا، به هیچ عنوان نابینا نیستند و کارهای روزمره خود را هم انجام می‌دهند. متاسفانه برخی افراد با وجود توضیحات چندباره و داشتن اطلاعات اصرار داشتند که یک نابینا، بینا شده و معجزه‌ای صورت گرفته است! متاسفانه در یکی از خبرگزاری‌ها موضوعی را دیدم که به نظرم یک طنز تلخ و یک جوک است! این اتهام را وارد کردند که یک ورزشکار می‌رود و بدون محافظ جوشکاری می‌کند تا کلاس کم‌بینایی‌اش تایید شود. اولا این دستگاه جوشکاری را از کجا در مسابقات بین المللی بیاوریم؟ ثانیا اینکه شمایی که این مطلب را می‌گویی، احتمالا تا به حال جوشکاری نکردی و چیزی هم درباره‌اش نشنیدی. اگر فردی بدون محافظ جوشکاری کند، آسیب جدی به چشمش وارد می‌شود. بعد شما می‌گویید 20 دقیقه جوشکاری کرده‌اند!"

اگر خلاف کنیم، حریفان باید اعتراض کنند، نه داخلی‌ها

محمدرضا مظلومی، رئیس فدراسیون نابینایان و کم‌بینایان هم در خصوص ماجرای تایید میزان بینایی ورزشکاران گفت: "فدراسیون ما اسمش نابینایان و کم بینایان است و تشخیص نابینایی یا کم بینایی با پزشک متخصص است، نه فدراسیون. ما هیچ دخل و تصرفی در این ماجرا نداریم. اگر کم بینایی نزد پزشک رفت و تاییدیه گرفت، یک ماه قبل از اعزام باید مدارک آن را در سایت مربوطه آپلود کنیم. اگر این مدارک مورد تایید نباشد، اصلا نمی‌گذارند آن ورزشکار را اعزام کنیم. طبق زمان‌بندی اعلام شده ورزشکار را اعزام می‌کنیم و سه اتاق وجود دارد که سه پزشک متخصص در آنجا حضور دارند و اگر تشخیص‌ها متفاوت باشد، پزشک سوم تصمیم گیرنده است. اگر مشکلی داریم، کشورهایی که با ما مسابقه دارند، باید اعتراض کنند، اما می‌بینیم برخی صحبت‌ها در داخل مطرح می‌شود."

ما نباید خبر دوپینگ جودوکاها را اعلام می‌کردیم

وی در ادامه در خصوص مورد بیان شده مربوط به دو جودوکای حاضر در هانگژو افزود: "متاسفانه همین حرف و حدیث‌ها ما را مجبور کرد که یک کار غیراخلاقی انجام دهیم و در حالی که دوپینگ این افراد ثابت نشده، آن را اعلام کنیم. اگر در خصوص کلاس بینایی ورزشکاران هم هر اتفاقی بیفتد، مسئولیتش با ما نیست و با پزشکانی است که آن را تایید یا رد می‌کنند. در همین مسابقات هانگژو از برخی کشورها ورزشکارانی آمده بودند که موفق به گرفتن کلاس نشدند و نتوانستند در مسابقه شرکت کنند، اما خدا را شکر از سوی فدراسیون ما همه ورزشکاران مورد تایید قرار گرفتند."