نقش ساعت داخلی بدن در درمان سرطان
دانشمندان میگویند ساعت داخلی بدن میتواند درمان سرطان را تقویت کند.
بر اساس تحقیقات جدید، ساعت شبانهروزی بدن ما بر همه چیز از خواب آلودگی گرفته تا متابولیسم تأثیر میگذارد و همچنین ممکن است بر میزان مؤثر بودن برخی درمانهای سرطان تأثیر بگذارد.
به نقل از اسای، چرخه شبانهروزی یا چرخه زیستشناختی یا چرخه بیولوژیکی (Circadian rhythm) یک چرخه تقریباً ۲۴ ساعته در فرآیندهای زیستشیمیایی، فیزیولوژیکی یا رفتاری جانداران زنده، شامل گیاهان، جانوران، قارچها و سیانوباکتریها است. اختلال در چرخه زیستشناختی انسان میتواند زمینهساز بیماریهای بسیاری شود.
مهارکنندههای بازرسی ایمنی، داروهای ایمونوتراپی یا ایمنیدرمانی هستند که پروتئینهای حیاتی را از اتصال به تومورهای سرطانی بازمیدارند، به این معنی که سلولهای T سیستم ایمنی میتوانند به راحتی سرطان را تشخیص دهند و از بین ببرند.
آنها از لحاظ نظری ایده خوبی هستند، به خصوص که داروها نسبت به شیمیدرمانی کمتر سمی هستند، اما دانشمندان در تلاش هستند تا راههایی برای افزایش تأثیر این رویکرد در عمل بیابند.
در ایالات متحده، چندین درمان مهارکننده بازرسی ایمنی در حال حاضر برای استفاده انسانی تایید شده است، اما در حالی که این داروها میتوانند طیف گستردهای از سرطانها را درمان کنند، فقط برای برخی از بیماران موثر هستند.
اکنون پژوهشگران میگویند شاید چرخه شبانهروزی افراد در این نتیجه نقش داشته باشد.
گروهی از دانشگاه کالیفرنیا ایروین(UC Irvine) دریافتند که در مدلهای موش مبتلا به سرطان روده بزرگ، چرخه شبانهروزی 24 ساعته هم بر قدرت دفاعی که توسط تومورها ایجاد میشود و هم بر توانایی مهارکنندههای بازرسی ایمنی برای مبارزه با آنها تأثیر میگذارد.
علاوه بر این، هنگامی که چرخه شبانهروزی در موشها مختل شد، توانایی سیستم ایمنی آنها برای مقابله با سرطان کاهش یافت. این نتیجه همراه با بسیاری از تحقیقات قبلی نشان میدهد که هم تغییر سبک زندگی و هم زمان درمان میتواند در مبارزه با سرطان نقش داشته باشد.
سلما مسری شیمیدان دانشگاه کالیفرنیا ایروین میگوید: درک دقیق اینکه اختلال چرخه شبانهروزی چگونه باعث پیشرفت بیماری میشود، میتواند منجر به اصلاح رفتار برای کاهش خطر سرطان شود.
در سرطان روده بزرگ، تومورهای سرطانی سلولهایی را تولید میکنند که به عنوان سلولهای سرکوبکننده ایمنی شناخته میشوند تا محافظتهای سیستم ایمنی بدن را غیرفعال کنند.
اولین یافته این مطالعه این بود که فراوانی این سلولها در زمان با چرخه شبانهروزی تغییر میکند.
دومین یافته این بود که اختلال ساعت بدن این سلولها را حتی بیشتر میکند و به پیشرفت سرطان کمک میکند.
سوم اینکه زمانی که سطوح سلولهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در اوج خود بودند، درمانهای بازدارنده بازرسی ایمنی بهترین عملکرد را داشتند.
همه اینها به درک ما از نحوه استفاده از چرخه شبانهروزی برای دادن شانس بهتر به درمانها اضافه میکند، اگرچه برای درک سایر عوامل موثر و تأیید مکانیسمهای بیولوژیکی یکسان در افراد به تحقیقات بیشتری نیاز است.
سلما مسری میگوید: ما دریافتیم که تنظیم مناسب چرخههای شبانهروزی برای سرکوب التهاب و حمایت از حداکثر عملکرد ایمنی ضروری است.
دانشمندان همچنان به بررسی ارتباط بین ساعت بدن ما و عملکرد سیستم ایمنی ادامه میدهند. مدیریت یا بهینهسازی چرخه شبانهروزی ما اخیراً با پیری بیولوژیکی و بیماری آلزایمر نیز مرتبط دانسته شده است.
ما همچنین میدانیم که زندگی مدرن، از ساعت کاری گرفته تا روشنایی الکتریکی، با چرخه شبانهروزی ما تداخل دارد و تا آنجایی که به دفاع طبیعی بدن ما مربوط میشود، این خوب نیست.
بریجت فورتین دکترای شیمی بیولوژیکی در این دانشگاه میگوید: همانطور که درک خود را از مکانیسم اساسی تنظیم چرخه شبانهروزی ایمنی افزایش میدهیم، میتوانیم از قدرت چرخههای طبیعی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده کنیم و استراتژیهای درمانی شخصیتر و مؤثرتری ایجاد کنیم.
این پژوهش در مجله Nature Immunology منتشر شده است.