چرا 6 گزینه سرمربیگری تیم ملی آبروی شان را خرج فدراسیون فوتبال نکردند؟

تقریباً هر روز در این زمینه خبرها و نقل قول‌های مختلف شنیده می‌شود چون در فدراسیون فوتبال تقریباً همه نقش سخنگو را ایفا می‌کنند و اخبار مربوطه از چند منبع منتشر می‌شود.

سخنگوی اصلی فدراسیون هم سابقه خوبی در اطلاع رسانی ندارد و حداقل در ماه‌های گذشته چندین خبر از وی نادرست از آب درآمده و وی در توضیح این اشکال مدعی شده است که بعضی از اخبار را نمی‌توان درست منتشر کرد زیرا ممکن است درروند کار اشکال ایجاد شود.

جالب اینکه همان کسانی که اسکوچیچ را برکنار و کی روش را با سر وصدای زیاد جانشین وی کردند تا در جام جهانی با تیم ملی نتیجه بگیرد، باز هم صحبت از شاخص‌هایی می‌کنند که عملاً وجود خارجی ندارند.

طبق کدام شاخص به ۷ مربی داخلی اعلام شد که برنامه خود را ارائه بدهند در حالی که اعضای هیأت رئیسه فدراسیون هنوز بین انتخاب سرمربی داخلی یا خارجی مردد هستند؟

چرا ۶ مربی از ۷ مربی انتخاب شده بلافاصله بعد از اعلام اسامی آنها از سرمربیگری تیم ملی انصراف دادند تا «آبروی» خود را به خاطر عملکرد مدیران فدراسیون فوتبال به خطر نیندازند؟

نهایت آرزوی هر مربی فوتبال رسیدن به جایگاه سرمربیگری تیم ملی کشورش است و چه افتخاری از این بالاتر؟ پس طبق کدام شاخص‌ها شرایطی را به وجود آورده‌اید که سرمربی داخلی بدون درنگ پیشنهاد شما را رد می‌کند؟

با اینکه هم رسانه‌ها و هم افکار عمومی می‌دانند که دلیل تعلل فدراسیون فوتبال در انتخاب سرمربی تیم ملی نامشخص بودن پاسخ دولت به درخواست تأمین بودجه قرارداد با سرمربی خارجی است، ولی باز هم آقایان به روی خود نمی‌آورند و با فرافکنی تلاش می‌کنند آدرس اشتباه بدهند.

وقتی مدیر عامل باشگاه سپاهان که یار دیرین رئیس فدراسیون فوتبال است بلافاصله بعد از انتشار خبر احتمال انتخاب سرمربی پرتغالی این تیم برای هدایت تیم ملی مخالفت رسمی خود را اعلام می‌کند نشان می‌دهد که این اخبار واقعی نیستند و به قول معروف جنگ زرگری است بین تاج و ساکت وگرنه همه اطلاع دارند که اگر واقعاً سرمربی سپاهان انتخاب مهدی تاج برای تیم ملی باشد، ساکت مخالفت نخواهد کرد.