مراجعه به مراکزدرمانی برای یک بیمار +HIV چه رنج‌هایی دارد؟

همه چیز عادی است، شما فقط حامل ویروس HIV یا همان ایدز هستی اما برخوردها و تجربه زندگی اجتماعی به عنوان یک بیمار مبتلا به ایدز چنان غیر عادی است که گاه عرصه زندگی را بر این بیماران سخت می کند. چرا برخوردها به این شکل است؟ وقتی همه چیز عادی و تحت کنترل باشد، نگرانی بیهوده صرفا اجحاف به حق این افراد است. از همین رو برای این که ساعتی با سختی ها و دشواری های زندگی اجتماعی یک بیمار حامل ویروس HIV آشنا شویم، به عنوان یک بیمار مبتلا به HIV به برخی مراکز ارائه خدمات مراجعه می کنیم.
دردسرهای مراجعه به دندان پزشکی
دندان پزشک شما را پذیرش نمی کند! به دندان پزشک های دیگر هم که مراجعه کنید، همین آش و همین کاسه است. وارد یکی از کلینیک های دندان پزشکی در بولوار فردوسی مشهد می شوم. با منشی دندان پزشک در خصوص ایمپلنت، جراحی و کشیدن دندان صحبت می کنم. به مرحله معاینه که می رسیم، می گویم: «من مبتلا به ویروس «اچ آی وی» هستم می توانم از خدمات دندان پزشکی استفاده کنم؟» با تعجب نگاهی می کند، حالت طبیعی چهره منشی تغییر می کند و با صراحت می گوید: دندان پزشک شما را پذیرش نمی کند! شما باید به دانشگاه علوم پزشکی بروید آنان حتما برای شما تدابیری دارند ولی متأسفانه ما نمی توانیم کاری برای شما انجام دهیم!
منشی در حالی که رغبتی برای ادامه صحبت با من ندارد، می گوید: با وجود این از دکتر سوال می کنم اگر قبول کرد، شما را پذیرش خواهم کرد. بعد از رفت و آمد کوتاهی دوباره همان جمله را تکرار می کند: نمی توانیم شما را پذیرش کنیم!
آندوسکوپی نه!
مراجعه بعدی به بخش آندوسکوپی یکی از درمانگاه های شهر مشهد است. با مسئول بخش درمانگاه در خصوص نحوه پذیرش بیماران مبتلا به ایدز صحبت می کنم که می گوید: «بعید می دانم شما را قبول کنند! بروید به بیمارستان یا جای دیگر». از او می خواهم از مسئول مربوط سوال کند تا مطمئن شود. بعد از تماس تلفنی رو به من می کند و می گوید: لطفا بروید! بیمارستان ها حتما کار شما را انجام خواهند داد.
برخوردهایی که اذیتت می کند
این بار به بهانه انجام تتوی ابرو به یک آرایشگاه زنانه مراجعه و هزینه ها را سوال می کنم. قیمت ها از 350 تا 500 هزار تومان متفاوت است. بعد از توافق بر سر قیمت به خانم آرایشگر می گویم من «اچ. آی. وی» دارم. مشکلی برای این اقدام وجود ندارد؟
در حالی که من را به منشی اش ارجاع می دهد تا از او شماره بگیرم، کمی بلندتر از قبل داد می زند و می گوید: ببین خانم، من مشکلی ندارم اگر برای پرداخت هزینه مشکلی نداشته باشید با سوزن و رنگی که مخصوص خودت است، کارت را انجام می دهم.

بیماران مبتلا به اچ.آی. وی چنان چه پزشک و دندان‌پزشکی آنان را پذیرش نکرد، می توانند با معاونت درمان تماس بگیرند و مشکل شان را مطرح کنند. در عین حال، دانشگاه علوم پزشکی خدمات دندان پزشکی را در حد ترمیم و کارهای اولیه مانند کشیدن و پرکردن انجام می دهد

یک برخورد خوب ، یک دنیا امید
برای تزریق آمپول تقویتی به یک درمانگاه شبانه روزی مراجعه می کنم، قبل از تحویل نسخه به خانمی که تزریقات بانوان را انجام می دهد، می گویم که من مبتلا به «اچ.آی.وی» هستم. مسئول تزریقات با لحنی آرام پاسخ می دهد: ایرادی ندارد، مراجعه کنندگانی داریم که خودشان اعلام می کنند، ایدز دارند و کسی که قرار است تزریقات انجام دهد دستکش دست می کند و نکات ایمنی برای تزریق نیز انجام می شود. این اولین برخورد خوب بعد از کلی مراجعه به مراکز خدماتی به عنوان یک بیمار مبتلا به ایدز بود؛ برخوردی که امید را در دل روشن می کند.
ترس و وحشت را کنار بگذاریم
این ها بخش کوچکی از دنیای سختی است که ما و اطرافیان مان به دلیل نداشتن شناخت کافی و دقیق از بیماران مبتلا به ایدز برای آنان ساخته ایم؛ دنیایی که می تواند با رفتار ما بهتر و پر ازامید به زندگی شود. از همین رو با کارشناس مسئول پیشگیری از ایدز و هپاتیت دانشگاه علوم پزشکی مشهد درباره این سختی ها و برخوردهایی که با این افراد در جامعه می شود، گفت و گو می کنیم. دکتر حسین پور در خصوص نوع برخورد منشی و دندان پزشکان و پذیرش نکردن بیماران مبتلا به «اچ.آی. وی» می گوید: در مرحله نخست و به عنوان اصل اول دندان پزشکان باید بیماران مبتلا به «اچ.آی. وی» را پذیرش کنند اما موضوع، ترس و وحشتی است که بین تمام اقشار وجود دارد که باید این ترس و وحشت از بین برود.

وی با بیان این که دوره های آموزشی نحوه برخورد با بیماران مبتلا به اچ.آی.وی برای منشی ها و دندان پزشکان و پزشکان برگزار شده است، می افزاید: برخی از دندان پزشکانی که در دوره های آموزشی ما شرکت کرده اند، داوطلبانه برای پذیرش این نوع بیماران اقدام و هزینه کار خود را دریافت می کنند اما در دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، خدمات اولیه رایگان برای این بیماران انجام می شود. ما در کارهای زیبایی و تخصصی دندان پزشکی برای این گروه از بیماران مشکل داریم با وجود این، از طریق باشگاه مثبت (باشگاه حمایت از بیماران مبتلا به ویروس «اچ.آی.وی» ) هزینه برخی از بیماران را تقبل می کنیم.
بیماران با معاونت درمان تماس بگیرند
از او سوال می کنم، در چنین شرایطی که برخی پزشکان از پذیرش بیماران مبتلا به ایدز خودداری می کنند، چه اقدامی از سوی بیمار باید انجام شود؟ می گوید: بیماران مبتلا به اچ.آی. وی چنان چه پزشک و دندان‌پزشکی آنان را پذیرش نکرد، می توانند با معاونت درمان تماس بگیرند و مشکل شان را مطرح کنند. در عین حال، دانشگاه علوم پزشکی خدمات دندان پزشکی را در حد ترمیم و کارهای اولیه مانند کشیدن و پرکردن انجام می دهد. اما در سطح بالاتر خدمات دندان پزشکی اعتبار ما محدود است. با وجود این در حد توان اقداماتی در این خصوص انجام می شود.
داستان آندوسکوپی!
نوع برخورد متصدی آندوسکوپی و پذیرش نکردن بیمار مبتلا به اچ. آی. وی را نیز با کارشناس مسئول پیشگیری از ایدز و هپاتیت دانشگاه علوم پزشکی مشهد در میان می گذارم که پاسخ می دهد: در واقع آندوسکوپی با انجام ضدعفونی همراه است و مانند دیگر خدمات پزشکی، بیماران مبتلا به این ویروس می توانند از خدمات آن همانند دیگر شهروندان بهره ببرند اما نکته ای که وجود دارد، این است که شاید هنگام انجام آندوسکوپی پزشکان بترسند و این کار را برای بیمار مبتلا به ایدز انجام ندهند و البته بستگی به اطلاعاتی دارد که فرد از بیماران مبتلا به اچ.آی .وی دارد.
دکترحسین پور می افزاید: تعدادی از جامعه شناسان همین اقدام شما را برای جامعه هدف دندان پزشکان انجام دادند و به بیش از 50 دندان پزشک به عنوان بیمار مبتلا به ایدز مراجعه کرده بودند که فقط 10 درصد دندان پزشکان بیمار را قبول کردند. وی تصریح می کند: این طور نیست که ایدز از طریق پوست منتقل شود، مگر وارد خون شود. البته خراش روی پوست هم بستگی دارد که چگونه ایجاد شده باشد. چنان چه سوزن فرد مبتلا هم به شما بخورد باز هم به راحتی ویروس منتقل نمی شود.
وی همچنین با اشاره به این که در آرایشگاه های زنانه سخت گیری در خصوص مراجعه افراد مبتلا به ویروس اچ.آی.وی وجود ندارد، می گوید: با توجه به این که تعداد آرایشگرهای بانو در شهر مشهد زیاد است، امسال برای کمتر از 1000 نفر از آرایشگران کلاس های آموزشی درخصوص نحوه پذیرش بیماران مبتلا به «اچ.آی.وی» برگزار کرده ایم اما حداقل چهار هزار آرایشگر در مشهد فعالیت می کنند که همه آنان مجوز تتو ندارند.
افزایش آمار زنان مبتلا به اچ.آی.وی
حسین پور با بیان این که آخرین آمار بیماران مبتلا به ویروس «اچ.آی.وی» در استان حدود750 نفر است که حدود 20 درصد بانوان هستند، می افزاید: هر ماه حدود سه تا چهار نفر به آمار مبتلایان به این ویروس اضافه و آمار زنان مبتلا به این ویروس نیز بیشتر می شود.

منبع: روزنامه خراسان

66