بلیتهای لاکچری!/ وقتی تماشای فوتبال از اسکی هم گرانتر میشود
«همه چیز گران شده و بلیتفروشی هم بخشی از منبع درآمد باشگاههاست ولی حالا تنها بخش اندکی از تماشاگران میتوانند برای حمایت از تیم مورد علاقهشان به ورزشگاه بروند.»
تا سالها تماشاگران نمادی از قدرت تیمهای ایرانی در استادیومهای فوتبال بودند و از ورزشگاه یکصد هزار نفری که گوش تا گوش پر میگشت، به عنوان «جهنم سبز» یاد میشد. وقتی بازیهای استقلال و پرسپولیس، مملو از تماشاگر میشد، از بازیهای آنها به عنوان پرتماشاگرترین بازیهای فوتبال آسیا نام برده میشد. اما حالا چند سالی است که فوتبال ایران از این فضای دوست داشتنی و خوب دور شده است. ابتدا میزبانی از تیمهای ایرانی در آسیا گرفته شد و سپس پاندمی کرونا باعث شد تا تماشاگران حتی در بازیهای داخلی هم نتوانند بازی تیمهای محبوبشان را از نزدیک ببینند. حالا مدت کوتاهی است که اجازه حضور 20 تا 30 درصدی تماشاگران داده شده اما مشکل جدیدی که بر سر راه ورود هواداران به ورزشگاهها به وجود آمده، قیمتهای نجومی و سرسامآور بلیتهای بازی هاست.
هواداران بسیار خوشحال بودند و هستند که دوباره میتوانند از روی سکوها تیم مورد علاقهشان را تشویق کنند اما حالا میبینند که برای این کار باید جیب پرپولی هم داشته باشند. این در حالی است که افرادی که به ورزشگاه میروند، عموماً از طبقه متوسط و بعضاً ضعیف به لحاظ مالی و اکثراً هم نوجوان و جوان هستند. قبل از شیوع ویروس کرونا، بلیت ۵ و ۱۰ هزار تومان بود اما در هفتههای پنجم و ششم لیگ برتر جاری که حضور تماشاگران به صورت مقطعی برای بازیهای استقلال - نساجی و نیز پرسپولیس - صنعت نفت به صورت محدود باز شد، قیمت کف بلیت ۵۰ هزار تومان و سقف آن ۱۰۰ هزار تومان شد تا شاهد رشد ۱۰ برابری قیمت بلیتها در ورزشگاه آزادی باشیم اما این رشد قیمتها همچنان ادامه دارد و با اعلام مجوز حضور 30 درصدی تماشاگران در ورزشگاهها، قیمت بلیت بازی اخیر پرسپولیس – آلومینیوم در جام حذفی به این صورت بود که حدود 2500 صندلی قسمت جایگاه با قیمت 200 هزار تومان، حدود 3 هزار صندلی روبهروی جایگاه 150 هزار تومان، بیش از 5 هزار صندلی پشت دروازه با قیمت 100 هزار تومان و حدود 15 هزار صندلی طبقه دوم نیز با رقم 50 هزار تومان به فروش رسید و اندک بلیت قسمت VIP با قیمت 500 هزار تومان فروخته شد! این شرایط در بازی استقلال و پیکان هم وجود داشت و بلیتها از 50 تا 300 هزار تومان به هواداران عرضه شد و وقتی به این قیمتها اعتراض شد، معاون باشگاه استقلال به این اشاره کرده که قیمت بازی این تیم برابر نساجی، 50، 100 و 150 هزار تومان است و ما با هواداران راه آمدهایم. این در حالی است که طبق گزارشها بخش عمدهای از هواداران استقلال باز هم از قیمت بالای بلیتها گلایه داشتند. در دربی 98 قیمت بلیت بین 50 تا 200 هزار تومان عرضه شد و شاید میشد اینطور استدلال کرد که دربی است و چون بازی خاصی است، شاید تا حدودی منطقی باشد اما در سایر بازیها چطور؟ این افزایش قیمتها باورنکردنی است. بله همه چیز گران شده و بلیتفروشی هم بخشی از منبع درآمد باشگاههاست ولی حالا تنها بخش اندکی از تماشاگران میتوانند برای حمایت از تیم مورد علاقهشان به ورزشگاه بروند.
تا پیش از این عموم مردم، اسکی را ورزشی لوکس و گران میدانستند که حضور در پیست آن و استفاده از امکانات اسکی کردن برایشان پرخرج است اما حالا بهنظر میرسد که اوضاع متفاوت شده است. چرا که ورودیه پیست اسکی در زمستان تازه به اتمام رسیده با استفاده از یک بار تله کابین و رفتن به قله 130 هزار تومان بوده و بلیت اسکی کردن از 8 صبح تا 4 بعد از ظهر هم 350 هزار تومان بوده است اما حالا رفتن به استادیوم آزادی برای تماشای یک بازی 90 دقیقهای که امکانات خاصی هم در آن داده نمیشود، ممکن است برای 2 نفر همراه که در جایگاهی عادی میخواهند بنشینند، بیش از 500 هزار تومان خرج داشته باشد و اینطور استادیوم رفتن به یک کار لوکس و لاکچری تبدیل میشود. آن هم برای تماشای بازیهایی که معمولاً کیفیت خوبی ندارد، گلی در آن زده نمیشود و در پایان آن طرفدار هم باید با سری پایین به خاطر شکست تیمش ورزشگاه را ترک کند!