«بازی کودکان» واجبتر از نان شب
شرایطی که «کرونا» برای مردم و خصوصا کودکان به وجود آورده است خطرات و تهدیدهایی را برای سلامتی و آینده رقم زده که نیاز است با برخی تدابیر از تبعات منفی آن جلوگیری کنیم.
رضا شجیع نایب رئیس فدراسیون ورزشهای همگانی و استاد دانشگاه در یادداشتی برای گروه ورزشی «مهر» با اشاره به اهمیت بازی و نشاط کودکان که با اتفاقات اخیر سلامتی و آینده شأن به خطر افتاده است، نوشت:
«بعد از اضطراب ناشی از فضای پر التهاب، خطر اجتماعی نشدن بزرگترین تهدیدی است که به زودی گریبان کودکانمان را خواهد گرفت. کودکان عصبی و پرخاشگر، مادران خسته و پدران بی حوصله؛ محصول وضعیتی هستند که میتوان از آن به عنوان «وضعیت بحرانی» یاد کرد.
به نظر میرسد تصور کودکان عصر از جهان به مانند گرفتار شدگان غار افلاطون با واقعیت حقیقی آن فاصله گرفته و جهان آن ها بازتاب تصاویری است که از تلویزیون، تبلت و لپ تاپ پخش میشود.
مدرسه که برای کودکان نشانگر جهان بیرون از خانه بود، به طور ناگهانی ناپدید شده و دیگر خبری از رفع وابستگی کودکان نسبت به والدین نیست، کودکانی که قرار بود خارج از محیط خانه و به دور از محبتهای شتابزده و احساسی والدین تلاش کنند، شکست بخورند و اگر لایق بودند پیروز شوند.
جایی که قرار بود صداهای مخالف نظراتشان را هم بشنوند، ناراحت شوند، قهر کنند و در نهایت بپذیرند و طعم دوستی را هم بچشند. مدرسه محلی برای کشف ناشناختههای دنیای بیرون بود که در نهایت کودکانمان را برای مواجهه با آینده آماده میکرد.
به نظر میرسد تجربه دوباره این وضعیت را به شدت برای کودکانمان مسدود کرده است؛ تحمل این وضعیت برای کودک که ماهیت و رشدش با جنب و جوش و حرکت پیوند خورده بسیار عذاب آور است. بنابراین چند توصیه ساده برای عبور از این بحران:
۱- بازی برای کودکان ۲ تا ۵ سال مثل نان شب ضروری است؛ هر طور که شده با آنها بازی کنید؛ بازیهای حرکتی و فکری هر دو در یک درجه اهمیت هستند.
۲- بازی کودکان با یکدیگر، در یک جمع محدود و در محیط باز آپارتمان (البته با استفاده از ماسک) میتواند بسیار مفید باشد.
۳- شنیدن خبرهای مرگ و میر میتواند برای کودکان خطرناک و اضطراب آور باشد؛ سپر دفاعی خانه را در برابر بمباران اخبار منفی و تلخ فعال کنید.
۴- بازیهای نقش آفرین بسیار مفید هستند، بگذارید نقشها را خودشان انتخاب کنند و کنترل بازی را بدست بگیرند.
۵- به انجام ورزشهای گروهی و خانوادگی در محیط خانه آن هم با یک موسیقی فرح بخش فکر کنید؛ احتمالاً برای روحیه کودکان بی نظیر خواهد بود. حداقل نیاز روزانه کودک به ورزش و فعالیت بدنی ۶۰ دقیقه است.
۶- کوه روی و پیاده روی های خانوادگی را به عنوان یک برنامه جدی در برنامه هفتگی قرار دهید. لمس طبیعت، آخرین امید انسان برای مقابله با زندگی ماشینی و قرنطینه وار عصر کرونایی است. باور کنید.
منبع: مهر
70