فقرزدایی جهانی به همکاری روز افزون نیاز دارد نه بمب‌های بیشتر

این فناوری جدید بلافاصله برای کاهش فقر در چین به کار گرفته شد. از سال 1997، این فناوری در منطقه خودمختار قوم هوی «نینگ شیا» ترویج شد که بر اثر آن، 17500 کشاورز از آن بهره مند شدند و در همان سال موفق به کسب درآمد خالص سالانه 6000 یوانی به ازای نفر شد که در آن زمان، مبلغ رضایت‌بخشی بود.

چین به عنوان یک کشور در حال توسعه به شدت از فقر رنج برده است، اما در 25 فوریه 2021، ریشه کنی فقر مطلق در این کشور اعلام شد.

در سطح دنیا، مخصوصا در کشورهای در حال توسعه، فقر یک مساله عمومی است. با توجه به اهمیت این مساله، سازمان ملل متحد 17 اکتبر هر سال را به عنوان «روز جهانی ریشه کنی فقر» تعیین کرده است.

با این حال، با مرور زمان، کشورها نیز بیشتر به اندیشیدن درباره چگونگی اجرای تدابیر فقرزدایی مشغول شده‌اند. چین نیز طبق پند قدیمی خود مبنی بر «یاد دادن مهارت ماهیگیری بهتر از دادن خود ماهی است»، به این نتیجه رسید که به منظور پایان بخشیدن به چرخه فقر، باید برای مردم فقیر، توان، شرایط و امکانات متناسب برای برخورداری از فرصت‌های توسعه اقتصادی را فراهم کرد.

با همین طرز تفکر چین وارد صحنه همکاری بین‌المللی برای ریشه کنی فقر شده است. البته، فناوری پرورش قارچ روی پایه گیاهان علفی که توسط استاد «لین» اختراع شد، نیز به این منظور مورد استفاده قرار گرفت.

نخستین کشوری که استاد «لین» با فناوری جدید خود برای کمک به فقرزدایی به آنجا رفت، استانی در ارتفاعات شرقی پاپوآ گینه نو بود. در آن زمان، آن استان در یک حالت بسیار ابتدایی اقتصادی قرار داشت و آقای «لین» و همکارانش با تهیه یک نسخه بسیار ساده‌تر از فناوری خود، موفق به آموزش آن به محلی‌ها شدند. از سپتامبر 2019، این فناوری به 7951 کارآموز از 107 کشور آموزش داده شده است. بسیاری از مردم کشورهای آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین به خاطر آن از فقر رهایی یافته و سرنوشت خود را تغییر داده‌اند.

ماجرای پروفسور «لین» تنها گوشه‌ای از مشارکت فعال چین در همکاری جهانی برای کاهش فقر با استفاده از فناوری کشاورزی است. نمونه دیگر در این زمینه، ترویج فناوری برنج هیبریدی پرمحصول چین در دنیاست.  برنج هیبریدی در بیش از 60 کشور و منطقه در مزارع با مساحت کل 7 میلیون هکتار زیر کشت است و به گونه‌ای مورد استقبال قرار گرتفه که در اسکناس ماداگاسکار، تصویر برنج هیبریدی چاپ شده است.

البته در همکاری جهانی برای ریشه کنی فقر، نقش پروژه‌های زیرساخت را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. یکی از گزارش‌های بانک جهانی که در آوریل 2019 منتشر شد، نشان می‌دهد ابتکار پروژه‌های حمل و نقلیِ ذیل «ابتکار کمربند و جاده» 7.6 میلیون نفر در خارج از چین را از فقر مطلق و 32 میلیون نفر را از فقر متوسط نجات خواهد داد.

البته دستیابی به اهداف تعیین شده برای همکاری جهانی در کاهش فقر مستلزم مشارکت گسترده‌تر کشورها است.

در آخر باید گفت حتی اگر برخی کشورها مایل به ارائه کمک‌های مالی، ساخت پروژه یا انتقال فناوری‌های مورد نیاز کشورهای در حال توسعه برای فقرزدایی نیستند، لااقل می‌توانند بمب‌های بیشتری را روی زمین این کشورها نیاندازند و پول و دارایی و نفت آنها را ندزدند!