ابوالقاسم فردوسی
-
فردوسی فاجعه سیل امامزاده داوود را پیش‌بینی کرده بود؛ مدیران فقط باید یکبار آن را می‌خواندند
فردوسی پندهای زیادی در شناهنامه‌اش می‌دهد. اما در یکی از آن‌ها و در پندی که لابلای روایت عاشقانه بیژن و منیژه می‌دهد، اشاره‌ای به سیل و ویرانی آن هم می‌کند.
-
قدرت‌الله طاهری: محمود دولت‌آبادی، فردوسی ادبیات معاصر است
قدرت‌الله طاهری معتقد است: دولت‌آبادی در آثارش بر نحوه انتقال جامعه ایرانی از نظام کهن‌تر به نظام نوین دست می‌گذارد، در همه آثار دولت‌آبادی «کلیدر» دقیقا نقشی را بازی می‌کند که شاهنامه در دوره خودش ایفا کرد. فردوسی نیز در قرن چهارم، دوره جدید ایران را با فرهنگ کهن آشنا کرد.
-
داستان های شاهنامه به نثر روان: توس نابخرد و مرگ فرود برادر کیخسرو
پس از آنکه سپاه ایران به فرماندهی توس نابخرد، راه کلات را برگزید و با فرود، برادر کیخسرو، پور سیاوش درگیر و دژ کلات ویران و فرود کشته شد، سپاه پشیمان از خطای عظیمی که مرتکب شده بود، به نزد کیخسرو بازگشت.
-
وقتی رستم عاشقی می کند
شخصیت های شاهنامه، در این یادداشت با بررسی ویژگی هایی از رستم دستان، ادامه خواهد یافت.
-
شاهنامه؛ معیاری برای اخلاق مداری انسان مدرن
استاد دانشگاه فرهنگیان مشهد و شاهنامه‌پژوه، با اشاره به جنبه‌های مختلف معنویت و نیایش در شاهنامه فردوسی اظهار کرد: این اثر معیاری برای یکتاپرستی و اخلاق‌مداری انسان مدرن است.
-
راز سندزدن ۲۵ اردیبهشت به نام فردوسی
نامگذاری ۲۵ اردیبهشت‌ماه به نام حکیم توس هم ماجرایی دارد که داستانش از شیراز شروع می‌شود.
-
خلق یک فردوسی جعلی؛ امان از شر این فردوسی‌نشناسانان فردوسی‌باز
سیدمهدی زرقانی می‌گوید: ما امروز چقدر به فردوسی و شاهنامه‌ای نیاز داریم که ما را از شر افراط و تفریط‌های شوونیست‌ها و در مقابل وطن‌فروشان و وطن‌فراموشان نجات دهد.
-
نوروز در «شاهنامه»
نوروز دومین جشنی است که فردوسی در اثر خود، «شاهنامه» به توصیف آن می‌پردازد.
-
سوتی بزرگ ویکی پدیا در مورد شاهنامه
فردوسی «شاهنامه» را با شکست سپاه ایران به پادشاهی یزدگرد سوم از اعراب به پایان می‌رساند؛ واقعه‌ای که در تعیین تاریخ پایان این اثر نیز نقش دارد؛ در حالی که هنوز هم روز آن در جاهایی اشتباه ثبت می‌شود و بر سر سال دقیق آن بحث است!
-
از دختر فردوسی تا پسر مولوی/ شاعرانی که راه پدر را ادامه دادند
این نوشتار، به معرفی فرزندان چند شاعر ایرانی پرداخته‌ایم که از ذوق و طبع ادبی برخوردار بودند و اشعاری از خود بر جای گذاشتند یا از پدر پیشی گرفتند.