فدراسیون کشتی عوام فریبی می کند/ کادر فنی کشتی آزاد نتیجه رفاقت با دبیر است!

این روزها حواشی پیرامون تیم های ملی کشتی به خصوص کشتی آزاد، بیشتر و بیشتر شده است؛ از حواشی پیرامون چرخه انتخابی و جام تختی تا مصدومیت کامران قاسمپور، اضافه شدن یک عضو روسی به کادر فنی و ... همگی مواردی است که باعث شده آتش انتقاد از کشتی به خصوص کشتی آزاد شعله ور شود.

در همین راستا صدرالدین کاظمی کارشناس و مجری با سابقه کشتی درباره چرخه انتخابی کشتی آزاد و شرایط مبهم آن گفت: هیچ کس با اصل انتخابی مخالفتی ندارد، در همین روزها کشورهای آمریکا، ژاپن و روسیه مسابقات انتخابی به صورت کاملا شفاف و قانون مند و بدون هیچ ابهامی برگزار می شود. یعنی مشخص است کادرهای فنی این کشورها، هیچ نظر کرده ای ندارند و علاقه خاصی به کسی ندارند. فرمول انتخابی به اندازه کافی شفاف است و هرکس می تواند شانس خود را با حضور در مسابقات انتخابی کند. در همین مسابقات انتخابی آمریکا، چهره های مطرحی مثل توماس گیلمن، جردن باروز و... باختند و به جهانی نمی روند. در ژاپن هم مسابقات با همین شفافیت برگزار شد اما در اینجا یک کلاف سر در گم است.

کاظمی ادامه داد: یعنی ما یک کار اصولی را در پیش می گیریم اما روش درست نیست. راه رسیدن آنقدر غیر شفاف است که هیچ کس هنوز نمی داند چه کسی می خواهد در جهانی کشتی بگیرد، هرچند از گذشته کم اشتباه تر است. یعنی بعد از جام تختی هم هنوز ابهاماتی وجود دارد و مثل سنوات گذشته مربیان می گویند باید به مسابقات بین المللی برویم و بعد از آن مشخص شود. در حقیقت یک کار خوب را به شکلی بد برگزار می کنیم. در ایران هیچ کس با برگزاری انتخابی مخالف نیست؛ اما می بینید که سوادکوهی در دیداری رو در رو بر نخودی غلبه کرده اما مربیان تیم ملی همچنان می گویند این دو باید به مسابقه خارجی بروند، به امید اینکه نخودی بتواند سوادکوهی را ببرد و او را جایگزین کنند. در 65 و 92 کیلوگرم هم که مهره های خود را از قبل انتخاب کردند و کار به این سادگی که می گویند نیست، بلکه آنقدر موانع پیچ در پیچ می گذارند که کشتی گیرانی که مورد علاقه کادر فنی هستند قرار بگیرند.

کاظمی درباره ادامه این روش غلط در کشتی فرنگی با وجود تغییر سرمربی گفت: این روش مذموم در وجود همه مربیان ریشه دوانده و فکر می کنند باید همه ده کشتی گیر مدال طلا بگیرند. اصلا اینطور نیست؛ سهم کشتی ایران در مسابقات جهانی و المپیک مشخص است و میانگین مدال های ما در 80 سال گذشته نشان می دهد ما باید چقدر تلاش کنیم، و اجازه ندهیم توهم کسب مدال های بیشتر، شایسته سالاری را از بین ببرد.

کارشناس کشتی ایران، در ادامه درباره اضافه شدن یک عضو روسی به کادر فنی کشتی آزاد و انتقادات پیرامون این موضوع، گفت: آقای دبیر دو سال پیش یک خطای بزرگ و راهبردی کرد که یک دوست خودش را سرمربی تیم ملی کرد، و دوست دیگرش را مدیر فنی تیم های ملی. اولا اگر ایشان مدیر فنی است پس ایشان باید پیشنهاد دهد چه کسی به کادر فنی اضافه شود اما می بینیم که سرمربی پیشنهاد می دهد. بعد از آن برای جبران خطای دو سال پیش، و پس از چهارم شدن کشتی آزاد در آسیا و تنزل روز به روز کشتی گیران از نظر کیفی، و فاصله بین مربی و کشتی گیران، به این باور رسیده شاید با وجود یک مربی خارجی با اسمی دهن پرکن و بدعتی جدید، بتواند آب رفته را به جوی بازگرداند.

او ادامه داد: اما این مربی کجا قرار است کار کند؟ زیر نظر همان سرمربی و مدیر قبلی که خطای راهبردی را مرتکب شدند. اگر قرار باشد در چارچوب همان مربی و مدیر فنی کار کند، تکلیفش مثل بقیه مربیان صفر کیلومتری است که زیر نظر این آقایان کار می کنند. اگر هم بخواهد بالاتر از آن ها آنالیزور و بدنساز و... باشد، که فرقی نمی کند کس دیگری سرمربی باشد یا نه. جایگاه ایشان کجاست؟ دوما ایشان قرار است چقدر حقوق بگیرد؟ وقتی می گویند مربی ما پنج میلیون حقوق می گیرد، آیا آقای حاجی اف حاضر است با ماهی 100 دلار در ایران کار کند؟ تازه اگر فرض را بر این بگذاریم که حاجی اف یک مربی واجد شرایط است، که نیست. جایگاه او در کشتی داغستان کجاست؟ در کدام باشگاه تمرین می دهد و کدام شاگرد زیر نظر ایشان کار کرده؟ به کارنامه 20 سال گذشته ایشان نگاه کنید متوجه می شوید.

کارشناس کشتی ایران گفت: از این گذشته مگر تیم های ما در رده های مختلف وقتی مدال ها را درو می کنند، دست پرورده مربیان روسی یا آمریکایی اند؟ این ها پروریده سبک کشتی ایرانی اند؛ سبکی که مبتنی بر اصالت تکنیکی، تنوع تاکتیکی است. اگر این باشد که هست، و اگر مدیریت کاردانی بر روند آن ها ناظر باشد، کشتی ایران می تواند موفق باشد بدون نیاز به حاجی اف و شاهمرداف و... اما ما به قول سرخ پوست ها نعل وارونه می زنیم و عوام فریبی می کنیم. می خواهیم اشتباه خود را جبران کنیم اما اشتباه بزرگ تری مرتکب می شویم. خوش بختانه این ها روی کوهی از استعداد نشسته اند اما اثر این ندانم کاری ها در دو دهه آینده مشخص خواهد شد؛ وقتی کشتی ایران تهی شود از مربیان بی انگیزه، و کشتی گیرانی که دانش شان از مربیان بیشتر است.

او درباره ضعف کادر فنی کشتی آزاد در برطرف کردن نقص های کشتی گیران و مصدومیت های عجیب از جمله مصدومیت کامران قاسمپور در اثر فشار تمرینات، گفت: با همه احترامی که برای کادر فنی و اساسا مربی و معلم قائلم، متاسفانه باید بگویم کادر فنی ما نتیجه اشتباه راهبردی و رفاقت آقای دبیر است و در اندازه تیم ملی کشتی آزاد ایران نیست.

مجری اسبق برنامه روح پهلوانی در پاسخ به این سوال مبنی بر شائبه دخالت علیرضا دبیر در امور فنی کشتی آزاد، گفت: من معتقدم از اول هم این کادر کاره ای نبوده و خود علی دبیر فرماندهی این کادر فنی را به عهده داشته؛ چون آنقدر خود را عقل کل می دانند که آدم ها را به عنوان دکور می آورند و بعد خود دستور می دهند. فرقی نمی کند چه آدمی در راس کار باشد؛ ما می توانیم آدمی پیدا کنیم مثل منصور برزگر یا رسول خادم، و آدم هایی که اسم و رسم و مدال هم دارند اما موفق نمی شوند. شم مربیگری ذاتی است هرچند به تنهایی کافی نیست و شرایط دیگری هم باید باشد که در وجود بعضی از این آقایان دیده نمی شود.