چرا ایالات متحده همیشه جنگ به راه می‌اندازد؟

ایالات متحده ادعا کرد که به بیش از 85 هدف «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و سازمان‌های وابسته به آن» در عراق و سوریه حمله هوایی کرده است. این تحول وضعیت بین ایالات متحده و ایران را پیچیده‌تر و خطرناک‌تر کرده است.

هم آمریکا و هم ایران ادعا می‌کنند که قصد جنگ با یکدیگر را ندارند. ما دلایل زیادی داریم تا باور کنیم این اظهار نظرات صادقانه است، اما این تحول باعث شد که وضعیت به درگیری مستقیم یا حتی جنگ نزدیکتر شده باشد. بدین سبب لازم است که کاوش کنیم چه نیرو و چه منطقی در پس این کار نهفته است.

در چند دهه گذشته، آمریکا و ایران در کشمکش‌ها و بازی‌های درهم تنیده‌ای بوده‌ و باید گفت که هر دوی ایالات متحده و ایران استاد ژئوپلیتیک هستند. اما وضعیت کنونی به سمتی در حال پیشرفت است که ممکن است به درگیری مستقیم منجر شود و در آن صورت، نه ایالات متحده و نه ایران قادر به کنترل آن نخواهند بود و ممکن است درگیری به محدوده گسترده‌تری در خاورمیانه گسترش یابد.

هژمونی آمریکا علت اصلی است. ابزارها و روش‌های مورد استفاده ایالات متحده برای حفظ هژمونی خود همچنان همان روشهای ساده و زمخت مانند تحریم‌های اقتصادی و حملات نظامی است. از زمان آغاز درگیری فلسطین و اسرائیل تقریباً هر بار پس از انجام عملیات نظامی در خاورمیانه، آمریکا تأکید کرده که قصدی برای گسترش درگیری ندارد، اما عملا تمایلی به اتخاذ تدابیر لازم برای مهار عملیات خود و تنظیم سیاست خاورمیانه‌ای ندارد و نتیجه عملی این امر این است که هرچه ایالات متحده بیشتر بگوید منازعه را دنبال نمی‌کند، بیشتر وارد درگیری می‌شود.

در همان روزی که بمب افکن‌های آمریکایی از پایگاه بلند شدند، «بی بی سی» خبری را منتشر کرد مبنی بر اینکه بیش از 800 مقام ایالات متحده و اروپا بیانیه‌ای را صادر کردند و هشدار دادند که سیاست‌های دولت کشورشان در درگیری غزه ممکن است «به طور جدی قوانین بین‌المللی را نقض کرده باشد.» این مقامات گفتند که نگرانی‌های خود را در داخل این کشورها ابراز کرده‌اند، اما «به دلیل عوامل سیاسی و ایدئولوژیک نادیده گرفته شده‌اند». این مخالفت بی‌سابقه در متحدان غربی آمریکا نشان می‌دهد که بسیاری از مردم غرب نیز به وضوح دریافته‌اند که مشکل از غرب است، به‌ویژه سیاست اشتباه آمریکا در خاورمیانه.

بدون شک، آمریکا نفوذ و حضور نظامی قدرتمندی در خاورمیانه دارد، اما علی‌رغم آنکه آیا آمریکا برنامه‌ریزی‌شده وارد مخمصه خاورمیانه شده و یا به طور غیرمنتظره حملات تلافی جویانه را انجام داده است، ثابت شده که سیاست آمریکا در قبال خاورمیانه دیگر کارایی نخواهد داشت. اگر قرار باشد اجماعی بین‌المللی در مورد وضعیت فلسطین و اسرائیل تاکنون برشماریم، این خواهد بود که نمی‌توان عدالت سزاوار مردم فلسطین را نادیده گرفت و جایگزینی برای «راه حل دو کشوری» وجود ندارد. اگر نتوانیم محور واقعی مسئله فلسطین و اسرائیل را بشناسیم، به سختی می‌توانیم چرخه «حمله-تلافی» را بشکنیم. به علاوه، واشنگتن نیز قطعا توانایی راحت نشستن در حاشیه جنگ را ندارد.

آمریکا سال‌هاست که تحریم‌های جامعی را علیه ایران اعمال کرده اما اکنون به حملات هوایی مستقیم علیه «نیروهای مورد حمایت ایران» روی آورده است. این تا حدودی نشان می‌دهد که تحریم‌های آمریکا علیه ایران ناکارآمد هستند و آمریکا حالا به استفاده از زور روی آورده اما خودش همی به وضوح می‌داند استفاده از زور «عوارض جانبی» بیشتری از تحریم‌ها دارد. ایالات متحده طی این سال‌ها نه تنها نتوانسته از اتکای خود به تحریم‌ها و استفاده از زور بکاهد، بلکه حتی ممکن است آن را تقویت کرده باشد.