دریای چین می‌تواند محل آغاز جنگ روسیه و آمریکا باشد/ مقایسه توان نظامی آمریکا و روسیه؛ آمریکا در دریا قوی تر است و روسیه در زمین

به گزارش خبر فوری ، ایالات متحده آمریکا بالاخره پس از مدتها تهدید، چند روز قبل یعنی در تاریخ 2 اوت 2019 به طور رسمی از پیمان «منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد» با روسیه خارج شد.

این پیمان در سال 1987 میان رونالد ریگان رئیس جمهوری سابق آمریکا و گورپاچوف رهبر اتحاد جماهیر شوری سابق در زمان جنگ سرد به امضا رسید.

وزارت امور خارجه روسیه هم ساعاتی بعد اعلام کرد که اعتبار پیمان منع موشک های میان برد هسته‌ای از امروز به ابتکار آمریکا به پایان رسید. وزارت خارجه روسیه تأکید کرد که این اتفاق به تقصیر واشنگتن رخ داده است.

پیمان منع موشکهای میان برد چیست؟

اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده در سال 1987 پیمان منع موشک های میان برد هسته ای(پیمان INF) را امضا كردند و طرفین متعهد شدند كه تمام موشك‌های بالستیک زمینی و كروز را با برد متوسط و كوچك از بین ببرند. در اکتبر سال 2018 ، ترامپ از خروج واشنگتن به دلیل "عدم رعایت" مسکو به تعهدات خبر داد، اما طرف آمریکایی شواهدی ارائه نکرد. در سال 2019، روسیه نیز در واکنش به اقدامات ایالات متحده، مشارکت خود در پیمان منع موشک های میان برد هسته ای(پیمان INF) را به حالت تعلیق درآورد(جزئیات بیشتر در مورد این پیمان را اینجا بخوانید).

روسیه و آمریکا در کدام مناطق می‌توانند با هم درگیر شوند؟

برخی معتقدند این خروج از پیمان باعث افزایش تنش بین امریکا و روسیه خواهد شد و در صورت افزایش تقابل بین دو کشور، پوتین همان‌مسیر شوروی را ادامه خواهد داد.

اما چه عواملی باعث افزایش درگیری روسیه و آمریکا شده و تقابل این دو کشور را بیشتر می‌کند؟ روزنامه سان انگلیس حوزه بالتیک را محل بازی روسیه دانسته و تاکید دارد که پوتین قصد دارد نوعی امپراتوری در منطقه بعد از فروپاشی شوروی در دهه ۹۰ میلادی ایجاد کند. مشخص است که این تمایل به مذاق غرب خوش نیامده و آنها نخواهند گذاشت پوتین و روسیه به اهداف خود برسند.

جنبش و رزمایش‌های مداوم ناتو در مرز نروژ، افزایش رزمایش‌های ارتش روسیه به خصوص در شرق بالتیک، نزدیک شدن ناوها و هواپیماهای روسیه به مرزهای اروپا و اجرای طرح ارتش روسیه جهت ساخت یک سیستم موشکی جدید در قطب شمال همگی نشان‌دهنده افزایش تنش بین روسیه و غرب است( اینجا بخوانید).

با این حال، برخی نظری خلاف این دارند و معتقدند نفوذ روسیه از مرزهای شوروی تجاوز کرده و خواهد کرد. علاوه بر خاورمیانه و خاور دور، آمریکای لاتین هم حوزه نفوذ روسیه است.

جولیا گورگانوس( تحلیلگر موسسه کارنگیه، مرکز تحقیقات صلح جهانی) معتقد است در سال ۲۰۱۸ و سال جاری تلاش روسیه برای نفوذ در آمریکای لاتین و حتی خود آمریکا چند برابر شده است. از نظر این تحلیلگر، برزیل، ونزوئلا، کلمبیا و مکزیک چهار کشوری هستند که توان پذیرش نفوذ روسیه را بیشتر از سایرین دارند.

تغییرات سیاسی در این کشورها در سال جاری زیاد بوده است و قوانین مهاجرتی سخت ترامپ باعث ورود افرادی به ساختار قدرت شده است که تمایلاتی به ارتباط نظامی با روسیه دارند.

دریای چین؛ می‌تواند نقطه آغاز جنگ نظامی باشد

علاوه بر این، اخباری اخیرا منتشر شده است که نشان می‌دهد دو کشور روسیه و آمریکا در دریای چین با یکدیگر دچار اختلاف شده‌اند. ماه قبل، رسانه‌ها خبر از نزدیکی یک کشتی جنگی آمریکایی و یک ناوشکن روسی داده و اعلام کردند که این دو کشتی بزرگ از فاصله بسیار نزدیکی از کنار هم عبور کردند؛ به‌طوری که احتمال تصادم با یکدیگر وجود داشته است.

دریای جنوب چین یکی از محل‌های مناقشه میان روسیه و آمریکا است و از آغاز سال جاری، کشتی‌های جنگی آمریکایی بارها وارد آب‌های دریای جنوبی چین شده‌اند. این اتفاق، باعث بیشتر شدن تنش بین خود چین و روسیه(که متحد استراتژیک چین است) و آمریکا شده است.

از طرف دیگر، در ماههای اخیر، تصادم نیروهای دو طرف در سایر نقاط دنیا نیز بسیار زیاد بوده است. به طوری که ماه قبل ناوگان ششم نیروی دریایی آمریکا اعلام کرد که یک هواپیمای آمریکایی که بر فراز دریای مدیترانه در حال پرواز بود، در یک بازه زمانی 175 دقیقه‌ای سه بار توسط یک فروند جنگنده روسی مورد ردیابی قرار گرفت( اینجا بخوانید).

احتمال جنگ سرد سایبری وجود دارد

علاوه بر جنگ در دریا، در زمینه های دیگر به خصوص جنگهای سایبری هم امریکا و روسیه دچار چالش شده اند. دولت روسیه قرار است در یک طرح آزمایشی قطع موقت اینترنت در این کشور را اجرا کند. آنطور که رسانه‌های روسی چند ماه پیش گزارش داده اند قرار است این طرح با هدف ارتقای توانمندی فضای اینترنت داخلی این کشور صورت پذیرد.

همزمان با این اتفاق، الجزیره قطر طی گزارشی این اتفاق را مقدماتی برای ورود به جنگ سرد دانست. الجزیره معتقد است که این اقدام روسیه برای ایجاد اینترنت داخلی طرحی است که از چند سال پیش پی گرفته شده است. مقامات امنیتی و اطلاعاتی روسیه در سال 2017 اعلام کردند که تا سال 2020 پروژه‌ بومی کردن اینترنت را به اجرا خواهند گذاشت.

الجزیره معتقد است این طرح به علت آغاز جنگ سایبری و اینترنتی جدیدی بین روسیه و غرب است که می‌توان آن را نوعی جنگ سرد سایبری نامید. روسیه متهم است که اخیرا حملات سایبری بسیاری علیه آمریکا و غرب و به خصوص سایتهای امنیتی ناتو انجام داده است.هر چند روسیه این اتهام را رد کرده اما نباید فراموش کرد که درگیری و جدال اینترنتی این دو جبهه روز به روز در حال افزایش است و بعید نیست در طول سالهای آتی درگیری سایبری دو طرف افزایش یابد.

الجزیره معتقد است که این سیستم و طرح روسیه برای حفظ سرورهای این کشور از خطر حملات هکرهای غرب است. روسیه در نظر دارد تا حد ممکن از درز اطلاعات امنیتی خود جلوگیری کند و نگذارد غرب در این جنگ اطلاعاتی پیروز شود( اینجا بخوانید).

روسیه یا آمریکا؛ توان نظامی و اتمی کدام یک بیشتر است؟

اکنون سوال اینجا است که نیروی نظامی کدام یک از این دو کشور قدرتمندتر است؟ طبق گزارش‌های مرکز تحقیقات نظامی Armed Force، بودجه نظامی دو کشور با هم اختلاف بسیاری دارد. در حالیکه ایالات متحده آمریکا سالیانه بیش از 600 میلیارد دلار برای تجهیز ارتش خود کنار می‌گذارد، روسیه 66 میلیارد دلار بودجه برای تجهیز نیروهای مسلح خود اختصاص داده است( اینجا بخوانید).

در زیر به مقایسه قدرت نظامی آمریکا و روسیه می‌پردازیم:

تسلیحات اتمی

طبق اطلاعات، روسیه 7.500 سلاح هسته‌ای (یا تجهیزات مجهز و قابل حمل تسلیحات اتمی) دارد. این در حالی است که آمریکا 7.200 سلاح دارد. از این نظر برتری نسبی با روسیه است.

نیروی دریایی

در مورد ناوگان دو کشور، تقریبا برتری با آمریکا است. اوج اختلاف این دو در زمینه ناو هواپیما بر است که آمریکا تعداد بسیار بیشتری از آن را در اختیار دارد. جدول زیر تجهیزات نظامی دریایی دو کشور را با هم مقایسه می‌کند:

نیروی هوایی

در مورد نیروی هوایی هم نوعی برتری نسبی با آمریکا است. مهم ترین شاخص در این رابطه این است که تعداد کل هواپیماهای آمریکا سه برابر روسیه است. جدول زیر تجهیزات هوایی دو ابرقدرت نظامی را با هم مقایسه می‌کند:

نیروی زمینی

اما اکنون باید به نیروی زمینی توجه کرد. در این زمینه، روسیه در برخی شاخصها برتری دارد و آمریکا هم در برخی شاخصهای دیگر. جدول زیر تجهیزات هوایی دو ابرقدرت نظامی را با هم مقایسه می‌کند:

38