تأثیر فیلم تحسین شده «پارازیت» بر سرنوشت آینده فیلم‌های خارجی در هالیوود

در تاریخ 92 ساله جوایز اسکار، تنها 11 فیلم به زبان های خارجی تاکنون نامزد بهترین فیلم شده بودند که یکی از آنان؛ پارازیت موفق به دریافت این جایزه شده است.

عدم توجه به فیلم های غیرانگلیسی در طول سال ها، همیشه مورد بحث بوده است، حتی با درج طبقه بندی بهترین فیلم بین المللی (که قبلاً به عنوان بهترین فیلم خارجی زبان شناخته می شد).

نتیجه نهایی این است که فیلمهای بین‌المللی غیرانگلیسی اغلب احساس می کنند که در یک گروه ایزوله شده قرار دارند که چندان معتبر هم دیده نمی شوند و اغلب مورد توجه مخاطبان غربی قرار می گیرند. این عقیده که تمام دنیای سینمای غیرانگلیسی زبان را می توان تنها در پنج نامزدی خلاصه کرد، چیزی است که کم از توهین ندارد.

اما نامزدی پارازیت و پیروزی متعاقب آن، همه چیز را تغییر می دهد و رسیدگی به عکس العمل های بعدی این ماجرا نیز اجتناب ناپذیر است. شکایت رایج علیه پیروزی پارازیت این بود: "چگونه یک فیلم خارجی با زیرنویس می توانست جایزه اسکار بهترین فیلم را بگیرد؟" این ناشی از یک تصور غلط آشکار است که هر فیلم غیرانگلیسی زبان صرفاً حق دارد در بخش بین المللی شرکت کند.

به نظر می رسد، دسته بهترین برای همه فیلم ها آزاد است. حتی یک قاعده مخصوص نیز برای فیلم های خارجی زبان وجود دارد. در اینجا صلاحیت های اصلی اسکار بهترین فیلم آکادمی آورده شده است:

_یک فیلم باید حداقل زمان اجرایش 40 دقیقه باشد

_ یک فیلم باید به مدت یک هفته در لس آنجلس اجرا شود

_حداقل یک هفته قبل از مراسم اسکار اجرا شود

_ فیلم قبل از اکران در لس آنجلس نباید با فرمت غیر تئاتری پخش شود

_ فیلم های خارجی ممکن است در تلویزیون، DVD ، VOD / PPV و غیره اکران شوند، تا زمانی که چنین نسخه ای در ایالات متحده (به طور مشروع) نفوذ کند

_اکران جشنواره نیز قابل قبول است

_زیرنویس انگلیسی باید در کلیه فیلمهای زبان خارجی گنجانده شود

_فیلم ها از نظر کیفیت بصری و صوتی باید به الزامات فنی رعایت کنند

_افرد نامزد شده باید به عنوان "تولید کننده" شناخته شوند

کارگردان فیلم پارازیت؛ بونگ جون هو ، بازیگران او و تیم خلاق وی هدف اصلی عکس العملهای منفی قرار گرفته اند زیرا آنها اهل کره جنوبی هستند و فیلم را در کره ساخته اند. با این وجود پارازیت نه تنها به عنوان یک فیلم کره ای بلکه به عنوان یک فیلم بین‌المللی نیز قابل بررسی است.

پارازیت را نمی توان فیلمی وابسته به یک دیدگاه یا ژانر دانست. آیا پارازیت درام است؟ کمدی است؟ یا اساسا تراژدی است؟ شاید منصفانه ترن توصیف این است که فیلم مذکور ترکیبی از چندین ژانر است. این روایت عمیقاً لایه دار و پرهیجان است که گرچه در ابتدا ممکن است فقط به کره ای ها نسبت داده شود اما در واقعیت نسبتاً جهانی است و برای مخاطبان جهانی معنا دار است.این فیلم اکنون به یک بارقه امید برای سایر فیلمسازان بین المللی تبدیل شده که می توانند سهمی مهم از جوایز اسکار داشته باشند.

منبع: انتخاب

24