اهمیت ورزش برای معلولین
ورزش باید در برنامه روزانه هر فردی وجود داشته باشد، اما برای افراد دچار معلولیت، اهمیت ورزش بیشتر است.
فرد معلول باید برنامه ورزشی مناسب با وضعیت بدنی اش داشته باشد. از آنجا که هر معلولیتی خصوصیات خاص خودش را دارد، تقریبا ناممکن و غیرمعقول است که همان برنامه ورزش افراد عادی را به معلولان توصیه کرد.
با توجه به نوع و شدت معلولیت، همیشه باید به عوامل خاصی مانند وضعیت تناسب اندام فعلی، چگونگی تطبیق دادن حرکات برای فرد به طوری که بتواند بدون خطر آنها را انجام دهد و از آسیب ها پیشگیری شود، مدت زمانی که هر تمرین باید طول بکشد و نشانه های هشداردهنده هنگام انجام تمرین ها توجه داشت.
برخی از داروهایی که فرد معلول مصرف می کند، ممکن است توانایی او را برای انجام فعالیت های جسمی یا پاسخ جسمی او را به ورزش تغییر دهند بنابراین لازم است قبل از تدوین یک برنامه ورزشی برای این افراد، بدانیم داروهای مصرفی شان چیست.
برای معلولان ویلچرنشین انجام ورزش های مقاومتی برای بهبود قدرت بالاتنه و کمک به کاهش احتمال آسیب توصیه می شود. برای انتخاب بهترین گزینه ورزشی، با پزشک یا فیزیوتراپیست مشورت کنید.
اگر بخواهید به طوری جدی تر به ورزش بپردازید، باید به فکر استفاده از تجهیزات ورزشی تخصصی معلولان باشید. در حال حاضر ماشین های جدیدی برای تمرین های قدرتی که برای افراد ویلچرنشین طراحی شده اند وجود دارد. همچنین می توانید از دستگاه hand cycler و سایر تجهیزات برای تقویت دستگاه قلب و عروق استفاده کنید، اما نداشتن تجهیزات خاص نباید شما را از ورزش بازدارد.
اگر می توانید بالاتنه تان را حرکت دهید، تمرین ساده ای انجام دهید: بازوهایتان را مستقیم جلوی بدنتان بالا ببرید و چند ثانیه به این حالت بمانید و بعد آنها را پایین بیاورید. بعد بازوهایتان را از پهلوها تا حد شانه بالا بیاورید، مدتی در این حالت بمانید و بعد آنها را پایین بیاورید. این حرکات را 15 تا 20 بار انجام دهید. بعد که قدرت بدنی تان بیشتر شد، می توانید این حرکات را با وزنه انجام دهید. تمرین های تخصصی تر برای بالاتنه شامل حرکت بالاانداختن شانه، پرس سرشانه و حرکت جلوی بازو است.
اگر می خواهید وارد عرصه ورزش های رقابتی شوید، می توانید انواع ورزش های سازمانی از بسکتبال گرفته تا تیروکمان را امتحان کنید.
تمرین های کششی و انعطاف پذیری نیز برای کاهش خطر آسیب ها اهمیت دارند. به خصوص باید همه عضلات عمده در بالاتنه شامل شانه، بازو، پشت و گردن را تحت کشش قرار دهید.
نکته هایی برای شروع ورزش
پیش از شروع برنامه ورزشی باید به پزشک مراجعه کنید تا از لحاظ جسمی معاینه شوید و مجوز انجام تمرین ها را بگیرید.
ورزشی را انتخاب کنید که از آن لذت می برید؛ ورزش آبی ورزش با موسیقی، تمرین در سالن ورزشی و... حتی می توانید تمرین ها را به صورت درازکش در تختخواب، پیش از شروع کارهای روزمره انجام دهید.
ممکن است هنگام انجام این برنامه ورزشی، احساس ناامیدی داشته باشید و فکر کنید که این ورزش ها به شما کمکی نمی کند. به این احساس توجهی نکنید و مثبت باشید و مثبت بمانید.
در جلسه های اول تمرین ها، بیش از حد به خود فشار نیاورید و تمرین ها را مرتب انجام دهید و به تدریج شدت آنها را بیشتر کنید. در انجام تمرین ها از روش های درست و مناسب استفاده کنید.
به «صدای» بدنتان که با شما «صحبت می کند» گوش دهید.
مربی شخصی یا فیزیوتراپیست؟
فرد معلول در شروع برنامه ورزشی اش باید یک مربی شخصی یا فیزیوتراپیست داشته باشد. چنین مشاوری به او کمک می کند تا حرکات را درست و در وضعیت بدنی درست انجام دهد، شمار حرکاتی که در هر بار تکرار می کند درست باشد و تمرین ها را به نحوی انجام دهد که آسیب نبیند.
بهتر است با مربی شخصی یا فیزیوتراپیست?تان درباره اینکه چه اهدافی دارید و به چه وضعیت بدنی ای می خواهید برسید، صحبت کنید. مربی یا فیزیوتراپیست می تواند بازخوردی درست درباره نحوه انجام تمرین ها به شما بدهد.
مربی شخصی معمولا به تناسب اندام و تمرین های قدرتی شما توجه دارد و معمولا در سالن های ورزشی یا ماساژ یافت می شود. فیزیوتراپیست معمولا در مراکز درمانی برای دادن تمرین های توانبخشی پس از عمل جراحی برای مدت معینی پس از مرخص شدن بیماران کار می کند.
بهتر است شخصی را انتخاب کنید که با او راحت تر هستید و دانش تخصصی درباره وضعیت بدنی و بیماری شما دارد.
مساله اصلی در ورزش برای افراد دچار مشکلات بینایی یا شنوایی، ایمنی است. مانند هر فرد مبتدی دیگری، باید به آهستگی با تمرین های هوازی تقویت کننده دستگاه گردش خون و یک برنامه روتین تمرین با وزنه ورزش را شروع و اطمینان حاصل کنید که تمرین ها را به شکل درست انجام می دهید.
ورزش برای ناشنوایان و نابینایان
افراد دچار نقصان شنوایی یا بینایی، با موانع زیادی در زندگی روزمره مواجهند و این مشکلات هنگام ورزش بیشتر هم می شود.
مساله اصلی در ورزش برای افراد دچار مشکلات بینایی یا شنوایی، ایمنی است. مانند هر فرد مبتدی دیگری، باید به آهستگی با تمرین های هوازی تقویت کننده دستگاه گردش خون و یک برنامه روتین تمرین با وزنه ورزش را شروع و اطمینان حاصل کنید که تمرین ها را به شکل درست انجام می دهید.
یک گزینه، پیوستن به یک باشگاه ورزشی و استفاده از برنامه های تمرینی و تمرین دهنده است. تمرین دهنده می تواند شما را در سالن ورزشی هدایت کند و در استفاده از تجهیزات به شما یاری برساند. اگر علاقه مند به ورزش در فضای بیرون هستید، می توانید به برنامه های فدراسیون های ورزش معلولان بپیوندید که منابع لازم برای کمک به ورزش نابینایان و ناشنوایان را در اختیار دارند.
ورزش در خانه
اگر معلولیت شما به نحوی است که امکان ورزش در خانه را دارید، می توانید تجهیزاتی از این قبیل تهیه کنید:
*تجهیزات وزنه زدن
* وزنه دست و مچ
* باندهای الاستیک
* تشک ورزشی
*توپ ورزشی در انواع اندازه ها و وزن ها
اگر روی صندلی چرخ دار می نشینید، فراموش نکنید باید از ترمز ها و پایدارکننده های مناسب برای ثابت کردن این صندلی یا نیمکت ورزشی هنگام تمرین استفاده کنید.
ممکن است نیاز به باندهای ولکرو (چسبنده) با اندازه های متفاوت برای بستن وزنه به مچ یا دست یا پایدار کردن تنه برای حفظ موقعیت آن هنگام ورزش داشته باشید.
728