جنجال برای پس‌گرفتن مجسمه‌های مشهور
کاربران فضای مجازی کشور شیلی با هجوم به صفحه اینستاگرام «موزه بریتانیا»، استرداد مجسمه «جزیره ایستر» را خواستار شدند.
صفحه اینستاگرام «موزه بریتانیا» با هجوم کاربران فضای مجازی اهل کشور شیلی مواجه شده است، درحالی‌که بازگشت یک مجسمه «موآی» را درخواست کرده‌اند.
این موزه محل نگهداری از دو مجسمه «موآی» است که در سال ۱۸۶۸ میلادی توسط گردشگران بریتانیایی از «جزیره ایستر» خارج شده بودند و از مدت‌ها پیش درخواست‌هایی از بریتانیا برای استرداد این دو مجسمه به «جزیره ایستر» که اکنون جزو قلمرو شیلی محسوب می‌شود، مطرح شده است.
«گاردین» گزارش کرد که کاربران اهل شیلی فضای مجازی از ماه ژانویه تاکنون به بخش نظرات صفحه اینستاگرام این موزه هجوم برده و صفحات «موزه بریتانیا» در یوتیوب و فیس‌بوک را نیز هدف قرار داده‌اند.
«موزه بریتانیا» در واکنش به این اقدام ناچار به بستن بخش نظرات پست‌های اخیر صفحه اینستاگرامش شد و با اینکه اخیرا نظرات بیشتر پست‌ها را باز کرده، اما بخش نظرات برای پست‌های خاصی هنوز محدود است.
این کمپین آنلاین زمانی آغاز شد که یک اینفلوئنسر ساکن «سانتیاگو» به نام «مایک میلفورت» یک میلیون دنبال‌کننده خود را تشویق کرد تا از «موزه بریتانیا» استرداد این مجسمه‌های عظیم را خواستار شوند.
مجسمه‌های مسروقه «موآی» بارها موضوع ویدئوهای پربازدید «میلفورت» بوده است و به دنبال آن هشتگی ترند شد که صدای آن به «گابریل بوریک»، رئیس‌جمهور شیلی که حمایت خود را در رادیو ابراز کرد نیز رسید.
با این حال، این اقدام انتقاداتی را در «جزیره ایستر» به دنبال داشته است. شهردار «جزیره ایستر» اعلام کرد: «بوریک نباید چیزی را که تا این حد از نظر تاریخی و فرهنگی برای ما اهمیت دارد، سیاسی کند.»
«جزیره ایستر» که در ۳۷۰۰ کیلومتری غرب «شیلی» واقع شده است، هویت مجزای «پلی‌نزی» دارد.
ساکنان این جزیره برای خودمختاری بیشتر نسبت به «شیلی» که در سال ۱۸۸۸ میلادی مالک این جزیره شد، تمایل خود را ابراز کردند.
شهردار «جزیره ایستر»، درحالی به کمپین «میلفورت» انتقاد دارد، که نگران است طرفداران «موآی» به یک الگوی رفتاری اینترنتی تنزل پیدا کرده‌اند، که انگیزه آنها تبلیغ خود است و نه نگرانی واقعی.
سخنگوی «موزه بریتانیا» در واکنش به این جریان بیان کرد: «ما از مباحثه استقبال می‌کنیم، اما این مستلزم متعادل شدن در قبال ملاحظات امنیتی است.»
«موزه بریتانیا» همچنین اظهار کرده روابط خوبی با همکارانش در «جزیره ایستر» داشته است و در دو سال اخیر از همکاران خود در «جزیره ایستر» برای حضور در لندن برای رویدادهای مختلف دعوت کرده است.
«جزیره ایستر» خانه بیش از ۱۰۰۰ مجسمه «موآی» است که در سراسر جهان به دلیل ابعاد بزرگ و رمز و رازهایی درباره نحوه ساخت و جابه‌جایی مورد تحسین قرار گرفته‌اند. این مجسمه‌ها صدها سال قبل از استعمار اروپا و برای نگهداری ارواح اجداد ساخته شده بودند.
در این زمینه بیشتر بخوانید:
مجسمه‌های مرموز غول‌پیکر
یکی از مجسمه‌های «موآی» که در «موزه بریتانیا» نگهداری می‌شود، «Hoa Hakananai’a» نام دارد و از اهمیت بالایی در «جزیره ایستر» برخوردار است. ترجمه نام این مجسمه «دوست ربوده‌شده» است.
این مجسمه که به طور بی‌نظیری با تراشیدن سنگ بازالت ساخته شده، شامل سنگ‌نگاره‌هایی است که در پشت این مجسمه ایجاد شده و در یک خانه مقدس که محل انجام یک سنت اجدادی به نام «مرد پرنده» (Tangata manu) بود، کشف شده است.
در جریان اجرای این سنت، مردان طایفه‌های مختلف «جزیره ایستر» برای حکمرانی بر جزیره با یکدیگر رقابت می‌کردند. برنده این رقابت، نخستین کسی بود که باید در دریای آزاد به سمت جزیره‌ای نزدیک شنا می‌کرد و پس از یافتن یک تخم پرستوی دریایی پشت‌سیاه، آن را سالم به ساحل می‌آورد. این مراسم به طور سالانه و برای جلوگیری از ایجاد نزاع بین طایفه‌ها برگزار می‌شد.
درخواست برای استرداد این مجسمه‌ها درحالی مطرح شده است که «موزه بریتانیا» سال‌ها با درخواست برای استرداد آثار تاریخی مشهور به «برنزهای بنین» از سوی نیجریه و «مرمرهای پارتنون» از سوی یونان مواجه بوده است.
