میمون هایی که در نبود گردشگران دزد شدند
غذافروش‌های خیابانی شهر «لوپبوری» در تایلند لحظه‌ای در امان نیستند. سارقان چابک و بی‌پروا همه جا هستند.
میمون‌های ماکاک از برجسته‌ترین ویژگی‌های شهر «لوپبوری» هستند، اما با شیوع ویروس کرونا و نبود گردشگران کنترل این حیوانات دشوارتر از قبل شده است.
غذافروش‌های خیابانی شهر «لوپبوری» در تایلند لحظه‌ای در امان نیستند. سارقان چابک و بی‌پروا همه جا هستند.
میوه‌فروش‌ها و فروشندگان خیابانی این شهر همگی به اتفاق می‌گویند اگر مراقب نباشند میمون‌ها مدام از آن‌ها سرقت می‌کنند. یکی از فروشندگان می‌گوید میمون‌ها تقریبا هر روز انبه‌هایش را برمی‌دارند. دیگر فروشنده می‌گوید آن‌ها هر چه که بتوانند را برمی‌دارند، حتی شانه و آینه.
«لوپبوری» که در مرکز تایلند واقع شده است، مملو از میمون‌های ماکاک است و با وقوع همه‌گیری کرونا کنترل کردن آن‌ها از قبل هم دشوارتر شده است. زمانی که کرونا گردشگری را متوقف کرد، بازدیدکنندگانی که برای تماشا و غذا دادن به میمون‌های بازیگوش به «لوپبوری» می‌آمدند نیز ناپدید شدند و در نتیجه خبری از منبع بی‌پایان نوشیدنی‌های شیرین، میوه و ماست میمون‌ها هم نبود.
حالا با گذشت دو سال آمار گردشگران بهبود چندانی پیدا نکرده است و افزایش هزینه‌های زندگی و نگرانی از ابتلا به آبله‌میمون به رغم ثبت هیچ مورد ابتلا در تایلند، بازدیدکنندگان را بیشتر دور کرده است.
یکی از فروشندگان «لوپبوری» معتقد است، میمون‌ها این روزها بیشتر از قبل گرسنه و پرخاشگر شده‌اند.
میمون‌ها سال‌های دور و درازی است که در معبد قرن سیزدهمی شهر باستانی «لوپبوری» اقامت داشته‌اند و در شرایط عادی میوه‌های تازه‌ای که بازدیدکنندگان و گردشگران به معبد می‌آورند را می‌خورند. اما جمعیت این میمون‌ها در طول چند دهه اخیر به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرده و پای آن‌ها به نقاط مختلف شهر رسیده است.
میمون‌ها تقریبا در تمام نقاط مرکز «لوپبوری» دیده می‌شوند و اغلب در بالای سقف کافه‌ها و فروشگاه‌های محبوب کمین کرده‌اند. برخی از آن‌ها جسورانه به خیابان‌های شلوغ می‌روند و در جست و جوی غذا به پشت کامیون‌های درحال عبور یورش می‌برند. میمون‌های مادر اغلب در پیاده‌روها می‌نشینند و کودکانشان را در آغوش می‌گیرند و یا به ویترین فروشگاه‌ها خیره می‌شوند.
گروهی از دانش‌آموزان نیز می‌گویند وقتی اتوبوس آن‌ها پشت چراغ راهنمایی و رانندگی توقف کرده بود یک میمون وارد اتوبوس شد و از مسافران دونات، چای، آبمیوه و آب دزدید.
دسته‌های رقیب در ساختمان‌های متفاوتی از جمله یک سینمای متروکه سکونت دارند. اعضای «بنیاد میمون‌های لوپبوری» به طور منظم از این ساختمان بازدید می‌کنند و با سبزیجات و بیسکوئیت‌های ته‌مانده فروشگاه‌ها به میمون‌ها غذا می‌دهند و قبض آب ساختمان را هم پرداخت می‌کنند.
یکی از اعضای این بنیاد می‌گوید: «در شرایط عادی(پیش از همه‌گیری کرونا)، میمون‌ها غذای زیادی در اختیار داشتند و می‌توانستند بین غذاها انتخاب کنند و حق انتخاب زیادی داشتند... آن‌ها موزهایی که ظاهر قشنگی نداشتند را نمی‌خوردند.» اما از زمان شیوع همه‌گیری ویروس کرونا، میمون‌های همچون گذشته انتخاب زیادی ندارند.
مواد غذایی پرشکری که در دهه‌های اخیر به وفور در اختیار میمون‌ها قرار گرفته است، جمعیت میمون‌های «لوپبوری» را افزایش داده است.
دپارتمان پارک‌های ملی تایلند در سال‌های اخیر برای عقیم‌سازی این میمون‌ها تلاش کرده است و مقام‌ها می‌گویند در برخی از مناطق شاهد کاهش جمعیت میمون‌ها بوده‌اند.
در ماه ژوئن امسال، ۲,۴۲۳ میمون بالغ و ۱۱۴ میمون تازه متولدشده در نزدیکی معبد و سینمای قدیمی شناسایی شده‌اند. این درحالی است که در سال ۲۰۱۸ این رقم ۳,۱۶۸ میمون اعلام شده بود. هنوز آمار دقیقی از میمون‌های تمام نقاط شهر در دست نیست.
در سال ۲۰۲۲، تاکنون ۳۰۰ میمون عقیم شده‌اند و دپارتمان پارک‌های ملی تایلند قصد دارد این رقم را تا پیش از پایان سال به دوبرابر برساند. زنده‌گیری میمون‌ها البته مسئله‌ای چالش‌برانگیز است. یکی از مسوولان شهر در اینباره گفت: «در بعضی از گروه‌ها، سردسته گروه جلوی اعضای گروه را می‌گیرد تا وارد قفس نشوند.»
«بونکاسول» یک استاد دانشگاه در «لوپبوری» معتقد است، عقیم‌سازی فقط بخشی از راه حل است. عادت‌های مردم نیز باید تغییر کند. مردم باید یاد بگیرند چه نوع غذایی به میمون‌ها بدهند و چطور و کجا این کار را انجام بدهند. این کار دشواری است چرا که بسیار حساس و پیچیده است.
در تایلند، بر اساس سنت‌ها میمون‌ها مقدس هستند و برخی معتقدند غذا دادن به ماکاک‌ها مایه خوش‌شانسی به همراه دارد و بسیاری از مردم چندین نسل است که به این کار ادامه داده‌اند.
«بونکاسول» معتقد است باید سیاست‌های شهری تعریف شود تا به واسطه آن‌ها تمهیداتی علیه کسانی که در هر مکان و هر زمان به میمون‌ها غذا می‌دهند، صورت بگیرد. او همچنین برای بهبود وضعیت رفاه حیوانات و بهبود وضعیت ساختمان‌هایی که میمون‌ها در آن‌ها زندگی می‌کنند، ابراز امیدواری کرد،چراکه چنین مکان‌هایی می‌توانند برای میمون‌ها مرکز شیوع بیماری‌هایی باشند و برخی از این بیماری‌ها می‌توانند از میمون‌ها به انسان‌ها منتقل شوند.
«بونکاسول» معتقد است اکنون که سطح آگاهی برای جلوگیری از شیوع بیماری افزایش پیدا کرده است و گردشگران کمتری از شهر بازدید می‌کنند، زمان مناسبی برای ایجاد تغییرات فراهم شده است.
منبع:
ايسنا
