رودخانه‌های آدمخوار
بر اساس آمار سازمان اورژانس کشور در سال‌های اخیر بیشتر غرق‌شدگی‌ها در رودخانه‌ها اتفاق افتاده است.
«دو ماه بود عقد کرده بودیم، رفتیم شمال، می‌خواستیم چندروزی خوش باشیم، ولی آب شوهرمو با خودش برد. بعد از سه روز چند کیلومتر اون طرف‌تر جسدش پیدا شد…» این را الهه ۲۲ساله می‌گوید که یک سال پیش همسرش را از دست داده است.
غرق شدگی سومین علت مرگ‌های ناشی از حوادث است. همواره در فصل بهار و تابستان آمار غرق شدگی افزایش می‌یابد.
اما طبق آمار سازمان اورژانس کشور، از ابتدای فروردین امسال تا اوایل خرداد، شاهد افزایش ۲۸ درصدی در تعداد موارد غرق شدگی هستیم.
سخنگوی سازمان اورژانس کشور بابک یکتاپرست ۲۵خرداد ماه گفت که بیشترین میزان فوتِ غرق شدگی در رودخانه‌های استان‌های فاقد خط ساحلی و دریا یعنی فارس، اصفهان و تهران اتفاق می‌افتد.» این درحالیست که یک سوم قربانی‌های غرق شدگی، با فن شنا به طور کامل آشنا بوده‌اند.
خردادماه سال گذشته هم یک نوجوان ۱۳ساله در روستای مرادخانلو واقع در بخش مرکزی ساوه غرق شد. این نوجوان قصد شنا در استخر ذخیره آب در یکی از باغات این روستا را داشته است، اما در نتیجه نداشتن مهارت کافی و عدم کنترل خود غرق شده بود.
آمار غرق‌شدگی از ابتدای سال تا پایان هفته نخست خرداد، ۲۶۳ نفر اعلام شده است که ۷۶ درصد از آنها آقایان و ۲۴ درصد خانم‌ها بودند و از این تعداد ۱۰۴ نفر از این افراد مصدوم و ۱۵۹ نفر فوت کردند. در میان آمار غرق‌شدگان، از یک سال تا ۸۰ سال دیده میشود.
در ۱۰ سال گذشته بیش از ۱۱ هزار نفر به علت غرق‌شدگی جان خود را از دست داده‌اند. یعنی به طور میانگین در هر سال بیش از هزار خانواده داغدار شده‌اند.
طبق اعلام سازمان اورژانس، آشنا نبودن به فنون شنا، خستگی، خالی کردن بدن، اسپاسم عضلانی از موارد مهمی است که باعث غرق شدگی افراد میشود. این درحالیست که اگر در سانس‌های عمومی به استخر‌ها مراجعه کنید، متوجه می‌شوید که ۹۰درصد افراد شنا بلد نیستند و اگر در همان استخر غریق نجات نباشد، احتمال غرق‌شدگی‌شان وجود دارد. درحالیکه در کشور‌هایی مانند آلمان آموزش شنا برای دانش‌آموزان اجباری است و چه بهتر که در ایران هم آموزش شنا در مدارس اجباری شود.
ابراهیم قنبری رئیس سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری اهواز می‌گوید که «لایروبی در رودخانه انجام نشده و گل و لای و لجن زار در بستر رودخانه‌ها وجود دارد به همین دلیل افراد هنگام شنا کردن غرق می‌شوند». اما کارشناس آموزش اورژانس استان البرز مسعود بهنام ارزنده معتقد است که «رودخانه‌ها به هیچ عنوان محل مناسبی برای شنا نیستند و قطعا استانداردترین محل، استخر‌های شنا هستند که با توجه به متراژ و عمق دیده شده و حضور غریق نجات با اطمینان می‌توان در آن شنا کرد».
کارشناسان هشدار می‌دهند که علاقمندان به حضور در طبیعت از اتراق در بستر و حریم رودخانه‌ها پرهیز کنند و به تابلو‌های هشدار دهنده مناطق ممنوعه شنا توجه جدی داشته باشند. به هیچ وجه هم تنها و در محیط‌هایی که نجات غریق وجود ندارد، داخل آب نروند و توانایی خود را در شناکردن بیش از حد در نظر نگیرند.
علاوه بر آن آشنایی با فنون اولیه شنا و آشنایی با محدودیت‌ها و رعایت آنها از ابتدایی‌ترین الزامات قبل از شنا است.
ای بمیرد شنا بلادنیستن چرا خود نمایی می کند
رودخانه هایی که آب جاری دارند بعلت وجود چوب وخاشاک وسنگ درکف رودخانه وقتی افرادبرای شنا شیرجه میزنند کافیست به یک سنگ یا شاخه درختی که درکف رودخانه هست برخوردکنند یا دست وپایشان بعلت جاری بودن وفشارآب گیرکند،هرچندشناگرماهرهم باشند نمیتوانندخودرانجات دهند. شنا در سدها هم همینطوراست،سدها بلحاظ ته نشین شدن گل ولای همراه با شاخه های درخت محل بسیارخطرناکی برای شنا هست. کافیست پای شناگر فقط۲۰سانت درگل ولای فرورود آنگاه به محض تلاش برای خارج نمودن پا بیشتردرگل ولای فرومیرود.متاسفانه علیرغم وجودتابلوهای هشداردهنده و اینکه هرآبی مناسب شنانیست هرساله تعدادی قربانی ثبت میشود.
از امدادگران هلال احمر خیلی خیلی خواهشمندم که مسئولیت های اجتماعی را خیلی بیشتر کنند تابلو های هشدار را بیشتر و بیشتر در همه سواحل دریای خزر رودخانه ها و سد ها را بیشتر نصب کنید هشدارهای لازم را برای همه نصب کنید از ملت هم خواهشمندم که
این توصیه ها را جدی بگیرید
ترا بخدا نریرد شنا نکنید شنا والا قهرمانی این نیست
نکنید شنا والا قهرمانی این نیست نکنید شنا