رویارویی چندمنظوره ایران با جبهه غربی / چطور می‌شود در جنگ رسانه‌ای پیروز شد؟

ایران وارد یک جنگ چندمنظوره شده است. از یکسو با تشدید تحریم ها، معیشت مردم به گروگان گرفته شده است، از سوی دیگر، جنگی سایبری علیه تهران در پیش گرفته شده و در تازه ترین حملات، انطور که رسانه های آمریکایی مدعی شده اند، اسرائیل با اطلاع واشنگتن به خود جرات داده تا علیه ایران دست به اقدامات خرابکارانه بزند.

گمان جبهه غربی از این فشارها این است که با کشاندن درگیری ها و فشارها به داخل مرزهای کشور، در عمل محاسبات سیاستمداران ایران را دچار درهم ریختگی استراتژیک کرده و آنچه «جام زهر دوم» نامیده می شود را به مقامات کشورمان تحمیل کنند.

بخش عمده ای از این فشارها اما از ناحیه رسانه ها وارد می شود. این رسانه ها هستند که مدعی می شوند یک اتفاق در داخل کشور، خرابکاری خارجی بوده است. رسانه ها هستند که نشان می دهند مشکلات اقتصادی موجود اثر تحریم ها بوده و این رسانه ها هستند که نسبت به تشدید همه این فشارها در آینده به مردم بیم داده و شهروندان را نگران آینده می کنند.

در پاسخ به این صف آرایی نظامی - اقتصادی - رسانه ای، دست رسانه های ما خالیست. نهادهای رسانه ای دولتی با وجود برخورداری از بودجه های میلیاردی ناکارمد هستند. متولیان تغذیه رسانه ها به ابزارهای تحلیلی و خبری مانند وزارت خارجه، شورای عالی امنیت ملی، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد و... یا خود از جزئیات اتفاقاتی که رخ می دهد بی اطلاع هستند یا درکی از ماهیت رسانه ها و چگونگی استفاده از رسانه های داخلی برای کنترل وضعیت کنونی ندارند.

بسیاری دیگر از مسئولان و صاحبنظران سیاسی نیز به جای حل مسائلی که کشور را در اوج بحران کرونا درگیر خود کرده، ترجیح می دهند به منافع جناحی خود اندیشیده و توپ مشکلات را به زمین رقیب سیاسی خود بیندازند.

به نظر می رسد مهمترین گام برای کنترل وضعیت کنونی و به ویژه پاسخ به فشار رسانه ای غرب، تقویت رسانه های داخلی و توجه ره رسانه های خصوصی است که از نعمت اعتماد مردم برخوردارند. تقویت این رسانه ها و کمک به توسعه آنها به گونه ای که قدرت اثرگذاری در محیط بین الملل را داشته باشند، می تواند تا اندازه زیادی از فشارهای کنونی بکاهد.

تا زمانی که به اهمیت رسانه ها توجهی نشده و تلاش شود تا صرفا از طریق مجاری رسمی، فشارهای پیچیده به کشور مدیریت شود، باید منتظر روزهای تلخ تر و اتفاقات تاسف بارتر بود.

واقعیت این است که در عصر نوین ارتباطات، گاه قدرت یک خبر از توان ده‌ها موشک بالاتر است و همزمان با تقویت شهرهای زیرزمینی موشکی، باید به فکر تجهیز رسانه های خصوصی و مستقل داخلی بود که می‌توانند زمین بازی را به سود مردم ایران تغییر دهند.

برای همین است که این روزها کنار هر افسر نظامی، یک مشاور رسانه‌ای زبده نیز به چشم می‌خورد تا پیوست رسانه‌ای نبرد را ترسیم کند. زمانی در مدح سیاست گفته می‌شد جنگ آنقدر مهم است که نمی‌شود آن را تنها به دست نظامیان سپرد و حالا در عصر ارتباطات باید همین جمله را چنین بازخوانی کرد که جنگ چنان مهم است که نمی‌شود فقط آن را به دست نظامیان و سیاستمداران داد و این ژورنالیستها هستند که سرنوشت جنگها را رقم می‌زنند.

منبع: خبر فوری

17