نماینده مردم شوش:
هر زمان نام خصوصی‌سازی و واگذاری می‌آید، تن کارگران می‌لرزد
شرکت شستا می‌خواهد شرکت حریر خوزستان را به دلیل عدم سوددهی به بخش به ظاهر خصوصی واگذار کند اما آن طور که پیداست این واگذاری حواشی و داستان‌هایی دارد.
محمد کعب عمیر، نماینده شوش در مجلس کسی است که از زیر و بم خصوصی سازی شرکت حریر خوزستان اطلاع دارد و این روزها سفت و سخت قضیه آن را دنبال می کند.
او درباره داستان خصوصی سازی شرکت حریر خوزستان می گوید: گویا برخی مدیران از خروج شرکت حریر خوزستان از زیاده دهی و ورشکستگی و قرارگرفتن در مسیر سوددهی و افزایش تولید خوشحال نیستند و نمی خواهند باور کنند که این شرکت به این وضع مطلوب رسیده است.
نماینده شوش در مجلس با انتقاد از واگذاری شرکتِ «حریر خوزستان» توسط شستا و با بیان اینکه «هر زمان نام خصوصی‌سازی و واگذاری می‌آید، تن کارگران می‌لرزد»، می‌افزاید: «واگذاری شرکت‌های وابسته به شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) کاری غیر کارشناسی است.»
کعب عمیر تصریح می‌کند: آنها به جای واگذاری شرکت‌ها به فکر توسعه و تکمیل زنجیره تولید برای افزایش سوددهی باشند. با واگذاری شرکت حریرخوزستان باید منتظر ماند تا شاهد ماجرای هفت‌تپه‌ای دیگر در منطقه باشیم.
او ادامه می دهد: شرکت حریر خوزستان یکی از شرکت های با کیفیت شهرستان شوش است اما متاسفانه به دلیل مدیریت سنتی و ناکارآمد همچنین بازی‌های سیاسی باعث شد که برای مدتی مسیر زیان‌دهی را طی کند؛ بنابراین زیان ده شدن شرکت حریر باعث نگرانی کارگران شده و این در حالی بوده که هلدینگ های تاسیکو، تاپیکو و شستا هیچ برنامه‌ای برای خروج زیان دهی، افزایش تولید یا توسعه‌ی این شرکت ندارند.
کعب عمیر یادآور می شود متاسفانه شرکت حریر خوزستان پس از خروج زیان دهی و رسیدن به سوددهی و عبور از خطر ورشکستگی، وارد بازهای سیاسی، منفعت طلبی و رفیق بازی هلدینگ‌های تاپیکو و تاسیکو شده است.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس می افزاید: شرکتی که در ابتدای سال1401 با خطر ورشکستگی و تعطیلی مواجه بود با مدیریت جوان و بومی این روزها علاوه بر سوددهی باعث شکسته شدن رکورد تولید در روز و همچنین تولید کاغذ تیشو باکیفیت شده است؛ لذا نباید از چنین مدیرانی که باعث ایجاد آرامش در یک مجموعه تولیدی شده استفاده شود؟
او می گوید: رضوانی‌فر مدیرعامل سابق شستا در بازدید از خط تولید شرکت حریر خوزستان با راه‌اندازی خط تولید خمیر کاغذ تیشو برای توسعه و تکمیل زنجیره تولید در این شرکت موافقت کرد اما متاسفانه مدیران فعلی شستا و هلدینگ‌های وابسته به آن هیچ گونه توجهی به راه‌اندازی این خط تولید نمی‌کنند.
وی یادآور می شود: نمی‌دانم چرا با خط تولیدی که با راه‌اندازی آن در شرکت حریر خوزستان باعث جلوگیری از خروج ارز، تامین صددرصدی مواد اولیه کاغذ تیشو، تکمیل زنجیره تولید، رونق اقتصادی، افزایش تولید و اشتغال جوانان شده موافقت نمی‌کنند؟
اکبر قربانی دبیر اجرایی خانه کارگر غرب تهران که از نزدیک شاهد این واگذاری‌ها در سال‌های اخیر بوده، با انتقاد از روند خصوصی سازی ها، مدعی می شود: «با پدیده‌ای به نامِ «مافیای واگذاری‌ها» مواجهیم. و واقعاً چه دردناک است که این شرکت‌ها در زمانه‌ای که ادعای رونق تولید دارند و قرار است مثلاً به سودآوری تولید کمک شود، اینگونه تعطیل می‌شوند؛ هم دارایی‌های کارگران به تاراج می‌رود هم نیروی انسانی این شرکت‌ها به ناگاه با یک تصمیم بیکار می‌شوند.»
او ادامه می‌دهد: اول کارگران تعدیل می‌شوند، بعد درب شرکت تخته می‌شود؛ در نهایت کارخانه را با قیمت‌های بسیار ارزان در حد مفت واگذار می‌کنند؛ مثلاً شرکتی که چندین هکتار زمین در شادآباد تهران دارد به همراه چندین سوله و تجهیزات، به یک‌پنجم یا یک دهم قیمت واقعی زمینِ خالی در آن منطقه واگذار می‌شود!
به گفته قربانی، باید نظارت دقیق بر شرکت‌های شستا باشد، باید مشخص شود چرا واقعاً شرکت‌ها زیان‌ده هستند و بدهی دارند و بایستی کارگروهی متشکل از نمایندگان جامعه‌ی هدف بر صورت‌های مالی و عملکرد شرکت‌ها نظارت مستمر داشته باشند اما این بایدها اصلاً جدی گرفته نمی‌شود.
خصوصی سازی نه، باید گفت: خصولتی سازی!!
به قول شاعر: برعکس نهند نام زنگی کافور!!
خصولتی سازی است