تمایل مغز انسان به ایجاد حافظه کاذب

هنگامی که حروف به صورت آینه‌ای ظاهر می‌شدند (Ɔ به جای C)، حتی پس از گذشت تنها یک میلی ثانیه، شرکت کنندگان بیشتر احتمال داشت که حرف شبه را به عنوان یک حرف واقعی به خاطر بسپارند.

محققان می‌گویند: به نظر می‌رسد که حافظه کوتاه مدت همیشه نشان دهنده دقیق چیزی نیست که به تازگی درک شده است. درعوض، حافظه با آنچه انتظار داشتیم ببینیم درست از زمان شکل گیری اولین رد حافظه شکل می‌گیرد.

محققان دریافتند: این موارد خاطرات نادرست بودند تا حدس‌های اشتباه و از شرکت کنندگان پرسیدند که چقدر به خاطرات خود در امتیاز یک تا چهار اطمینان دارند.

پژوهشگران توضیح می‌دهند: شرکت کنندگان به طور مداوم و با اطمینان بالا گزارش می‌دهند که همتای واقعی یک شبه حرف را دیده اند. احتمال اینکه مردم یک شبه حرف را با یک حرف واقعی عوض کنند، بیشتر بود که این موضوع نشان می‌دهد که توهمات حافظه به واسطه دانش جهانی درباره نحوه ظاهر موضوعات ایجاد می‌شوند.

تصور می‌شود که خاطرات درازمدت جعلی توسط نظریه ردیابی فازی هدایت می‌شوند که بیان می‌کند که حافظه از دو بخش تشکیل می‌شود که شامل بخش کلمه به کلمه و بخش اصلی است که شخص معنا را تفسیر می‌کند.

محققان در پایان می‌گویند که نظریه ردیابی فازی ممکن است باعث ایجاد توهمات حافظه کوتاه مدت شود، اما نمی‌تواند به طور کامل یافته‌های فعلی را توضیح دهد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که ورودی حافظه کلمه به کلمه ما بلافاصله با تجربیات و انتظارات قبلی ادغام می‌شود. شرح کامل این مطالعه و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی PLOS One منتشر شده است.