توهم در کودکان: عوامل ، انواع و درمان آن
توهمات دوران کودکی به طور شگفت انگیزی رایج هستند، اما چرا؟ بسیاری از کودکان صداها را می شنوند یا چیزهایی را می بینند و این معمولا جای نگرانی نیست. در این مطلب شما را با عوامل ، انواع و راههای مدیریت توهم در کودکان آشنا می کنیم.
کودکان چیزهایی می شنوند یا می بینند که ممکن است آنها را بترساند یا ناراحت کنند. وزش باد در شب، صدای خش خش در خانه یا سایه ای روی دیوار مخصوصاً کودکان کوچکتر را بترساند. گاهی اوقات، کودکان ممکن است تصور کنند که چیزهایی را به عنوان بخشی از یک بازی یا در نتیجه نگرانی ها و ترس های خود می شنوند یا می بینند.
بچه های کوچکتر ممکن است حتی یک دوست خیالی داشته باشند که بخواهند کنارش پشت میز بنشینند و با او گفتگو کنند. این نمونه ها معمولاً تنها بخشی از رشد طبیعی کودک هستند. برخی می توان آنها را با درک و اطمینان آرام از طرف والدین مدیریت کرد.
توهم زمانی است که فرد چیزی را شنیده، دیده یا تجربه کرده است که وجود ندارد. آنها می توانند در هر یک از حواس ما از جمله صدا، بینایی، لامسه، چشایی و بویایی رخ دهند. توهم شنوایی زمانی است که فرد چیزی را شنیده است که وجود ندارد. این شایع ترین نوع توهم است. توهم بصری زمانی است که فرد چیزی را دیده است که وجود ندارد. توهم ممکن است به عنوان بخشی از رشد طبیعی رخ دهد یا ممکن است نشانه ای باشد که کودک شما با نوعی از مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کند. این ممکن است به مسائلی در خانه، مدرسه، با دوستان یا تجربه افکار و احساسات ناراحت کننده مرتبط باشد.
در برخی موارد، توهم ممکن است به عنوان نشانه ای از یک بیماری روانپزشکی مانند روان پریشی یا سایر مشکلات جدی پزشکی رخ دهد. اختلالات روان پریشی در کودکان اگرچه شایع نیستند، اما جدی هستند و به شدت در تفکر و عملکرد کودک اختلال ایجاد می کنند.
کودکان روان پریش اغلب گیج و آشفته به نظر می رسند. آنها همچنین ممکن است گفتار، تفکر، واکنش های عاطفی و رفتار نامنظم را داشته باشند که گاهی با توهم یا هذیان همراه است (یک باور ثابت، نادرست و بسیار عجیب).
انواع توهم در کودکان
انواع توهمات
توهمات رایج می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس در بدن، مانند احساس خزیدن روی پوست یا حرکت اندام های داخلی.
- شنیدن صداهایی مانند موسیقی، صدای پا، کوبیدن پنجره ها یا درها.
- شنیدن صداها وقتی کسی صحبت نکرده است (شایع ترین نوع توهم). این صداها ممکن است مثبت، منفی یا خنثی باشند. آنها ممکن است به شخصی دستور دهند که کاری انجام دهد که ممکن است به خود یا دیگران آسیب برساند.
- دیدن الگوها، نورها، موجودات یا اشیایی که در آنجا نیستند.
- استشمام بوهایی که وجود ندارد.
گاهی اوقات، توهمات طبیعی هستند. به عنوان مثال، شنیدن صدای یکی از عزیزانی که اخیراً درگذشته یا به طور مختصر دیدنشان میتواند بخشی از روند سوگواری باشد.
ارزیابی کودک مبتلا به توهم
کودکان یا نوجوانان مبتلا به توهم باید تحت یک ارزیابی کامل قرار گیرند که شامل معاینه فیزیکی برای رد علل پزشکی و ارزیابی روانشناختی برای شناسایی عوامل آسیبشناختی روانی، روانی-اجتماعی و فرهنگی مرتبط با تجربیات آنها میشود. همچنین باید کودک از نظر مصرف مواد مورد ارزیابی قرار بگیرد. همچنین به یاد داشته باشید که آسیب و آزار جنسی و جسمی را ارزیابی کنید، زیرا اختلالات ادراکی در این کودکان شایع است.
هنگام صحبت با کودکان، باید در نظر داشت که آنها بسیار تلقین پذیر هستند، ممکن است برای جلب توجه یا جلب رضایت مصاحبه کننده به سؤالات پاسخ مثبت دهند، ممکن است به طور کامل یا تا حدی متوجه آنچه پرسیده می شود نباشند و رفتار نادرست خود را به گردن صداها برای فرار از مجازات بیاندازند. آنها ممکن است بین خیالات، رویاها، احساسات و درگیری های درونی تمایز قائل نشوند.
عوامل ایجاد اختلال توهم در کودکان
عوامل توهم در کودکان
شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند می تواند بخشی از رشد طبیعی باشد، اما ممکن است در نتیجه موارد زیر نیز اتفاق بیفتد:
• زمانی که یک نوجوان تحت فشار عاطفی شدید است
کودکانی که با مرگ والدین خود روبرو می شوند یا با استرس های زیادی در زندگی خود مواجه می شوند، گاهی صداها را می شنوند یا چیزهایی را می بینند.
• برخی بیماری های جسمی
به عنوان مثال ممکن است میگرن، تشنج، عفونت، تب بسیار بالا و مشکلات تیروئید یا غدد فوق کلیوی باشد.
• عوارض جانبی دارو
استفاده از برخی داروها، مانند استروئیدها یا داروهای ضد درد، در شرایط نادر می تواند باعث ایجاد توهم شود. بسیاری از داروهای دیگر نیز در صورت استفاده در دوزهای بالاتر از تجویز یا توصیه شده می توانند منجر به توهم شوند. مواد مخدر غیرقانونی مانند الکل، ماری جوانا، آمفتامین ها، کوکائین و ال اس دی یکی از علل شایع توهم هستند.
• بیماری های روانپزشکی غیر روان پریشی
کودکانی که صداهایی را می شنوند که به آنها می گویند کارهای بد انجام دهید، اغلب دچار مشکلات رفتاری می شوند. صداهایی که به خودکشی یا مردن اشاره دارد ممکن است در کودکان افسرده رخ دهد. محتوای توهم ممکن است به ما کمک کند بفهمیم کودک چه نوع بیماری دارد. کودکانی که چیزهایی را می بینند که وجود ندارد، ممکن است بسیار مضطرب یا افسرده باشند.
• بیماری های روانی
این شامل اسکیزوفرنی، اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های روان پریشی، و اختلال دوقطبی با ویژگی های روان پریشی است. علاوه بر توهم، بیماریهای روانپریشی با هذیانها، رفتارهای بینظم و/یا عجیب و غریب، و حالاتی که با آنچه در زندگی فرد میگذرد مطابقت ندارد، مشخص میشوند. کودکان ممکن است گوشه گیری اجتماعی و استفاده نامناسب و غیرعادی از زبان را نشان دهند. جستجوی این علائم می تواند در تشخیص تفاوت بین بیماری های روان پریشی و غیر روان پریشی بسیار مفید باشد.
مدیریت و درمان توهم در کودکان
اگر نگران شنیدن صداها یا دیدن چیزهای کودکتان هستید، چه باید بکنید؟
با کودک خود صحبت کنید و سعی کنید آنچه را که او تجربه می کند، روشن کنید. در نظر داشته باشید که فرزندتان در تمام زمینه های زندگی خود از جمله در مدرسه، با دوستان، در همسایگی و خانواده چگونه است. هر کودکی که دارای تفکر یا رفتار اختلال است باید فورا مورد ارزیابی قرار گیرد.
اگر نگران هستید، با پزشک خانواده یا متخصص اطفال خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند کمک کنند یا بتوانند شما را به روانپزشک کودک و نوجوان معرفی کنند که برای ارزیابی، تشخیص و درمان کودکان دارای مشکلات عاطفی و رفتاری آموزش دیده است.
درمان توهم در کودکان
اغلب، توهمات گذرا، بی ضرر هستند و نیازی به درمان ندارند. با این حال، شناسایی و درمان زودهنگام، در صورت لزوم، ضروری است. مدت زمان روان پریشی درمان نشده (DUP) پیش بینی کننده اولیه پاسخ درمانی در بیماران بستری اول است و DUP طولانی تر با پیش آگهی ضعیف تر در کودکان مطابقت دارد.
بیماران مبتلا به افسردگی زمینه ای، اضطراب یا PTSD ممکن است به روان درمانی یا داروهای ضد افسردگی نیاز داشته باشند. داروهای ضد روان پریشی باید با احتیاط در این گروه استفاده شوند، اگرچه ممکن است برای کودکانی که تایید شده در فاز پرودرومال هستند مناسب باشند.
برچسب زدن زودهنگام اسکیزوفرنی و انگ ناشی از آن می تواند اثرات مخرب طولانی مدت داشته باشد. اگرچه، برعکس، مداخله زودهنگام برای اسکیزوفرنی تایید شده برای کاهش اثرات پیش آگهی ضعیف اولیه بیماری ضروری است.
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی به مراقبت های چندوجهی، از جمله آموزش مهارت های اجتماعی، یک محیط حمایتی و یک برنامه آموزش ویژه سازمان یافته نیاز دارند. روان درمانی حمایتی می تواند آزمایش واقعیت را تقویت کند و به کودک کمک کند علائم هشدار دهنده عود قریب الوقوع را کنترل کند.