با بسته‌های‌ معیشتی مشکلات کارگران برطرف نمی‌شود/ نبود حتی یک واحد فرآوری خرما در سیستان و بلوچستان/ ضرورت آموزش فنی به کارگران بومی برای اشتغال در چابهار

حسنعلی اکبری اظهار داشت: قبل از هر اقدامی برای کار کردن کارگران بومی در شرکت ها و کارخانه های مناطق آزاد چابهار نیاز است که به این افراد دوره های آموزشی فنی داده شود. نه اینکه آنها را به عنوان کارگر خدماتی به کار بگیرند و کارگران فنی را از استان های دیگر بیاورند.

بیشتر کارگران ساختمانی آسیب دیده اند

اکبری ادامه داد: از آنجا که متاسفانه بجز شغل‌های خدماتی در زاهدان که تازه مرکز استان هم است ، 5 شرکت و کارخانه تولیدی هم نداریم اغلب شاغلانی که عملا در استان آسیب دیده اند کارگران ساختمانی‌ هستند. به دلیل کرونا و تحریم‌ها ساخت و سازها از سوی پیمانکاران تعطیل شده و براساس آمار بیش از 10 هزار کارگر بیکار شدند که همگی این افراد در شرایط سخت اقتصادی و بهداشتی به سر می برند.

برای کار کردن کارگران بومی در منطقه آزاد چابهار قبل از هر اقدامی باید به آنها آموزش های فنی داد. متاسفانه آمدند شرکت های فولاد، راه آهن و یا بسیاری شغل های دیگر فنی ایجاد کردند در حالی که کارگران استان ساده و در حد خدماتی هستند.

در منطقه ای که از منابع اش استفاده می شود و جز ضرر برای اهالی سودی ندارد آموزش دادن به کارگران بومی حداقل کاری است که می توان برایشان انجام داد.
وی گفت: کارخانه های بزرگی مانند سیمان و بیسکویت شاید در شرایط موجود به مشکل برخورده باشند ولی به اندازه صاحبان شغل‌های خرد آسیب ندیده اند.

با دادن بسته معیشتی مشکلات کارگران برطرف نمی شود

دبیر اجرایی خانه کارگر استان سیستان و بلوچستان در ادامه اضافه کرد: با دادن یک بسته معیشتی به کارگرانی با 6 سر عائله با گذشت 6 ماه از بیماری کرونا، آیا مشکلات این کارگران برطرف می شود؟ در بحث بیمه بیکاری شان نیز وعده و عیدهای زیادی دادند که شامل بسیاری به خصوص کارگران ساختمانی که کارفرما ندارند نشد.

آن‌هم کارگرانی با جمعیت بیش از 10 هزار نفر که بین 30 تا 45 درصدشان بیکار شدند. حالا بماند آمار کارگرانی غیر رسمی که به دلیل نقص مدارک شان وعدم شرایط مالی نتوانستند 150 یا 200 هزار تومان در ماه برای حق بیمه شان پرداخت کنند.

نیاز به آموزش های فنی به کارگران استان برای کار در چابهار

اکبری در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: برای کار کردن کارگران بومی در منطقه آزاد چابهار قبل از هر اقدامی باید به آنها آموزش های فنی داد. متاسفانه آمدند شرکت های فولاد، راه آهن و یا بسیاری شغل های دیگر فنی ایجاد کردند در حالی که کارگران استان ساده و در حد خدماتی هستند.

در منطقه ای که از منابع اش استفاده می شود و جز ضرر برای اهالی سودی ندارد آموزش دادن به کارگران بومی حداقل کاری است که می توان برایشان انجام داد.

از کارگران بومی برای کارهای خدماتی استفاده می شود

دبیر اجرایی خانه کارگر سیستان و بلوچستان عنوان کرد: اگر کارگران بومی آموزش های فنی ببینند زمانی که صنایع در چابهار آغاز به فعالیت کردند دیگر بهانه نمی‌آورند که کارگر فنی در استان نداریم آن‌هم در حالی که هیچ تلاشی برای فنی شدن کارگران ساده استان نکرده‌ایم البته هرچند فنی حرفه ای در این زمینه فعال است ولی عملا تاکنون بازده کاری مثبتی از آنها ندیدیم. شرکت‌ها و کارخانه ها نیروهای خدماتی را از کارگران استان و نیروهای فنی‌شان را استان‌های دیگر مثل اصفهان و آذربایجان انتخاب می کنند.

کشاورزی و دامپروری استان باید از حالت سنتی به صنعتی درآید

اکبری ادامه داد: استان سیستان و بلوچستان صنعتی نیست و از شمال تا جنوب استان با توجه به اقلیمی که دارد تنها شاهد کشاورزی و دامپروری و آن‌هم به صورت سنتی هستیم . شرایط کشاورزی بسته به آبی است که از سوی افغانستان به استان هدایت می شود.

می طلبد این دو شغل در استان از حالت سنتی به صنعتی هدایت شوند که شرایط اقتصادی اهالی بهبود یابد. به طور مثال هم اکنون در سراوان فصل برداشت خرما است ولی هنوز در سطح استان یک واحد برای فرآوری این محصول مرغوب نداریم.

اگر این محصول کشاورزی بلوچستان فرآوری شود قطعا سود چندین برابر هم برای کشاورز و هم صنعتگر به وجود می آید و برای عده ای جوان بیکار نیز ایجاد شغل می شود. متاسفانه خرمای منطقه بلوچستان به نام بم در سطح کشور و یا به صورت قاچاق با بسته بندی های بسیار نامناسب از مرز خارج می شود.

بیکاری و ایجاد شغل های کاذب در استان

وی گفت: متاسفانه به دلیل بیکاری جوانان در استان شغل کاذب بسیاری ایجاد شده است. روزی نیست حوادث سوخت‌کشی و یا آتش گرفتن جوانان در مسیر مواصلاتی با مرزها نداشته باشیم. مشکلاتی که به دلیل عدم صنعتی و کشاورزی پایدار برای جوانان بیکار این استان به وجود آمده است.

نگاه مسئولان باید به استان تغییر کند و با همتی جهادی شرایط کشاورزی و دامپروی استان را تعییر دهند.

دبیر اجرایی خانه کارگر استان سیستان و بلوچستان ادامه داد: برای دامپروری نیز اگر آب پایداری در استان وجود داشته باشد شرایط مناسبی برای مزارع کشت یونجه دارد. در حوزه خاش و نزدیکی تفتان کشاورزی که یونجه تولید می کند با هزار بدبختی باید این محصول را به زاهدان برای فروش منتقل کند.

چرا که شرایط دامپروری در خاش ایجاد نشده است. دامداری صنعتی در حوزه بلوچستان اصلا وجود ندارد. اگر هم باشد اسم شان صنعتی است نه کارکردشان.

سیستان و بلوچستان صنعتی نیست و از شمال تا جنوب استان با توجه به اقلیمی که دارد تنها شاهد کشاورزی و دامپروری، آن‌هم به صورت سنتی هستیم. شرایط کشاورزی بسته به آبی است که از سوی افغانستان به استان هدایت می شود.

می طلبد این دو شغل در استان از حالت سنتی به صنعتی هدایت شوند که شرایط اقتصادی اهالی بهبود یابد. به طور مثال هم اکنون در سراوان فصل برداشت خرما است ولی هنوز در سطح استان یک واحد برای فرآوری این محصول مرغوب نداریم.
اکبری افزود: با توجه به داشتن مرز مشترک با پاکستان از این پتانسیل مرزی برای ورود دام می توانیم هم برای قرنطینه و هم نگهداری دام استفاده کنیم. دام کوچک و بزرگ از گوسفند تا گاو و شتر وارد کنیم و 50 درصد واردات دامی کشور را از این طریق پوشش دهیم.

او همچنین افزود: می‌توان با صنعتی کردن بخش کشاورزی و با کاشت یونجه و مرکبات و با آبی که از افغانستان وارد استان می شود، به بهترین شکل به بخش کشاورزی استان کمک کرد و باعث عدم مهاجرت اهالی روستاها به حاشیه شهرها و رونق اقتصادی استان شد.

منبع: ایلنا

68