جنگهای تاریخی به خاطر مواد غذایی
پس از استقلال مکزیک از اسپانیا، این کشور دچار هرج و مرج شد. غارت گسترده و شورش، باعث ورشکستگی و ویرانی چندین شرکت از جمله شرکت سرآشپز فرانسوی ریمونتل در سال ۱۸۳۸ شد.
همه جنگ هایی که در تاریخ رخ داده اند به دلایل سیاسی و درگیری‌های موجود بر سر زمین نبودند، بلکه به دلایل دیگر - بعضی از آنها ساده و بی اهمیت - جرقه جنگ میان ملت‌ها زده شد. یکی از دلایل شیوع جنگ ها در تاریخ، غذا بود! وقتی می گوییم غذا دلیل جنگ‌ها بوده است، منظور ما از آن گرسنگی نیست بلکه دلایل عجیب و طنزآمیز است. بیشتر جنگهای غذایی به دلیل سوء تفاهم رخ داده و در موارد دیگر از مواد غذایی به عنوان بهانه‌ای مناسب در اختلافات منطقه‌ای استفاده شده است. در این گزارش با چند جنگ تاریخی که بین ملل بر سر مواد غذایی شروع شده‌است را خواهید خواند.
در دهه سی قرن بیستم، افزایش جمعیت امو، مزارع غربی استرالیا را ویران کرد. کشاورزان این منطقه کهنه‌سربازان جهانی اول بودند و دولت در ازای ارائه خدمات به آنها زمین داد. برای جلوگیری از فاجعه، دولت استرالیا جنگ با پرندگانی را که پرواز نمی‌کردند در این منطقه اعلام کرد. دولت استرالیا ارتش خود را در نزدیکی بیرث جمع کرد و ارتش به میدان نبرد با پرندگان وارد شد. به دلیل فرار بی‌نظم پرندگان امو به هر سو، ارتش تنها ۱۰ تا ۱۲ پرنده را از گله ۱۰۰۰ نفری كشت. در پایان ارتش، شکست‌خورده بازگشت و مهمات خود را در اختیار کشاورزان قرار داد تا آنها بتوانند خودشان به پرندگان شلیک کنند. 
پس از استقلال مکزیک از اسپانیا، این کشور دچار هرج و مرج شد. غارت گسترده و شورش، باعث ورشکستگی و ویرانی چندین شرکت از جمله شرکت سرآشپز فرانسوی ریمونتل در سال ۱۸۳۸ شد. ریمونتل از دولت مکزیک خواست تا خسارت وی را جبران کند و او پرونده خود را به دولت فرانسه سپرد. فرانسه از ریمونتل به عنوان نقطه‌ای برای مطالبه ۶۰۰ هزار پزو از مکزیک برای جبران تخریب شیرینی‌فروشی‌ها استفاده کرد، اما دولت مکزیک یک پنی هم پرداخت نکرد. فرانسه با کشتی‌های جنگی، بنادر مکزیک را محاصره کرد و به شهر وراکروز حمله کرد. مکزیک با فرانسه اعلام جنگ کرد و ارتش را به خدمت گرفت. در پایان انگلیسی‌ها واسطه شدند و آتش‌بس بین دو کشور اعلام کردند و مکزیک به فرانسه ۶۰۰ هزار پزو پرداخت کرد. 
در سال ۳۰ قبل از میلاد، کلئوپاترا درگذشت و شرایط مصر ناپایدار بود و می توانست به اشغال دربیاید. رومی ها همین کار را کردند، پادشاهی را اشغال کردند و از آن به عنوان وسیله‌ای برای به دست آوردن غلات و نان برای قرن‌ها استفاده کردند. این منطقه حتی به دلیل دارا بودن غلات زیاد "سبد نان" خوانده می‌شد. 
در سال ۱۴۸۲، جنگی در ایتالیا به نام جنگ فرارا آغاز شد که به عنوان جنگ نمک هم شناخته می‌شود. جنگ فرارا بر سر تجارت نمکی بود که طبق توافقنامه تجاری فقط محدود به ونیز بود. مردی به نام ارکول با فروش نمک در فرارا این توافق را نقض کرد. پاپ سیکسوس چهارم از این اقدام هیجان زده شد و به همراه متحدین ونیزی خود، جنگ را با ارکول را اعلام کرد. بعد از مدتی ارکول بدون در نظر گرفتن پاپ سیکسوس با ونیزی‌ها به توافق رسید. پاپ به خاطر این موضوع، آنقدر عصبانی شد که در اثر حمله قلبی درگذشت.
کره‌شمالی و کره‌جنوبی از زمان تقسیم آنها در سال ۱۹۴۵ از روابط سالم برخوردار نبودند. این دو کره بر سر خرچنگ آبی که در آبهای ادعا شده توسط دو کشور زندگی می‌کنند جنگیده‌اند. این جنگ یک مبارزه خشونت‌بار بر سر چیزی اندک بود. دریای زرد که بین دو کره و چین قرار دارد، در سال ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲ به خاطر خرچنگ‌ها شاهد دو درگیری خونین بود. در هر دو مورد شکارچیان کشورهای مخالف شاهد حمل خرچنگ در مناطق خارج از محدوده بودند. البته جنگ بر سر خرچنگ‌ها به یک مسئله بسیار عمیق تر یعنی اختلافات مرزی و ادعای حاکمیت اشاره دارد، اما واقعیت این است که ارزش خرچنگ آبی به عنوان یک کالای غذایی باعث نیز یکی از دلایل اصلی خشونت بود. 
در دهه ۱۸۷۰ انگلیس مالیات بر کالاهایی مانند تمبر، ادویه‌جات، ترشی‌جات و چای را در مستعمرات آمریکایی اجباری کرد و مستعمره‌ها از این امر راضی نبودند. بنابراین، برخی از مردان موسوم به "فرزندان‌آزادی" تصمیم گرفتند به بهترین وجهی که می‌دانستند به انگلیس نشان دهند که واقعاً در مورد مالیات چه باوری دارند و یک مجموعه چای را در بندر بوستن به درون آب انداختند. این واقعه به طور نمادین لقب مهمانی چای بوستن را به خود اختصاص داد و نقطه شروع انقلاب آمریکا بود.
منبع: عصر ایران
38
