ولنتاین، جشن عشاق غربی یا سنت حسنه دوست داشتن محبوب/ نظر مراجع شیعه در این خصوص چیست؟
برگزاری مراسم روز ولنتاین؛ هدیه دادن و ابراز عشق سنتی است که در تقویم مسیحیت ثبت شده که ترویج آن در کشورهای اسلامی واکنشهای متفاوتی را در پی داشته است.
دکتر احمد ممدوح، دبیر فتوای دارالفتوای مصر با اشاره به شیوهی حضرت محمد (ص) که اگر انسانی کسی را دوست داشت باید به او بگوید که من تو را دوست دارم (به خاطر خدا) گفت: عشق باید در میان مردم گسترش یابد، چرا که رحمتی برای آنهاست و پیروی از پیامبر (ص) در چارچوب هدیهای الهی به شمار میرود.
وی اظهار داشت: هیچ ممنوعیت شرعی برای توافق مردم در روزهای خاصی که ویژهی برخی مناسبتهای اجتماعی باشد وجود ندارد تا زمانی که این مناسبتها با شریعت مغایرت نداشته باشد.
دکتر ممدوح با اشاره به اینکه صحابهی پیامبر اهمیت ابراز عشق نسبت به همه موجودات را آموختند و در یک حدیث برای این کار فراخوانده شدند، تأکید کرد: مفهوم عشق حامل معانی زیادی است و گستردهتر از عاطفه بین زن و مرد است. چرا که عشق به وطن، عشق به خوبی، عشق به کار و عشق به عبادت و ... وجود دارد.
روز ولنتاین یا روز عشق هر ساله در ۱۴ فوریه (۲۵ بهمن) جشن گرفته میشود. این روز برای بزرگداشت قدیس ولنتاین در تقویم مسیحیت است که به یک جشن فرهنگی، مذهبی و تجاری مهم عاشقانه در بسیاری از مناطق جهان تبدیل شده است. تاریخ کامل و دقیقی دربارهی ولنتاین وجود ندارد. آنچه که میدانیم آمیخته با افسانه است.
بر اساس منابع اینترنتی دفتر مقام معظم رهبری به این پرسش که آیا جشن گرفتن و برگزاری و ترویج چنین مراسماتی از سمت مسلمانان جایز است؟ چنین پاسخ داد: در صورتی که مستلزم مفسده و یا ترویج فرهنگ باطل غربی گردد، جایز نیست.
دفتر آیت الله مکارم شیرازی نیز چنین مطرح کرد: در صورتی که از این فرصت به عنوان ابراز عشق و علاقه به نامحرمی استفاده شود کار حرامی است و حتی در مورد افراد محارم نیز چون یک فرهنگ غربی است کار خوبی نمیباشد.
بزرگداشت ولنتاین در میان جوامع اسلامی با واکنشهای مختلفی همراه بوده است. برخی از علمای اهل سنت از این رو که یک رسم رومی و مسیحی است بزرگداشت آن را بدعت و حرام دانستهاند. با این وجود، علمای شیعه تاکنون به صورت مستقیم برگزاری این مراسم را حرام و مترادف با بدعت ندانستهاند.
هرچند برخی از روحانیان از رواج ولنتاین به شدت انتقاد کردهاند و آن را نشانهای از تلاش غرب برای تغییر هویت دینی کشورهای مسلمان دانستهاند، اما به نظر میرسد اینگونه اظهار مخالفتها جنبه فقهی ندارد.
"دفتر آیت الله مکارم شیرازی نیز چنین مطرح کرد: در صورتی که از این فرصت به عنوان ابراز عشق و علاقه به نامحرمی استفاده شود کار حرامی است و حتی در مورد افراد محارم نیز چون یک فرهنگ غربی است کار خوبی نمیباشد."!!
ابراز علاقه و عشق به محارم هم مگر غربی و شرقی دارد؟!گیر چه کسانی افتاده ایم!