«چند مرد و چند زن» از انتظار و اعتراض می‌گویند

حنیف مظفری کارگردان نمایش «چند مرد و چند زن» که این روزها در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است درباره میزان استقبال از اجرای این اثر نمایشی گفت: متاسفانه یا خوشبختانه بخشی از اجرای ما همزمان با برگزاری جشنواره تئاتر فجر بود و همین مساله تاثیر کمی روی فروش بلیت نمایش داشت اما از آنجا که نمایشِ خوب خودش می‌تواند برای خودش تبلیغ کند ما نیز تلاش کردیم از همین پتانسیل استفاده و تماشاگران را جذب کنیم تا به صورت سینه به سینه دست به تبلیغ نمایش بزنند. خوشبختانه تا امروز بازخوردهای خیلی خوبی از اجرای نمایش گرفتیم و تماشاگران از دیدن اجرا راضی بوده‌اند.

وی درباره ویژگی‌های نمایش توضیح داد: «چند مرد و چند زن» نوشته رسول بانگین است و من در اجرا به دلیل شکل نگارش نویسنده و برای روان‌تر شدن متن، بازنویسی روی نمایشنامه انجام دادم. نمایش اثری رئالیستی در قالب ۶ اپیزود است که محتوا و درون مایه‌ای در ارتباط با چالش‌های اقتصادی نظام سرمایه داری و نظام کارگری دارد.

این مساله که فرقی نمی‌کند انسان‌های امروزی در چه طبقه اقتصادی زندگی کنند چون در هر طبقه‌ای چه مرفه و چه فقیر باز هم شرایط سختی را سپری می‌کنند؛ مضمون اصلی این اثر نمایشی است. تم کلی نمایش نیز در ۲ کلمه اعتراض و انتظار خلاصه می‌شود. مردمی که انتظار می کشند تا شرایط بهتری داشتند و مردمی که اعتراض دارند چرا در چنین شرایطی زندگی می‌کنند.

مظفری با اشاره به اینکه این نمایش در هر اپیزود به صورت مونولوگ به مخاطب ارائه می‌شود، یادآور شد: با توجه به نگاهی اپیکی که در شیوه اجرایی نمایش وجود دارد بازیگران در برخی از اپیزودها با توجه به نیاز داستان با مخاطبی که دیده نمی‌شود و پشت به تماشاگر است، صحبت می‌کنند و تماشاگران فقط صدای آن شخص را می‌شنوند. در واقع شاهد گفتگویی ذهنی هستیم که تماشاگر صدای ذهن کاراکتر را می‌شنود.

این نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به مینیمالیستی بودن سبک نمایش ادامه داد: در اجرا تلاش شده هر چیز زائد و اضافه ای برای بهتر دیده شدن کار از میان برداشته شود و این ویژگی در طراحی لباس و موسیقی، دکور و فضای کلی اثر رعایت شده است. تم کلی طراحی لباس و گریم نمایش سیاه و سفید است و بازیگران جلوی چشم مخاطبان روی صحنه گریم می‌شوند و با تعویض لباس‌هایشان نقششان را بازی می‌کنند.

مظفری درباره فعالیت‌هایش در سال‌های اخیر عنوان کرد: من از سال ۷۶ مشغول فعالیت در تئاتر هستم. حدود ۱۷-۱۸ سال درگیر تولید آثار کلاسیک برای حضور در جشنواره‌های تئاتری بودم و کمتر تمایل به اجرای عمومی آثارم داشتم اما از مقطعی به بعد به دلیل نیاز مالی مجبور شدم که برای تئاترهای کمدی شبانه متن بنویسم و بعضاً خودم هم آثاری را کارگردانی کنم که خوشبختانه جزو آثار پرفروش هم بودند. تصمیم گرفتم بعد از این تجربیات به فضای حرفه‌ای تئاتر برگردم و نمایشی را برای اجرای عمومی آماده کنم که نتیجه اش «چند مرد و چند زن» شد.

وی در پایان صحبت‌هایش درباره مشکلاتی که اجرای همزمان ۴ اثر نمایشی در سالن شماره ۳ تئاتر شهرزاد برای گروه‌ها به وجود می‌آورد، یادآور شد: می‌توان گفت در حال حاضر قلب تئاتر تهران در تماشاخانه شهرزاد می تپد و مدیر همراه و دلسوزی چون قاسم جعفری دارد اما ترافیک اجراها در سالن‌های این مجموعه مساله مهمی است.

متاسفانه ما مجبور هستیم در ۵ دقیقه دکور نمایش را برای اجرا آماده کنیم و از طرف دیگر بعد از اجرا هم سریع باید صحنه را جمع و سالن را به گروه بعدی تحویل دهیم به همین دلیل یکی از دلائل پرتابل بودن و کم حجم بودن دکورها همین مساله است و بعد از اجرا هیچ فرصتی برای معاشرت با مخاطبان و قرار گرفتن در جریان نظراتشان وجود ندارد. اگر حداقل یک نمایش کمتر می‌شد گروه‌ها راحت‌تر می‌توانستند برنامه ریزی کنند.

نمایش «چند مرد و چند زن» داستان درد است و انتظار و اعتراض که از زبان سه زوج از طبقات پایین، وسط و بالای جامعه اقتصادی، روایت می‌شود.

حنیف مظفری، احسان شیخی، فاطمه زمانی، نازنین بیوک، رسول احمدی، لاله ذوالفقاری بازیگران این اثر نمایشی هستند که تا ۲۸ بهمن ماه ساعت ۲۰:۳۰ در سالن شماره ۳ پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.