این پروژه هنوز «کار» دارد / آمارها درباره وضعیت افراد شاغل چه میگویند؟
تعداد زیادی از کسانی که صاحب شغل هستند، چه به لحاظ میزان درآمد و چه به لحاظ شرایط کاری از موقعیتی که دارند راضی نیستند.
آدمها کار میکنند ولی به رضایت نمیرسند. این واقعیت، از آمارهای مربوط به حوزه کار بیرون آمده است. حداقل تعداد زیادی از کسانی که صاحب شغل هستند، چه به لحاظ میزان درآمد و چه به لحاظ شرایط کاری از موقعیتی که دارند راضی نیستند. گرچه مجلس و دولت به شکل جدی روی این موضوع کار میکنند ولی هنوز از این تلاشها خروجی موفقی بیرون نیامده است؛ این را اعداد و ارقام مربوط به تحقیق در حوزه کار میگویند.
شواهد نشان میدهد که در سالهای 1393و 1394 به ترتیب کارگران در 198و 209 بنگاه صنعتی کمتر از 500هزار تومان در ماه دستمزد دریافت کردهاند. در سال1395 این رقم به 538 بنگاه رسید و این در حالی بود که حداقل دستمزد در سالهای 1393، 1394و 1395 به ترتیب 608، 712و 812 هزار تومان تعیین شده بود. این وضعیت نشان میدهد بخشی از کارگران شاغل در کارگاههای صنعتی زیر خط فقر و با دستمزد پایین مشغول به کار هستند و به لحاظ میزان درآمد تفاوت قابلتوجهی با افراد بیکار ندارند (منبع: مرکز آمار ایران) .
بررسی وضعیت افراد فقیر در ایران نشان میدهد که حدود 59درصد از فقرا شاغل، 5درصد از فقرا بیکار، 30درصد از فقرا دارای درآمد بدون کار یا بازنشسته، 2درصد خانهدار و 3درصد سایر افراد هستند.
این آمار نشان میدهد داشتن شغل لزوما به معنی تامین معیشت افراد نیست (منبع: طرح آمارگیری هزینه درآمد خانوار در سال1396) .
آمارها نشان میدهند که در سال1396 تنها حدود 41درصد از افراد شاغل بیمه بودهاند. طی دوره 1384تا 1396 نیز به طور متوسط حدود 37درصد از افراد شاغل از مزایای بیمه برخوردار بودهاند. درنتیجه نزدیک به 60درصد افراد شاغل در ایران بیمه نیستند و چنانکه تمهیدی جدی برای رفع این مشکل در نظر گرفته نشود، در سالهای آینده وضعیت رفاهی این افراد بسیار نگرانکننده خواهد بود (منبع: مرکز پژوهشهای مجلس).
نسبت افراد شاغل به جمعیت در سن کار در ایران 39درصد است، در حالی که این نسبت در سطح دنیا 58درصد است.
در سال 2018 نرخ مشارکت ایران 44درصد بوده که نسبت به متوسط سطح دنیا (61درصد) و کشورهای خاورمیانه (68درصد)، رقم بسیار پایینی است (منبع: دادههای آماری بانک جهانی).
بررسی آمارهای موجود نشان میدهد که نرخ اشتغال ناقص در ایران در سال1397به 10/8درصد رسیده که نسبت به سال قبل (1396) 0/3درصد و نسبت به متوسط دهه اخیر 1/9درصد رشد نشان میدهد (منبع: مرکز پژوهشهای مجلس).
میانگین رشد حداقل دستمزد در سالهای 1385تا 1396حدود 18/5درصد و رشد هزینه سرانه خانوار 17درصد بوده است. طی سالهای 1395 و 1396 رشد هزینه سرانه یک خانوار با سرپرست شاغل، بالاتر از رشد حداقل دستمزد بوده است (منبع: مرکز آمار ایران).
نمودار روند رشد دستمزد و نرخ تورم طی دوره1396- 1384نشان میدهد که میانگین رشد دستمزد 18/2درصد و میانگین نرخ تورم 17/1درصد بوده و بالاتر از میانگین نرخ تورم است (منبع: دادههای بانک مرکزی و مصوبات هیات دولت طی سالهای مختلف).
نسبت افراد شاغل به جمعیت در سن کار در ایران39درصد است، در حالی که این نسبت در سطح دنیا 58درصد است.
در سال 2018 نرخ مشارکت ایران 44درصد بوده که نسبت به متوسط سطح دنیا (61درصد) و کشورهای خاورمیانه (68درصد)، رقم بسیار پایینی است.
نرخ اشتغال ناقص
بررسی آمارهای موجود نشان میدهد که نرخ اشتغال ناقص در ایران در سال1397به 10/8درصد رسیده که نسبت به سال قبل (1396)0/3درصد و نسبت به متوسط دهه اخیر 1/9درصد رشد نشان میدهد.
منبع: همشهری
24