ابراهیم کیهانی تهیه کننده «روایت فتح» درگذشت
ابراهیم کیهانی از یادگاران و پیشکسوتان مجموعه «روایت فتح» و برنامههای تلویزیونی جهاد سازندگی بر اثر بیماری درگذشت.
ابراهیم کیهانی در شب 28 شهریور ماه و در آستانه هفته دفاع مقدس در 77 سالگی، درگذشت.
از جمله سوابق و همکاریهای وی میتوان به مدیریت گروه جنگ، مدیریت لابراتور صدا و سیما، تهیه کنندگی برنامههای «روایت فتح» شهید آوینی، برنامههای تلویزیونی جهاد سازندگی و ... اشاره کرد.
همچنین مرحوم کیهانی، قریب به 10 سال پس از جنگ، کلیه نگاتیوهای فیلم های جنگی از سوپر هشت های گروه چهل شاهد تا ... را از انبار لابراتوار تلویزیون یافته، راف کات و دوبلیکیت کشید و فهرست کرد و آرشیو بزرگی از آثار آن سال ها را فراهم ساخت.
جمعی از هنرمندان و دوستان حاج ابراهیم کیهانی در یادداشتی نوشتند:
بسمه تعالی
کیهانی، آسمانی مستأجر در زمین.
در آستانه هفته دفاع مقدس، جامعه هنرمندان در سوگ مردی نشستند که در کوران جنگ با پشتکاری کم نظیر در جستجوی کشف معرفت رزمندگان بود؛ بیهیچ مزد و منتی.
هنرمندی حاشیهنشن نهفته در میان انسانهای گمنام. در کوچهپس کوچههای فقر حصیرآباد اهواز به دنبال شهید سالمیها بود و در نیزار هورالهویزه در جستجوی رمز و راز علی هاشمی، این فرمانده قرارگاه سری نصرت.
کیهانی به مرامی عشق میورزید که خودش آنرا پشت خاکریز معرفت شلمچه و طلاییه پیدا کرده بود؛ هنرمندی در جستجوی گوهر ناب رزمندگان و شهدا.
وقت آن رسیده که ورقی دیگر از علل موفقیت مستند تلویزیونی "روایت فتح" را به جامعه هنر متعهد معرفی کنیم. کیهانی، این همراه و هم دل مرتضی آوینی در عالم زیبای پشت دوربین در حال شکار مردان گمنام جنگ.
گاه صدای پای مرام ابراهیم تا یک قدمی خدا شنیده میشد. دوربینش شکارچی ناگفتهها بود و هوشیاریش تشنهی سوژههای ناب.
«گروه جنگ» سیما در ایام جنگ پاتوق کیهانی بود. همیشه به وقت معرفی کردنش در تیتراژ میخندید؛ از آن خندههای به بازی گرفتن قدرت و شهرتی که امروز بلای جان هنر متعهد گشته است.
ارگانهای وارث آوینیها و کیهانیها، آیا وقت آن نرسیده که مستندسازی را از صورت پردازی ارزشهای دفاع مقدس بهسمت سیرتپردازی سوق دهیم؟ امروز که نسل جدید تشنهی حقیقت است، نه تحریف و تمجید تهی از معرفت رزمندگان و شهدا.
کاش رسانه ملی در یک برنامه مستند به ملت ایران بگوید، چه کسی کلیه نگاتیوهای فیلمهای جنگی سوپرهشت گروه چهل شاهد را از اول جنگ تا عملیات مرصاد در آخر جنگ، از انبار لابراتوار صداوسیما غبارروبی کرد و سرانجام فهرستبندی نمود تا آرشیوی ماندگار برای جامعه هنرمندان به ارمغان آورد.
حداقل وظیفه ما برای این عزیز روشن ضمیر، آرزوی آمرزش و آرامش الهی و ادامه هنر مقاومت او در این دیار است تا که همچنان چراغی جاودان در تاریخ بماند.
و نیز وظیفه دیگر ما، تسلیت به خانواده محترم این هنرمند گمنام است؛ خانوادهای که با راه و رسم کیهانی در شرایط سخت و دشوار همراه و همنوا بود.