خودکشی در تابستان به سبک علی منصور
استقلال تیم پانزدهم جدول رده‌بندی لیگ برتر؟ باورکردنی نیست. حتی بدبین‌ترین هوادار استقلال هم قبل از شروع فصل چنین جایگاهی را در پایان هفته ششم برای تیمش متصور نبود. تیمی که نیم‌فصل دوم سال قبل با انقلاب عده‌ای جوان پرانرژی نفس رقبا را گرفت با رویای ساختن تیمی قدرتمند برای کسب قهرمانی در فصل جدید به تعطیلات رفت. آرزویی که در ۶هفته گذشته حتی به آن نزدیک هم نشده است. اما مشکل استقلال کجاست؟ چرا ایده‌ها به اجرا تبدیل نمی‌شود؟ چرا آن‌ها در ۶ هفته فقط ۱ گل زده‌اند؟ برای پاسخ به همه این اماواگرها باید به سراغ اتفاقات تابستان لعنتی و پراشتباه آن‌ها رفت.
به گزارش خبر فوری به نقل از گلونی ، اولین اشتباه فاحش منصوریان افزایش میانگین سنی تیم انرژیکش بود. خروج کاوه، برزای، کریمی و جانواریو مصادف شد با ورود جباری، جبارف، منتظری و شهباززاده. معامله ای دو سر باخت، رفتن جوان‌های با کیفیت، آمدن مسن‌های کم‌کیفیت.
اشتباه بعدی آقای سرمربی تغییر فلسفه و سبک بازی بود. تیمی که در نیم فصل دوم فصل قبل با تجمع نفرات در یک سوم خودی و بستن فضاها در فاز دفاعی به حریفان کمترین موقیعت را می‌داد و در عوض با کمترین زمان و کمترین تعداد پاس، با استفاده از ضد حمله و حملات سریع ، به موقعیت می‌رسید حالا باید در خلال پروسه‌ی تغییرات، فوتبال مالکانه را جایگزین فوتبال بسته، درگیرانه و پرتلاش می‌کرد.
تیمی که سال قبل با ارسال پاس‌های طولی، زود هنگام، کم تعداد و بواسطه سرعت کشنده و تکنیک مهاجمانش به همه رقبا گل زد، حالا باید با پاس‌های پرتعداد و عرضی به‌دنبال ایجاد روزنه‌ای برای خلق موقعیت بگردد. راهکاری که نقطه تاریک تصمیمات کادرفنی، به بدترین شکل ممکن و تحت تاثیر احساسات اتخاذ شد.
منصوریان در فرآیند ساختن تیم (team building که براساس تعریف رینوس میشل هلندی برای گسترش مفاهیم بازی از جمله سبک بازی، از مهمترین مباحث پیش فصل محسوب می‌شود) ناکام مطلق بود.
اولین مرحله از این فرآیند انتخاب بازیکن و بالانس تیمی برای رسیدن به اهداف تاکتیکیست.
حضور توامان ۴ هافبک دفاعی هم‌سان (ابراهیمی، چشمی، نورافکن و باقری) و ۴ هافبک نفوذی تقریبا یک مدل (جبارف، جباری،اسماعیلی و شجاعیان) در لیست استقلال، قدم اشتباه بعدی سرمربی آبی‌ها بود. در حالی‌که در این لیست جای خالی وینگر و سانترفوروارد به‌شدت به چشم می‌آمد، منصوریان از نام هیچ هافبکی عبور نکرد تا عملا خلع سلاح شود.
دومین مرحله از فرآیند ساختن تیم ایجاد روح و دمیدن آن در کالبد تیم است. منصوریان که تا حدودی در اواخر فصل قبل از استقلال یک تیم
(TEMA :Together Evryone Achieves More, باهمدیگر چیزهای بیشتری بدست می‌آوریم) ساخته بود با اشتباهات ریز و درشت، بنای نیمه کاره‌اش را ویران کرد تا امروز متهم ردیف اول ناکامی آبی‌ها باشد.
به همه این عوامل، ترکیب متغیر، تعویض‌های تکراری و ناکارآمد، استفاده بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی و… را اضافه کنید تا به راز نتیجه نگرفتن استقلال منصوریان بیشتر پی ببرید.
اما آنچه که اهمیت دارد عبور استقلال از این بحران خودساخته است. چرا که فوتبال ایران برای اعاده حیثیت و حرکت در مسیر رشد به صلابت و قدرت یکی از قطب‌های سنتی‌اش نیازمند است، تیمی که زخمی می‌شود اما نمی‌میرد.
35
