مزایا و معایب ازدواج با خانواده پرجمعیت

در خانواده هایی كه یك بچه دارند بعضی اوقات به علت توجه بیش از حد به فرزندشان، مشكلات ارتباطی و عاطفی و وابستگی های عمیق دیده می شود و در مقابل، در خانواده های پرجمعیت احساس مشارکت، پیوستگی، مشورت طلبی و جمع دوستی بیشتری وجود دارد.

خانواده هایی كه بچه های زیاد دارند و در اصطلاح پرجمعیت هستند و به علت آنکه تعداد اعضای خانواده همسر آینده تبدیل به یکی از موارد معیارهای انتخاب همسر شده است، ازدواج فرزندان این خانواده ها با مشکل روبرو می شوند.

معمولا کسانی که به دنبال ازدواج با خانواده کم جمعیت هستند، کم جمعیت بودن خانواده را علامت تمدن شخص مقابل و خانواده اش می دانند. این اشخاص بیشتر خودشان هم خانواده کم جمعیتی دارند.

کسانی که خانواده پر جمعیتی دارند برای فرار از مشکلات زیادی جمعیت و سردرگم شدن از وضعیت و رفت و آمدهای خانواده پرجمعیت خواستار ازدواج با خانواده کم جمعیت هستند.

معمولا کسانی که به دنبال ازدواج با خانواده کم جمعیت هستند ، فکر می کنند به علت جمعیت بالای خانواده، پدر و مادر به فرزندان کمتر رسیدگی می کنند و آنها دچار بعضی مشکلات و کمبودهایی مانند تربیت ضعیف، مشکلات مالی بسیار هستند پس افراد این خانواده همیشه عقده های اقتصادی ، کمبود محبت و خلاهای عاطفی زیادی دارند.

فرزندان در خانواده های پرجمعیت یاد می گیرند تا ارتباطی قدرتمند را با خواهر و برادرشان داشته باشند. از آنجایی که در اینطور خانواده ها تعداد بچه ها زیاد است داشتن خواهر و برادر زیاد این برتری را دارد تا با هم بازی کنند یا با همدیگر دعوا کنند. آنها یاد می گیرند چطور به توافق برسند و با هم فعالیت مشترک داشته باشند.

آنها مرتب حس می کنند که می توانند خواهر و برادر خود را به عنوان یک دوست در کنار خود داشته باشند. همینطور آنها یاد می گیرند نسبت به همدیگر مسئولیت پذیر باشند. اینها همه مهارت های زندگی است. یاد گرفتن برای کنار آمدن با شخصیت های مختلف یا صبور بودن در اوضاع ناخوشایند به بچه ها کمک می کند تا در زندگی آینده شان هم موفق باشند.

افراد در خانواده های پرجمعیت یاد می گیرند که چگونه با تلاش در کنار هم کار کنند. در خانواده های با جمعیت کم، والدین به تنهایی تمام کارهای خانه را انجام می دهند. ولی در خانواده های پرجمعیت کار گروهی لازم به نظر می رسد بدیهی است در خانواده های پرجمعیت، پدر یا مادر به تنهایی نمی توانند کارها را انجام دهند. بنابراین هر کدام از فرزندان قسمتی از کارها را به عهده می گیرند تا کارها انجام شود. در حقیقت بچه ها احتیاج دارند تا یاد بگیرند هر چیز که مال آنهاست را تمیز کنند، سر و سامان بدهند و یا از آن محافظت بکنند.

بودن شخصیت ها و مهارت های مختلف در خانواده های پرجمعیت سبب می شود تا اعضای خانواده یکدیگر را تکمیل کنند. بودن در خانواده های پرجمعیت این برتری را دارد که از قدرت یک یک اعضای خانواده در زندگی روزانه استفاده شود. افراد در خانواده های پرجمعیت شخصیت ها و مهارت های مختلفی دارند.

برخی آرام، برخی ناآرام، برخی مهربان و برخی مستقل هستند برخی موسیقی دوست دارند و برخی ورزش. در کنار هم بودن همه ی این مهارت ها و شخصیت ها زندگی را برای خانواده دوست داشتنی می کند. همینطور استفاده کردن از این تنوع در خانواده به برنامه ریزی و حل موضوع کمک می کند.

در خانواده های پرجمعیت افرادخانواده یکدیگر را کمک می کنند. این موضوع بسیار امیدوارکننده است زمانی که بدانیم که همیشه فردی هست که می توانیم به او تکیه کنیم. در خانواده های پرجمعیت این امر پررنگ تر است. اغلب همه ی افراد خانواده به هم متکی هستند و همدیگر را کمک می کنند. البته در این میان والدین نقش راهنما را دارند. والدین خطاهای بچه هایشان را درست می کنند و به آنها یاد می دهند که چطور با یکدیگر رفتار کنند.

در خانواده هایی که یک بچه دارند بعضی اوقات به علت توجه بیش از حد به فرزندشان، مشکلات ارتباطی و عاطفی و وابستگی های عمیق دیده می شود و اگر از لحاظ روابط بین فردی و تعامل های اجتماعی و استقلال یافتگی فرزندان خانواده های پرجمعیت نسبت به فرزندان خانواده های کم جمعیت جلوتر هستند.

فرزندان خانواده های کم جمعیت توقعشان زیاد است چون سطح رفاه خانواده بالاتر است.

در خانواده های کم جمعیت شما حس تنهایی و گاهی افسردگی می کنید ولی چنانچه در خانواده ای بزرگ باشید، همواره کسانی هستند که با آنها وقت بگذارند.

بزرگترین مشکل در خانواده های پرجمعیت استرس های مالی و اقتصادی، استرس های عاطفی بیشتر به واسطه ی مشکلاتی که دیگر اعضای خانواده تجربه می کنند است. والدین در خانواده های پرجمعیت باید برای این عوامل استرس زا که با فرزندانشان ارتباط دارند آماده شوند.

والدین در خانواده های پرجمعیت وقت کمتری را با بچه هایشان طی میکنند. فرزندان در خانواده های پرجمعیت زمان کمتری را با پدر و مادرشان برای بازی، صرف ناهار و … می گذرانند. در حقیقت والدین به علت درگیری با مشکلات مربوط با خانواده کمتر وقت می کنند تا با بچه هایشان وقت بگذرانند.

منبع: بیتوته

4167