پسر تختی: به پدری افتخار می‌کنم که «مصدقی» بود/ همسر تختی: او به مصدق و مکتب مصدق عشق می‌ورزید

روز یکشنبه ۱۶ دی‌ماه ۱۳۵۸ مراسم بزرگداشت جهان‌پهلوان تختی به مناسبت دوازدهمین سال درگذشت او در محل تشکیلات مرکزی جبهه ملی با حضور همسر و پسرش برگزار شد. در این مراسم که شمار زیادی از هواداران و اعضای تشکیلاتی کادر هیات رهبری و اجرایی جبهه ملی و چند تن از شخصیت‌های مملکتی نیز حضور داشتند، بابک تختی و شهلا توکلی فرزند و همسر تختی برای نخستین بار پشت تریبون قرار گرفته و برای مردم از تختی گفتند.

بابک یازده‌ساله در میان موجی از احساسات پرشور حاضران میکروفون را به دست گرفت و ضمن سپاسگزاری از حضار گفت: «من به شما هموطنان حق‌شناس افتخار می‌کنم و به پدری افتخار می‌کنم که پرچم مقدس ایران را در میدان‌های جهان به اهتزاز درآورد. به پدری افتخار می‌کنم که مصدقی بود و جز در راه مصدق گام برنداشت.» (بامداد امروز ۱۷ دی ۵۸)

تنها با خاطرات تختی و به دل‌خوشی پسرمان زندگی می‌کنم

پس از بابک، شهلا توکلی همسر جهان‌پهلوان تختی در جایگاه قرار گرفت و این‌گونه از تختی گفت:

من امروز پس از ۱۲ سال که از شهادت همسر قهرمانم می‌گذرد برای اولین بار راجع به او و روح بزرگ و انسانی‌اش برای شما مردم حق‌شناس که یادبود تختی را برپا داشته‌اید سخن می‌گویم. به‌خصوص در محلی که خانه‌ی مورد علاقه‌ی تختی بود.

تختی برای من و میلیون‌ها ایرانی تنها یک شخصیت ورزشی و یک قهرمان در میدان‌های کشتی نبوده و نیست، او یک انسان بود، انسانی آزاد با روحی مبارز و ستیزه‌جو. تختی در زمانی که رژیم دیکتاتوری محمدرضاشاهی ورزش و ورزشکاران را زرخرید خود می‌دانست و برگزاری مسابقات را برای سرگرم کردن مردم و به انحراف کشیدن افکار عمومی برپا می‌داشت فقط برای مردم ورزش می‌کرد و برای بلندآوازه کردن نام ایران و برای به اهتزاز درآوردن پرچم ایران در میدان‌های جهانی می‌کوشید. بی‌اعتنا به رژیم و مضایقی که در سر راهش قرار می‌داد فقط به مردم و به آزادی فکر می‌کرد. همین شخصیت والای او بود که تختی را به صورت حماسه‌ای همیشه جاودان در قلب مردم جای داده.

او به مصدق و مکتب مصدق عشق می‌ورزید و از نظر من افتخار انتخاب شدن به عضویت شورای مرکزی جبهه ملی از بزرگ‌ترین افتخارات تختی و خانواده‌ی اوست و بالاخره هم جان خود را در راه عقیده‌اش از دست داد.

من پس از شهادت همسر قهرمانم تنها با خاطرات تختی و به دل‌خوشی تنها پسرمان بابک زندگی می‌کنم و سعی می‌کنم بابک را یک جانشین خلف برای تختی پرورش دهم.

دریغ و آرزوی بزرگ من این است که ای کاش تختی امروز بود و پیروزی هموطنانش را به رهبری قاطعانه‌ی امام خمینی بر رژیم سرسپرده‌ی شاهنشاهی و بر امپریالیسم جنایتکار جهانی می‌دید و در راه تداوم این مبارزات ضداستعماری باز هم می‌کوشید.

درود به روان پاک جهان‌پهلوان تختی. (بامداد امروز ۱۷ دی ۵۸)