همه چیز در مورد "توافق موقت"/ آیا ایران این روش را می پذیرد؟

پیش از آغاز دور جدید مذاکرات میان ایران و ۱+۴ در دولت سیزدهم، کلید واژه ای تحت عنوان" توافق موقت" از سوی رسانه‌های آمریکائی و برخی کارشناسان سیاسی غربی جعل و به صورت گسترده منتشر شد.

در کنار تکرار پردامنه این کلید واژه به صورت مستمر بر "محدودیت زمان" برای پیگیری مذاکرات نیز تاکید شد.

دروغ بزرگ وقت کشی ایران برای رسیدن به نقطه گریز هسته ای به عنوان بخشی از طرح روانی ضلع غربی میز مذاکرات نیز به عنوان شتاب دهنده دو مولفه دیگر به فضای رسانه ای گفتگوهای وین تزریق شد تا ادراک مورد پسند آمریکا را مبنی بر این که؛" بدلیل قصد ایران برای وقت کشی برای رسیدن به نقطه گریز هسته ای برای دستیابی به توافق پایدار محدودیت زمانی وجود دارد پس باید بدنبال ت افق موقت بود"به موضوعی باورپذیر تبدیل کند.

اکنون و در شرایطی که خبرهای متواتر از اتاق مذاکرات در وین از پافشاری ایران بر لغو تحریم های برجامی و فرابرجامی محدود کننده منافع اقتصادی ایران و همچنین ضرورت راستی آزمایی لغو تحریم ها و ارائه تضمین از سوی آمریکا حکایت دارد بار دیگر سفر رئیس جمهوری اسلامی ایران به روسیه بستر جدیدی را برای رسانه های آمریکایی فراهم نمود که کلید واژه توافق موقت را مجددا احیاء کنند.

شبکه آمریکائی ان.بی.سی روز گذشته در خبری  به نقل از چند مقام آمریکایی گزارش داد که در سفر اخیر آیت الله رئیسی به روسیه، مسکو با اطلاع آمریکا به ایران پیشنهاد داده که با توافق موقت هسته‌ای در برابر اعمال برخی محدودیت‌های هسته‌ای، از لغو پاره‌ای از تحریم‌ها بهره‌مند شود.

خبرسازی رسانه های آمریکایی در حالی دنبال می شود که ایران بارها به صراحت اعلام کرده که هیچ توافق موقتی را نمی پذیرد و صرفا به دنبال دستیابی به توافقی قابل اتکاء و پایدار است.

چرائی تلاش آمریکا و غرب برای جا انداختن کلیدواژه توافق موقت اما سئوالی است که پاسخ به آن می تواند مواضع واقعی طرفهای حاضر در مذاکرات وین را کاملا مشخص کند.

آمریکا به عنوان طرف نقض کننده برجام که با عدم اجرای تعهدات خود ضربه محکمی به این موافقتنامه وارد کرده اکنون متهم ردیف اول ایجاد وضعیت موجود است و به طورطبیعی باید بیشترین هزینه را برای بازسازی آنچه که خود ویران کرده پرداخت کند.

اگرچه  دولت بایدن با شعار بازگشت به برجام و بازگرداندن شرایط به قبل از خروج آمریکا از برجام وارد مذاکرات شده لیکن هم بدلیل راهبرد واقعی آمریکا در خصوص تداوم فشار حداکثری به ایران و هم بدلیل فشاری که از سوی جمهوری خواهان به وی وارد می شود بدنبال راهی برای فرار از اجرای تعهدات برجامی آمریکا و در عین حال ثبت دستاوردی نمایشی در چارچوب شعارهای انتخاباتی خود است.

دولت آمریکا در تلاش است که راهبرد مورد اشاره را با هزینه ایران به پیش ببرد.

  متهم سازی ایران به وقت کشی و تلاش برای عبور از نقطه گریز هسته ای در کنار مطرح کردن موضوع توافق موقت دو هدف اصلی را دنبال می کند؛

نخست، فرار آمریکا از تعهدات برجامی و حفظ ساختار تحریم ها ، و استنکاف از قرار گرفتن در شرایط راستی آزمایی و ارائه تضامین.

و دوم  ارائه برخی مشوق های مالی محدود و موقت به تهران در قبال پذیرش تعهداتی که معادل متوقف سازی فعالیتهای هسته ای ایران است.

بسیار روشن است که جمهوری اسلامی ایران حتی حاضر به پذیرش بررسی پیشنهادی با این مشخصات نیز نمی باشد چه رسد به آنکه وارد مذاکراتی با این دستور کارشود.

مذاکرات وین به مرحله بسیار حساس و تعیین کننده ای وارد شده که حصول نتیجه در آن بستگی تام به اتخاذ تصمیمات سیاسی از سوی آمریکا دارد.

دولت بایدن اگر نمی تواند یا نمی خواهد که به تعهدات برجامی خود بازگردد و حقوق مسلم مردم ایران رابپذیرد از هم اکنون باید اماده پذیرش مسئولیت بی فرجامی مذاکرات باشد و به پرونده قطور بی تعهدی و بدعهدی خود به نابودی کشاندن مذاکرات وین را نیز اضافه کند.