آیت الله مصباح یزدی: امروز بشر علاقه بیشتری برای درک حقایق دارد

لازمه های سخن در باره احکام و اعتقادات دین و مذهب چیستند؟ --- هر سخنی بنام دین و مذهب در زمینه ی احکام و اعتقادات اگر به آیات محکم و مفصل حد و مرزها و بایدها و نبایدهای شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی که در حقیقت قانون اساسی دین مبین اسلام را تشکیل می دهند مستند نباشد و برای اثبات مسائل خود اصول استدلال منطقی - عقلی را به کار نبرده باشد چنین سخنی فاقد ارزش دینی و مذهبی و فاقد پایه های مستحکم اثبات عقلی است. نشر هرسخنی بنام دین و مذهب بی توجه به ملاکهای قرآنی و عقلی که در پارگراف بالا یاد آوری شده اند بنا به حد و مرزهاس شناختهای قرآنی و هشدارهای فراوان قرآن ، که چگونگی درستی و نادرستی دین داری و مذهب داری را مشخص و آشکار ساخته اند ، گمراهی آفرین و دخالت بیجا در دین خدا و مذهب قرآنی اصیل اهل بیت پیامبر و گناه کبیره ی نابخشودنی است. سخن از احکام و اعتقادات دین و مذهب با بی توجهی به ملاکها و معیارهای فوق انسان را با خواست خود به ترویج گمراهی دین داران و به گناهان کبیره ی دخالت در امور منحصر به خداوند گرفتار می کند و در قیامت امکان جبران برای صاحب سخن وجود نخواهد داشت. مهمترین لازمه های سخن در باره احکام و اعتقادات دین و مذهب آگاهی کامل به حد و مرزها و بایدها و نبایدهای شناختهای دین داری و مذهب داری قرآنی و آگاهی کامل به چگونگی به کار گیری درست اصول استدلال عقلی است.

سره از ناسره ی اعتقادهای منسوب به دین و مذهب چگونه شناخته می شود؟ --- اعتقادهایی که با نقد متزلل می شوند هرگز نمی توانند با حقایق انکار ناپذیر دین خدا و مذهب اصیل اهل بیت پیامبر رشته ی خویشاوندی داشته باشند و هیچ ارزش معنوی ندارند. تردیدی نیست که خاستگاه چنین اعتقادهایی ذهن محدود و قاصر و ناتوان بشر است. نباید تردید کرد نسبت چنین اعتقادهایی ، که فاقد هرگونه حجیت آشکار انکار ناپذیر اند ، به خدا و پیامبر و اهل بیت آن حضرت نسبت جعل و دروغ و تزویر است. تنها اعتقادی را می توان دینی و مذهبی و حجت الهی نامید که عین حقیقت آشکار و سرشت نشین و انکار ناپذیر باشد. خداوند هرگز دین داران را برای انکار اعتقادهایی که فاقد حجیت عقلی هستند محاسبه و مؤاخذه نخواهد کرد ؛ بلکه گرایش و پایبندی به چنین اعتقادهایی بنام دین داری و مذهب داری بعلت بطلان آشکار آنها بحکم قرآن گناه است و مجازات دارد. از نوشته ی فوق در می یابیم که گزینش هر اعتقادی بنام دین و مذهب بدون تحقیق و تفحص برای اثبات حجیت انکار ناپذیر آن گزینش باطل و نزد خداوند قابل مؤاخذه و مجازات است. اعتقادهای قرآنی دین که از جانب خداوند آگاه به همه ی حقایق جهان هستی به بشر ابلاغ گردیده اند همگی از حجیت عقلی سرشت نشین انکار ناپذیر بر خوردار اند . برخی از گذاره های قرآنی در باره جهان محسوس که کشف حقایقی از آنها به توان محدود بشر واگذار گردیده حکایت از ظواهر آشکار آنها در اعضای حسی بشر دارند و آشکار است که بعنوان اعتقاد مطرح نگردیده و هیچ ربطی به حقایق این ظواهر ندارند که بتوان با احتمال کشف این حقایق با دانش مکتسب محدود بشر بطلان گذاره های قرآنی را اثبات کرد ؛ بطور مثال گذاره ی قرآنی : « وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ ... » ﴿ آیه ۵ سوره ملک ﴾ که از ظاهر آشکار موجودات این گذاره در چشمان بشر حکایت می کند و به حقایق کشف نشده ی این موجودات ربطی ندارد. این نوشته در حد توان از حقایق آشکار قرآنی برداشت گردیده و بدیهی است که توان محدود صاحب نوشته ؛ آن را از نقد دانشمندان دین شناس و دانشمندان شناختهای دیگر بی نیاز نمی کند.

دین و مذهب شناسان مذهب تشیع برای مصون نگه داشتن دین خدا و مذهب قرآنی اهل بیت مظلوم پیامبر از تحریف و کج روی و از آلوده شدن به من در آوردیها و خرافات عوام و خواص که در تضاد با محکمات مفصل قرآن و اصول استدلالی عقل این ارزشهای الهی را در خود در نوردیده تا کنون بجز دفاع از این من در آوردیها و خرافات چه شاه کارهای خدا پسندانه ای در طول 1400 سال گذشته تا کنون محض رضای خدا انجام داده دند؟؟؟!!!