آیا پیکر حاج احمد متوسلیان پیدا شده است؟
پس از ۳۸ سال از واقعۀ تلخ ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی، خبر آوردهاند که حاج احمد متوسلیان و سه همرزم او پس از ربوده و اسیر شدن توسط نیروهای شبهنظامی فالانژ تیرباران شده اند و محل دفن ایشان هم مشخص است.
پس از ۳۸ سال از واقعۀ تلخ ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی، به جای تجسّم و تصّور و تخیّل، خبر آورده اند که فاتح راستین خونین شهر، حاج احمد متوسلیان و سه همرزم او «سیدمحسن موسوی»، «تقی رستگار مقدم» و «کاظم اخوان» پس از ربوده شدن و سپری کردن ایّام کوتاهی در اسارت نیروهای مزدور شبه نظامی فالانژ وابسته به رژیم صهیونیستی، در ساحل مدیترانه تیرباران شده اند و محل دفن ایشان هم مشخص است.
فرزند شهید همت نیز در این باره اینطور توییت کرده است:
احسان محمدحسنی، مسئول سازمان هنری رسانهای اوج به بهانۀ سی و هشتمین سال ربوده شدن چهار دیپلمات ایران در یادداشتی نوشت:
هوالحق
رؤیا و تصّور بازگشت «حاج احمد متوسلیان» و سه همرزم کهف نشین و فراموش شدۀ او پس از ۳۸ سال دوری و بی خبریِ مطلق، در همین روزها و روزگارِ پرحادثه به میهن عزیزمان، الحق که شیرین و گواراست. مجسم کنیم حاج احمد با سر و رویی که گرد پیری بر آن نشسته، به شهر خودش تهران بازگشته و پس از قریب به چهار دهه، برای ملاقات با مادری که در گمنامی و چشم انتظاری، چراغ عمرش خاموش شده، به خانۀ کوچک و قدیمی اش در کوچۀ علوی خیابان مولوی تهران سری می زند و با مردم و خیابانها و محلههای این شهر شلوغ مواجه می شود ... .
«بازگشتِ احمد» به تنهایی پتانسیلِ تبدیل شدن به جذاب ترین و شگفت انگیزترین فیلم سینمایی و یا سریال تلویزیونی پرمخاطب را پیرامون فرجام قصۀ این شیرِ در زنجیر داراست. همان انگیزه ای که سال ها قبل ما را بر آن داشت تا رایحه ای از زندگی و زمانۀ احمد را در قالب فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» راهیِ نمایش بر پرده های عریضِ سالن های سینما کنیم. امروز هم می تواند، شوق تخیّل و تصوّرِ بازگشتِ حیدر رزمندگان و سه جوانمرد سلحشور و همراهِ او، به این دیارِ غبارِ غم گرفتۀ بعد از شهادتِ حاج قاسم و سربرآوردن بلای کرونا، سوژۀ بکرِ دیگری برای پرداختِ روایت این مواجهۀ حیرت انگیز باشد.
آری؛ قصه ای شکوهمند که قهرمانان واقعیِ آن، به تأسی از امام و مقتدایشان، شریک غمِ مظلومان جهان شدند و برای اثبات این مدعا، در فردای پیروزمند نبرد اِلی بیت المقدس و نماز فتح در مسجد جامع خرمشهر، در ژوئن ۱۹۸۲، زیر بیرق فخر آفرینِ «قوای محّمد رسول الله»، عازم کرانه های مه گرفتۀ خطۀ خونرگ «لبنانِ» مظلوم شدند. قصه ای بی نظیر و تکرار ناشدنی از ورودِ باشکوه لشکر اسلام به دمشق و اقامۀ عزای شهیدان کربلای حسینی و کربلای خمینی در حرم اُمُّ المصائب، حضرت زینب کبری سلام الله علیها ، از استقبال گرم و مهمان نوازی صمیمانۀ مردم مسلمان سوریه، شیعیان آوارۀ لبنان و مظلومان بی پناه فلسطینی از «جُند محمَّد (ص)»، تا آغاز عملیات فشرده شناسایی در «درّۀ بقاع» و «بلندی های جولان»، از پادگان نیمه متروکۀ «زبدانی»و عملیات لغو شدۀ تیپ در «بُقاع» تا ... و سرانجام از پُست ایست و بازرسی «برباره» در جادۀ ساحلی «طرابلس - بیروت» که داغی التیام ناپذیر برقلب های سلحشوران ایران زمین و مستضعفان جهان گذاشت.
و حالا پس از ۳۸ سال از واقعۀ تلخ ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی، به جای تجسّم و تصّور و تخیّل، خبر آورده اند که فاتح راستین خونین شهر، حاج احمد متوسلیان و سه همرزم او «سیدمحسن موسوی»، «تقی رستگار مقدم» و «کاظم اخوان» پس از ربوده شدن و سپری کردن ایّام کوتاهی در اسارت نیروهای مزدور شبه نظامی فالانژ وابسته به رژیم صهیونیستی، در ساحل مدیترانه تیرباران شده اند و محل دفن ایشان هم مشخص است.
این خبر، یا واقعیت دارد و یا صرفاً یک ادعاست! هر چه که هست سال های سال، اساتید، محققین، مستندسازان، نویسندگان و پژوهشگران توانا و به نامِ وادیِ ادبیات پایداریِ این دیار، بر مبنای اسناد و شواهد و قرائنِ متقن و شهادتِ شاهدان زنده و حاضر در اسارتگاه و محل تیرباران و دفن این چهار ایرانیِ مظلوم، گواهی می دهند که حاج احمد متوسّلیان و همراهان غریبش به طرز وحشیانه ای به شهادت رسیده اند و پیکر نیمه جانشان نیز در نقطه ای مشخص در زیر خرواری از خاک و بُتن قرار گرفته و تا امروز مدفون مانده اند.
صحّت و سقم این مُدعا موقعی روشن و عیان می شود که سلحشوران نیروی قدس سپاه با همکاری وزارت امور خارجه و دریادلان حزب الله لبنان، نقطۀ مورد نظر را با دقّت و سرعت، تفحص و کاوش نموده و چنانچه بقایای پیکرهای مطهرشان کشف گردید، با آزمایش DNA، طی بیانیه ای حقیقت را با مردم، یاران و خانواده های چشم انتظارشان در میان بگذارند.
اکنون می توانیم مجسم کنیم که در همین نزدیکی ها و ماه های آینده و تا قبل از فرارسیدن چهاردهم تیرماهِ سال ۱۴۰۰، به جای جسم خسته و نحیف حاج احمد، پیکر مطهر او پس از سال ها غربت، به دامانِ میهن بازگردد و چشم و چراغ ملّت گردد و پس از استقبال و تشییع طوفانیِ جوانانِ این سرزمین، در کنار مقتدای روح اللهی اش و در جوار مزار یاران شهیدش، تا ابد آرام بگیرد.
اگر منافعی در «زنده نمایی» و نیامدن این پیکرهای دور افتاده از وطن برای عده ای خاص نباشد، حتماً آن جریان مصلحت اندیش و منفعت طلب هم در برابر مطالبۀ عمومیِ مردم و اصحاب رسانه، مقاومت نخواهند کرد و تسلیم اراده و پیگیری منسجم و یکپارچه خواهند شد.
دست به نقد؛ عملکرد مسئولین ذیربط و رسانه های وطنیِ خودمان را در ماجرای ۳۸ سالۀ ربوده شدن ۴ فرزند رشید این آب و خاک، مقایسه کنید با عملکرد بوق های تبلیغاتی نظام جهانی سلطۀ صهیونیستی دربارۀ «ران آراد» - خلبان مفقود شده نیروی هوایی ارتش اسراییل -، تا ببینید کجای کاریم!
حکّام تل آویو هر سال برای صهیونیستِ مذکور، جشن تولد، جشن سالگرد فارغ التحصیلی، جشن سالروز ورود به ارتش صهیونیستی، جشن اولین پرواز موفقیت آمیز! و انواع و اقسام مراسم ها می گیرند. ده ها صفحه از مطبوعات اسرائیلی و غربی در هر یک از این مناسبت های ادواری، در رثای آدمکش مفقود شده اسرائیلی سیاه می شوند. رسانه های گلوبال و شبکه های ریز و درشت ماهواره ای و شبکه های اجتماعیِ فضای مجازی را به صف می کنند و همچون ترجیع بندی تکراری و مسلسل، افکار عمومیِ مردم پنج قاره را با وِرد «ران آراد، ران آراد» خودشان بمباران می کنند و در عوض عملکرد ما و رسانه های آزاده و مستقل ما، دربارۀ روشن شدن سرنوشت ۴ گروگان یا شهیدِ ایرانی مان توسط تروریست های آدم ربای حاکم بر تل آویو ... تقریباً هیچ!!
شک ندارم به یاری پروردگار، و دعای مردم و همت والای اهالی رسانه، - نه بصورت پراکنده و مقطعی- که هماهنگ و ریشه ای، برای آغاز یک جهاد رسانه ای، تا قبل از شمارش معکوس و از راه رسیدن چهاردهم تیرماه ۱۴۰۰، این پروندۀ قطور و بلند بالا، به صفحۀ آخر خود خواهد رسید. پس با توکل به حضرت مقلب القلوب؛ شروع می کنیم: «۳۶۵»
والسلام
احسان محمّدحسنی
منبع: جماران
24
روحشان شاد
خیلی غم انگیزه روحشان شادیا دشان گرامی
خ یلی غم انگیزه روحشان شادیا دشان گرامی
انتظار خانوادش رو کی میفهمه
خیلی خوب شد که رفتند و این روزگارها رو ندیدن.
واااای جدییی؟؟؟ ان شاا...که راست باشه
حاج احمد ویارانش وجمیع شهیدان مصداق بارز فرحین بما آتا هم الله هستند. بی گمان روسیاه روز رو در رو شدن در صحرای محشر ما و علی الخصوص کسانی خواهند بود که با خون شهیدان نان وآبرو برای خودشان ساختند. الیس صبح بقریب
باید از این قهرمانان استقبال باشکوه و تاریخی بعمل آورد ،اینان اگه نبودن والبته باقی شهدا ،وضعیت ما الان چجوری بود ایکاش حرمت خونشونو نگه میداشتیم
مسببینش باید اتیش زده بشن چه داخلی چه خارجی یک ابر مرد قربانی شد بی راه نیس اگر بهش لقب سورنای زمانه داده بشه
ای کاش حداقل این خبر راست باشه و پیکر مطهر ایشون به میهن برگرده...
❤❤❤❤
بووووووی پیراهن خونین کسی می آید یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور....
حاج احمد عزیز
خداوندا به حق خون همین شهیدان پاک دامنت هر کس حقی از مردم ضایع میکنه و مردم رو نسبت به دین و نظام بدبین میکنه نابود کن اعم از بالا دست باشه تا پایین دست
شهدا که آمرزیده شده اند و باید به حالشان غبطه خورد اما امیدوارم پیکر این شهدا رو قاطی سیاستهاتون نکنید،امیدوارم از این شهدا برای منحرف کردن افکار عمومی از دلار ۲۰تومنی و تورم چن صددرصدی استفاده نکنید،امیدوارم مثل تشییع پیکر حاج قاسم بی برنامگی نکنید و جون آدمها براتون ارزش داشته باشه! حاج احمد متوسلیان رفت تا خط بطلان بر بی عدالتی کشیده بشه اما دریغ که امروز مسولان این نظام خون ملت ایران در شیشه کرده اند و میخورند. کاش از امثال حاج احمدها خجالت بکشید
خب بازم ۱۴ تیر شد همه یادشون افتاد حاج احمدی هم بود و بد نیست برای خالی نبودن عریضه یه شایعه ای هم در بیاریم وای به حال شما از امیدوار کردن بیهوده خانواده هاشون
سلام انشاا...راست باشه واین بی خبری از دلاورامون تموم بشه
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
من به خانواده اش تسلیت میگم.
کوه مردانگی
یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور.انشا ا... که خبر واقعیت باشه و هرچه زودتر پیکران این شهدا به وطن خودشان انتقال یابند .وشک نکنید که هیچ وقت این دولتمردان امریکایی و اسراییلی جرات ندارند که دلاوران این مرزوبوم را حتی در اسارت زنده نگهدارند.وبدانید که از پیکر بی جان این شهدا خیلی هم ترس دارند چه برسد به زنده بودنشان.
این دلاورمردبه همراه یارانش رفتن برای ادای تکلیف ارزوی شهادت اخرین آرزوشون بود دراین سالها بیشترین چیزی که همیشه اذیتم میکرد این بود چراپیگیر ی محکمی از این طرف نمیشود این همه سال اسارت وشکنجه خیلی آزارم میداد حال که همان موقع شهد شیرین شهادت را نوشیدن ودر جوار رحمت الهی عندربهم یرزقونند بهشت گوارایتان باشد شفاعت بازمانده های جنگ را فراموش نکنی حاج احمدعزیز
برام مهم نیست
چقدر مهمه که برات مهم نیست
مرسی از همهی هوادارم
فرهاد حق داری واقعا برای مردم دیگه مهم نیست.
سلام ؛ در صورت صحت اخبار تا کنون فکر میکردیم ایشان و همراهانشان اسرای رژیم منحوس هستند ولی در حال حاضر ک گرویی نزد آن رژیم نیست میتوان در معادلات تجدید کرد
سلام به نظرم از اول بعضی ازمسولین ازعمد می خواستند این چند نفرو بفرستند بیرون از مرزهاودیگه بر نگردند تا اونا راحت به کثافت کاریاشون ادامه بدن
سلام ،چه خوشبختند این عزیزان که شهید شده اند،دردناک بود بعد اون همه شکنجه ودرد دوری بیایند و یک مملکت دزد بازار پر از فساد و فاصله طبقاتی رو ببینند و ببینند تمام زحماتشون به باد فنا رفته نام ویادشون گرامی که اونها نزد خدا روزی میخورند و بالاترین اجر رو دارند
باسلام خدمت تمام عاشقان راه شهدا خدایاشکر که حاج احمد متوسلیان شهید
خداتوفیق دهد که مثل انهاباشیم /نادر
همین فرهاد که گفته برایم مهم نیست ازاو سوال میکنم چه چیزی برای او مهم هست ؟؟ اگر به هیچ چیزی اعتقاد نداری حداقل برای افرادی که مظلومانه بشهادت رسیده اند احترام قائل باش . گرچه مشخص است که تو چنین ادامی هم نیستی . باید گفت تو ..................
برای فرهاد و من نان شب از همه چیز مهمتر است . که شما دارین ولی ما نداریم
آقا نادر اتفاقا نظر فرهاد نظر منم هست پس تحمل نظر مخالفم داشته باش لطفا