گزارش دومین مناظره نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری/ پزشکیان از دولت خاتمی دفاع کرد/ پورمحمدی: آقای قالیباف، چرا طرح‌هایتان را در مجلس عملی نکردید؟/ زاکانی دوباره از روحانی انتقاد کرد

 وقت دانش‌آموزان را در دوران آموزش تلف می‌کنیم

با حفظ ساختار فعلی آموزشی مشکل دانش آموزان ما حل نمی شود. نیمی از وقتی که می گذاریم تا فوق تخصص می رویم اضافه است؛ نباید اینقدر طول بکشد تا رسیدن به بازار کار. باید بتوانیم بهره‌‌وری را در آموزش‌و پرورش ارتقا دهیم. 

باید افراد را به سرعت به بازار کار برسانیم. باید آموزش عالی و حوزه نخبگی را به اقتصاد پیوند بزنیم. برای جلوگیری از فرار نخبگان باید درآمدشان را افزایش دهیم.

جهش را باید از مدرسه آغاز کنیم

مدرسه لشگر شکوفایی فرصتهاست.

پیشرفت با عدالت به دست می آید؛ همه مردم باید بتوانند در پیشرفت کشور نقش ایفا کنند. هر استعدادی بتواند در مدرسه ای که بهتر آن را شکوفا می کند حضور یابد.

لازمه پیشرفت این است که آموزش و پرورش جایگاه خود را پیدا کند.

وزیر آموزش و پرورش باید نیروی بسیار ارزشمندی باشد.

همین هزینه فعلی آموزش و پرورش، اگر تقسیم کنیم بر دانش آموزان، میزانش بیشتر از میزان هزینه دانش آموز در مدرسه غیرانتفاعی شمال شهر است. پس هزینه میکنیم ولی استفاده لازم را نمی بریم.

هزینه را در عوض ستادهای بزرگ باید صرف مدرسه کرد.

با وجود این که عضو هیچ حزبی نبودم، به خاطر عملکردم، در دولت خاتمی تول معاون وزیر بهداشت و بعد وزیر بهداشت شدم 

 آموزش‌و‌پرورش هزینه نیست بلکه سرمایه‌گذاری است

قویترین وزیر من وزیر آموزش وپرورش خواهد بود

مشکلات متعددی در آموزش‌و‌پرورش داریم. تعلیم و تربیت نظام پیشران کشور است. نگاه را باید به آموزش و پرورش تغییر داد؛ آموزش و پرورش هزینه نیست، سرمایه گذاری است.

شروع اصلاح ما در آموزش و پرورش باید از کلاسها باشد و نه از ستاد! مهمترین رکن، معلم است و دانش آموز. فقط محتوا نیست.

باید به دانش آموز حق داد تا حرف بزند؛ منزلت و معیشت و جایگاه و رشد معلم حفظ شود تا معلمی بر تاج اشتغالهای کشور بنشیند و منزلت و کارکردی داشته باشد.

قویترین وزیر من وزیر آموزش وپرورش خواهد بود.

 باید قدردان معلمان باشیم

آموزش‌وپرورش جای اختلافات سیاسی نیست.

بسیاری از محتواهای آموزشی و روش تدریس را به خود اساتید و معلمان واگذار کنیم. نظام آموزش و پرورش ما باید عوض شود

آموزش و پرورش جای رقابت سیاسی و جناحی و اختلاف و کشمکش ها نیست.

آقای قالیباف به نکته اساسی درباره نصف شدن سهم آموزش و پرورش از بودجه در حال حاضر نسبت به دهه هفتاد اشاره کردند.

 در ۱۵ سال اخیر ۱۵ وزیر در آموزش و پرورش عوض شده است

۱۵-۱۶ وزیر در حوزه آموزش و پرورش جابجا کرده‌ایم؛ مدیر عطاری را اینقدر عوض می‌کنیم که یک وزارت‌خانه را اینطور تصمیم می‌گیریم؟

۱۶ میلیون تقریباً دانش‌آموز داریم؛ سرانه بودجه ما ۱۰ درصد است. در دهه ۷۰، این ۲۰ درصد بوده است. یعنی نصف شده است.

آموزش و پرورش اساس پیشرفت کشور است.

سرانه هردانش‌آموز ما ۱۶-۱۷ میلیون است بدون اماکن. حدود ۴۵ تا ۵۰ میلیون داریم هزینه می‌کنیم. اما خروجی ما به این اندازه که سرمایه می‌گذاریم هست؟ خیر!

معلم هم کم داریم؛ معلم‌های فراخوان شده هر ساعت ۵۰ هزار تومان می‌گیرند!‌ متاسفانه بعضی وقت‌ها هم ۶-۷ ماه تاخیر در پرداخت داریم.

در دولت چهاردهم آموزش و پرورش و دانشگاه را که اساس بهره‌وری ما برای رشد اقتصادی است هم در تصمیم‌سازی و مهارت و سبک زندگی، مورد توجه اساسی قرار می‌دهیم.

 آقایان پزشکیان و پورمحمدی بگویند توانایی بایدها و نبایدها را دارند یا خیر

خطاب به آقایان پورمحمدی و پزشکیان عرض کنم که دارد مغالطه می شود و بحثهای کلی. شما قبلاً  جایی بودید، چه کار کردید؟ هر کدام از ما این را باید بگوییم.

شماها وزیر بهداشت و درمان و دادگستری بودید؛ شما چه کار کردید؟ هی نگوییم باید و نباید...

در دولت آیت‌الله رئیسی، ۲۹۵ هزار معلم بعد از کرونا جذب شده‌اند.

۶۷۶۸ فضای آموزشی جدید و ۳۱ و ۴ میلیون متر مربع 

۹۱۱ هزار کودک که از تحصیل باز مانده بودند به تحصیل بازگشتند.

 وظیفه دولت است که مانع مرگ‌های زودرس شود

بحث ما بحث سلامت است که برای همه آحاد کشور حیاتی است و صحبت از نقش رئیس جمهور در این زمینه.

بحث سلامت از وظایفی است که در قانون اساسی به جد به آن توجه شده و از حقوق ملت است.

برخی موضوعات نظام سلامت که در اینجا صحبت شد بیشتر ناظر شد به آنها که در زمینه وزارت بهداشت است. ولی خیلی از اینها بیرون از وزارت بهداشت است و به سلامتی مردم مربوط است.

مثلاً ما در چند سال گذشته به طور متوسط تلفات جاده ای ما از ۱۷ هزار تا ۲۵ هزار بوده. وقتی تلفات جدی متوسط ۲۰ هزار است، در هشت سال می شود اندازه شهدای جنگ تحمیلی ما!  چند برابر این هم مجروحین و قطع عضو داریم! چه کسی باید روی اینها برنامه ریزی کند؟

آیا این ۱۷ هزار تا نمی شود کم شود؟ 

وقتی معاون وزیر بودم یک کشور گفت در سال ۱۷ نفر تلفات جاده ای داریم؛ حالا آنها جمعیتشان یک دهم ما بود، خب برای ما هم بشود ۱۷۰ نفر! 

اشتغال و امنیت شغلی و استرسها بر سلامت افراد تاثیر می گذارد. چقد بیماری و فوتهایی داشتیم بخاطر عوامل اجتماعی موثر بر سلامت. مثل جاده سازی و خیابان سازی و ...

اگر بیان میکنیم که آلودگی هوا و عادات غذایی و حوادث جاده‌ای و ... میتواند سلامت را تحت الشعاع قرار دهد، چه کسی باید اینها را برنامه ریزی کند؟ اینها به عهده رئیس جمهور و شورای عالی سلامت است.

اگر ده سال پیش رئیس جمهور وقت این بحثها را برنامه ریزی و هدفگذاری می کرد و یک درصد قابل توجهی از اینها کم میشد بسیاری از مردم که وضعشان بهتر بود.

اینقدر تصادفات جاده ای و مجروح و ... قابل پیشگیری است.

باید تکثر نهادهای سیاستگذاری را در این زمینه کم کنیم. تجربه موفقی در شبکه بهداشت داریم.

 نبود پزشک در روستاها تقصیر ماست

 سیاستهای مقام معظم رهبری را عمل میکنیم. برنامه ما هم همین قانون است که نوشته شده است. ولی اجرا نمیشود این قوانین؛ چون مجلس و دولت و قوه قضائیه سفره شان را از مردم جدا کرده اند.

تا زمانی که من سر همان سفره ای که برای مردم پهن کرده ام ننشینم، چیزی درست نمی شود.

ویزیت دکترها یک یا دو دلار است؛ اینها که تقصیری ندارند. میگویند اسنپ کار کنیم بهتر است.

نمی شود قانونهایی که نوشته شده را اجرا نکنیم و بعد بگوییم برنامه داریم! مشکل خودمانیم که سر سفره ای که برای مردم پهن کرده ایم نمی نشینیم.

مردم ببینند من در همان صفی ایستاده ام که آنها ایستاده اند؛ قطع یقین صدایشان درنمی آید ولی وقتی حرف قشنگ بزنم ولی در آن صف نایستم مردم صدایشان درمی آید.

من چه رئیس جمهور بشوم و چه نماینده باشم باید به داد کسانی برسیم که کسی به دادشان نمی رسد. صدای کسی باشیم که صدایشان به کسی نمی رسد.  

مشکل عدم تعهد ماها در بالا به قانون است.

 مراحل درمانی خانم‌های باردار و کودکان زیر ۱۵ سال را رایگان می‌کنیم

سعی کردم چند بسته را خدمت مردم تقدیم کنم. ناظر به حوزه سلامت هم همچنین. بخشی را فراموش کردم و آن رایگان کردن رسیدگی های بهداشت و درمان به خانمهای باردار است. 

بزرگترین سرمایه  ما در حوزه پزشکی نیروی انسانی و شبکه ما و تجربه ما و کارکردهای ماست که باید به نحو احسنت پاس بداریم.

بیان کردند آقای پزشکیان که عده ای ممکن است رانت بگیرند؛ ما هم مثل ایشان نه در خارج از بیمارستان دولتی کار کردیم... حتی بستری شدنمان هم... روزی در مجلس حالم بد شد و گفتم غیر از بیمارستان امام جایی نمی روم.

نیازمند تحول جز با یکپارچه سازی اطلاعات و سطح بندی خدمات و شبکه بهداشت و نظام ارجاع و توجه به توریسم سلامت و ... نمی شود. 

آقای قاضی زاده یادشان هست که دردولت من مکرر راجع به سلامت صحبت میکردم و اتفاقات ناخوشی که در حال رقم خوردن بود و میگفتم نیازمند تحول بزرگ هستیم.

مسیر کاملاً معلوم است و  می شود گام به گام مسیر درست را برداشت. موضوع سلامت فراتر از بهداشت و درمان است. شورای عالی سلامت به مسئولیت ریاست جمهوری میتواند همه را مکلف به گام گذاشتن در این مسیر کند.

موضوع دارو با دستور به کارخانه ها حل نمیشود؛ در همه موضوعات ما بحث کرده ایم و مسیر کاملا معلوم است؛ ظرفیت داخلی موجود است؛ نگاه منطقی و کارشناسی لازم است که به بهترین نحو انجام شود.

اصلاح بیمه ها و مبارزه با فساد در سلامت و زیرمیزیها باید بهش پرداخته شود.

ناظر به فروش نفت آقای پزشکیان چیزهایی گفت ولی اطلاعاتش نادرست است. اطلاعات درست را بعد جلسه به شما اگر خواستید می دهم. امروز عربستان و عراق بیشتر از ما پوئن می دهند برای فروش. این عدد 30 درصد هم که  گفتید درست نیست.

 سالمندی و اوتیسم مسئله جدی کشور است

بحث سلامت جزو نقاط مثبت ماست؛ ظرفیتهایی که بعد از انقلاب ایجاد شده است.

از نظر بستر و ظرفیت و دانش و تحصیل و بیمارستانها و تختها و ... تقریباً در شرایط مناسبی هستیم. 

باید اینها و زیرساختها را گسترش دهیم.

الان سالمندی مساله  جدی کشور است و باید به آن جدی فکر کرد. الان برخی بیماریهای جدید مثل اوتیسم توسعه یافته که باید برایش فکری کرد.

باید نگاه  جامع و کامل کرد؛ همچنان برمیگردم به تدبیر و برنامه ریزی و ایجاد اعتماد و امید و خوش بینی و همکاری متقابل.  یعنی جزو فرهیخته ترین مجموعه های نظام ما پزشکان و کادر گسترده پزشکی و خانواده بزرگ بهداشت و درمان هستند. از ظرفیتهای خوب ما هستند. گردشگری سلامت که آقای قاضی زاده اشاره کردند ظرفیت مهمی است.

از مباحثی که دولت باید توجه کند کلانِ سیاستگذاری و بستر مناسب را فراهم کردن و اعتماد کردن و مهمتر از همه مدیریت اقتصاد درمان و سلامت است.

مطمئنم با مدیریت خوب در یارانه سوخت و انرژی که متاسفانه در دوره های  گذشته یعنی 15-16 سال گذشته در دو طیف مدیریتی جناحی نتوانسته سامان یابد و اسراف و پرت عظیم انرژی داریم... حتی می توانیم کل انرژی را به اندازه رفاه مطلوب و سطح بالای جهانی، مثلاً‌ اروپا.. میانگین مصرف سوخت در اروپا را مثلاً به مردم مجانی بدهیم. 

باقی مانده را برنامه ریزی کنیم... 

ما خیلی مساله داریم که در رویکردها و برنامه ریزیهای ما و چابک سازی دولت و کاهش هزینه هاست.

 سلامت مهم‌تر از معیشت است

در نظام سلامت عوامل موثری است که در اختیار وزارت بهداشت و درمان نیست؛ ریشه در عوامل دیگری دارد که نیاز به هماهنگی های بخشی دارد. آلودگی آب و هوا و صوت، هیچ ربطی به بهداشت و درمان ندارد. اصلاح اینها باید فرابخشی باشد. از این کار یا غفلت کردیم یا ناآگاه بودیم. و یا اینکه بدون تعارف عرضه اش را نداشتیم که انجام بدهیم.

تدبیر درست و مدیریت خیلی در کار موثر است.

محیط زیست امروز از استراتژی های بخشی ماست یعنی به اندازه امنیت و فرهنگ و رفاه و سیاست و سیاست خارجی هم موضوعیت دارد ولی متاسفانه در اینجا اصلا فرصت بحثش هم نشد.

بعضی موضوعات ما از اول تا الان حل نشده است؛ مثلاً شیرخشک از دوره جنگ دغدغه بود؛ الان هم دغدغه است...الان هم در نظام سلامت 20 سال دیگر افراد بالای 60 سال ما سه برابر می شوند والان باید چاره کرد.

ما الان باید هم آینده مان را روشن کنیم که امید داشته باشیم که این کار دسترس ماست و هم وضع حال مردم را خوش کنیم که در سلامت تحت فشار نباشند. سلامت مهمتر از معیشت است. الان بین 8 تا 9 میلیون نفر سرانه در بهداشت و درمان هزینه میکنیم. واقعا این کیفیت درمان متناسب 8-9 میلیون است؟ آیا توزیع پزشکان ما نرمال است؟ یا حقوقشان را ندادیم یا هر چیز دیگر؛ 

درصعب العلاج ها مجلس این افتخار را داشت که صددرصد را تحت پوشش قرار داد طبق قانون؛ امروز حدود 2 میلیون نفر تحت پوشش این هستند. سه دهک اول یعنی 6 میلیون نفر هم رایگان بیمه سلامت شدند.

 باید به مردم راهکار حل مشکلات دارویی را ارائه دهیم

با بیان مساله مسائل حل نمیشود. ساحت ریاست جمهوری ساحت شخصیتی است که مسائل را بررسی کرده و با کارشناسان نشسته و با برنامه های مشابه آشناست و روندها را بررسی کرده و راهکار عملی دارد که به مردم عرض میکند.

ولی جوری بحث می شود که انگار وقتی رئیس جمهور شدیم تازه میخواهیم با کارشناسان راهکار پیدا کنیم! خواهشم این است که حرف روشن بزنیم.

الان ۴ میلیارد دلار ارز ترجیحی میدهیم به دارو ولی دسترسی مردم به دارو مشکل است؟ اینجا بگوییم میخواهیم چه کنیم که مثلاً قاچاق معکوس نشود دارو! راهکار ما استفاده از بیمه و دست برداشتن از فشار به کارخانه های تولید داروست.

یا در بحث سلامت الکترونیک، ما این را در بنیاد شهید اجرا کردیم. 

یکی از دلایل مهاجرت پزشکان ما درامد بهتر آنها در بیرون است؛ ما باید صندوقی درست کنیم با ارزش ۲۰ میلیون دلار و از محل خود بخش خصوصی که با آنها در این باره صحبت کرده‌ایم، می شود این کار را کرد و درامد ۱۰۰ میلیون یورویی ما در سال به ۵ میلیارد دلار بعد از ۴ سال برسد.

بهترین وضعیت حوزه سلامت را در منطقه داریم؛ پزشک و پرستار ما را اروپاییها و آمریکاییها روی دست می برند.

تکمیل نظام شبکه هم باقی مانده که باید انجام دهیم.کاری که در دولت شهید رئیسی شروع شد را باید ادامه دهیم.

باید مراقب بگذاریم برای افراد در خطر؛ که مرتب آنها را کنترل کند و خطر را از انها دور کند.

 سازوکار بیمه های ما باید عدالت محور شود

احترام به مردم این است که متمرکز شویم روی پاسخ به پرسش مردم؛ بویژه ناظر به نقش رئیس جمهور. 

ما یک موفقیت خوبی در جمهوری اسلامی داشتیم که باید بیان شود. میانگین طول عمر که 55 سال بود اول انقلاب، امروز به 77 سال رسیده و این از موفقیتهای نظام سلامت ماست.

اما 2 مثال می زنم؛ همین 24 ساعت گذشته 1200 نفر از جمعیت ما فوت کرده اند؛ این متوسط است. مرگ حق است اما این رافع مسئولیت ما در مرگهای قابل پیش بینی نیست. نظام سلامت ما و دولت وظیفه دارند که مرگهای قابل پیش بینی را به حداقل برسانند.

از این 1200 نفر، 47 درصد زودرس و 22 درصد خیلی زودرس است؛ برخی از اینها شرایطی دارد؛ مثلا 65 نفر برای الودگی هوا و برخی برای دخانیات و برخی دیگر برای عارضه اضافه وزن است.

اینجا دولت وظیفه دارد، رئیس جمهور وظیفه دارد، بخصوص  که برخی از این موضوعات به فراتر از یک وزارتخانه برمیگردد.

مثال دیگر بزنم: همین الان روزانه طبق آماری که هست، اگر 26 میلیون خانوار داریم در کشور، حدود 2.42 درصد در سال کسانی هستند که دچار بیماری هایی می شوند که هزینه هایش کمرشکن است. اگر 2.5 درصد مردم، یعنی روزی 1780 نفر در روز هزینه های کمرشکن بهشان تحمیل می شود و اینها می روند زیر خط فقر! درحالی که سیاست نظام سلامتمان این است که شرایط بیشتر از بیماری بر بیمار تحمیل نشود.

امروز یکی از بحثهای جدی ما این است که خود صندوقهای بیمه ما به دلیل اشکالاتی که دارند بیمار هستند. عدالت محور عمل نمی شود. اگر 2.5 درصد مردم اینگونه دچار مشکل می شوند، و خانواده‌شان دچار مشکل اساسی می شوند اینجا باید چه کنید؟ اینجا باید بیمه های شما سازوکارشان عدالت محور شود.

 با ۱۰ تا ۲۰ میلیون حقوق پزشک به مناطق محروم نمیرود

 آقای پزشکیان شما پدر مردم را درآورده‌اید

از توصیه های اخلاقی آقای پزشکیان تشکر می کنم. اما دعوا بر سر حقوق مردم است وگرنه مخلص شماییم و دوستیم.

پزشکیان: پدر مردم را درآوردید.

زاکانی: شما درآوردید نه ما؛ شما نماینده بود وزیر بودید و ...

درباره ترامپ هراسی آقای پورمحمدی... (پورمحمدی در پاسخ: من از قویترینها بوده ام اشتباه نکنید؛ از این بیانات هم نفرمایید؛ اگر کسی بخواهد مقابل ترامپ بایستد ماییم. خواهید دید در آینده چه می شود)

 با اسناد کرسنت آقای پورمحمدی بگوید که چه کرده است!

درباره نظام سلامت: پزشکان و پرستاران و ... بزرگترین سرمایه ما هستند؛  ما شبکه بهداشت را تقویت می کنیم و پیشگیری را مقدم بر درمان می دانیم. بیمه پایه رایگان را تکمیل میکنیم. کار دولت شهید رئیسی را ادامه می دهیم در این زمینه. ۶ دهک بیمه تکمیلی می شوند. با مبنای تعرفه دولتی.

۴۰ درصد مردم درمانشان در طرح ما رایگان می شود. الان ۸۵ درصد درمان در حوزه بیمارستانهای دولتی است.

بیماران صعب العلاج همه در طرح ما کلا در بیمارستان های دولتی رایگان می شود.

دولت از بخش خصوصی خرید راهبردی خواهد کرد. این خیلی مهم است. و مسیر تحول را به سمتی می برد که سلامت در زندگی افراد بتواند اسباب حفظ و صیانت شود.

 بسیاری از پزشکان و پرستاران وضع مالی خوبی ندارند

حتماً ترامپ شاید بخواهد برگردد. باید در این میدان با قدرت برویم و از فرصتها استفاده کنیم و شکاف لحظه ها کنیم؛ نشده است تا اینجا.

قالیباف: قبل قانون مجلس 300 هزار بشکه صادر میکردیم امروز شده 1 میلیون و 560 هزار بشکه.

 بخاطر قانون مجلس نبوده است. بخاطر بحث رقابت چین و آمریکا بوده و ... نفت را ارزانتر فروختیم و تازه پولش را نگه میدارد تا آقای زاکانی برود از همانجا قرارداد ببندد و... 

آیا تورم کنترل شده؟ نقدینگی کاهش یافته؟ باید عمیقتر و جدی تر نگاه کنیم.

در مسئله بهداشت، الحمدلله سه پزشک اینجا هستند؛ اما 45 درصد  کادر پزشکی ما در تهران است؛ اینهمه مهاجرت پزشکان و پرستاران داریم...اینها مسائلی است که بخش عمده آنها مربوط به احترام به این جامعه و تامین نیازهایشان و اقتصاد درمان است.

تا مبانی اقتصادی را حل نکنیم... 10-15 درصد پزشکان وضعشان خوب است به این توجه نکنید بسیاری از پزشکان وضعشان خوب نیست. مبانی اقتصادی اینها باید حل شود.

الحمدلله دانش پزشکی و تکنیک و تجربه و صنایع و ... ما امکانات فوق العاده ای است. الان گردشگری پزشکی و سلامت رشد کرده است.

به اندازه کافی ایده و ابتکار برای تقدم پیشگیری بر درمان هست. باید به اینها اطمینان کنیم ولی احترام بگذاریم و مشکلات اقتصادیشان را برطرف کنیم.

 موافقم که تحریم کاغذپاره نیست

آقای پورمحمدی من هم معتقدم تحریم کاغذپاره نیست و به کشور آسیب می زند. در همان ابتدای بحث، گفتم با مذاکره موافقم مناتها مذاکره یک روش مبارزه است. آمریکا نشان داده همیشه دشمن این سرزمین بوده. یقین کنیم که با دشمن مذاکره میکنیم نه با کسی که با شما حاضر است مساوی و با عدالت رفتار کند.

اعتماد کردید ترامپ بیرون رفت و شما دارید یکطرفه همه چیز را عمل میکنید. 

مجلس اقدام کرد اتفاقا؛ نه اینکه اقدامی نکند. در شورای عالی امنیت ملی مصوبه شد که مجلس قانونی بگذارد و این قانون تصویب شد. آقا هم فرمودند این قانون به نفع کشور و مردم و صنعت هسته ای است و کشور را از بلاتکلیفی بیرون آورده.

هم نیازداریم رفع تحریم را دنبال کنیم؛ گفتم که برای حل مشکل تحریم هر جا برویم و هر  کجا باید مذاکره  کنیم دریغ ندارم. ولی از آنطرف هم این شرط عقل است که این همه امکان در داخل داریم؛ در سال 104 میلیارد دلار انرژی را هدر می دهیم؛ آیا شرکتهای خارجی اینقدر سرمایه  گذاری میکنند حتی اگر تحریم نباشد؟

مهم است اجماع سازی داشته باشیم؛  منافع ملی را در حوزه داخلی و خارجی با عقلانیت دنبال کنیم. من حتما ظرفیت اجماع سازی و جمع  کردن و بستر فراهم کردن را می توانم دنبال کنم.

از مردم عزیز عذرخواهی میکنم؛ چون موضوع  مهمی بود گفتم. 

در حوزه سلامت هم این را می گویم که حتماً باید بهداشت را بر درمان مقدم کنیم.

 باید جلوی فساد را بگیریم و منابعش را صرف رفاه مردم کنیم

رفع فقر مطلق با یارانه کافی نیست؛ ما برای ایجاد رفاه و رفع فقر مطلق باید نظام رفاهی در لایه های مختلف شکل بگیرد تا هدف متعالی صورت بگیرد.

وقتی شما در ایجاد شرایط اولیه اشتغال مشکل داشته باشید، یعنی لایه ای درست شده باشد که فقر و بیسوادی و بیماری چرخه ای درست کرده باشند که اگر کسی بیمار شد دچار فقر بیشتر شود و بیسوادی دچار  فقر کند یا بالعکس... در این چرخه مادام نمیتوانید رفاه و  رفع فقر مطلوب را داشته باشید.

بنابراین از جنبه اشتغال و مبارزه با بیکاری باید کار کنید که برنامه هایش مفصل است. لایه کمک درآمد معیشت و فقرزدایی و محرومیت زدایی باید صورت گیرد.

اما آنچه مهم است این است که چگونه اینها صورت بگیرد.  

یکی از بحثهای مهم که آقای پورمحمدی اشاره کردند این است که اگر میخواهید با فقر و  فساد مبارزه کنید لازمه اش این است که سازوکاری داشته باشید آنچه تحت عنوان فساد صورت میگیرد را جلویش را بگیرید و منابع به یغما رونده را بیاورید به سمت نظام رفاهی.

مبارزه با پولشویی و قاچاق مهم است. وقتی در شورای امنیت بودم این را نوشتیم که باید مبارزه با پولشویی دنبال شود. اما اینکه میگویند این موکول به fatf است غلط است. صورت مسئله را دوستان اشتباه متوجه می شوند.

شما وقتی رئیس بازرسی و .. بودید چرا اینکارها را نکردید؟(بحث مبارزه با پولشویی را)

من وزیر دولت خاتمی بودم، کلاه خودتان را قاضی کنید که در دوران خاتمی اوضاع سفره مردم بهتر بود یا دوران آقای رئیسی؟ مردم اینها را با پوست و گوشت خودشان احساس می‌کنند.

 هرکسی به ستادم بیاید قبولش می‌کنیم چون میخواهم رای بیاورم

می‌دانید چرا اینجاییم؟ چون با هم دعوا می‌کنیم! با این تئوریها هم مشکلی حل نمی شود.

این وضعیت سفره مردم است در دولت آقای رئیسی روز به روز بدتر شده (نمایش یک نمودار)

من وزیر دولت آقای خاتمی بودم آنموقع ثبات بهتر بود یا الان؟

هر کسی به ستاد من بیاید می پذیرم چون میخواهم رای بگیرم. اما آنچه عمل میکنم سیاستهای مقام معظم رهبری است و به آن عمل میکنم. خط قرمز من است.

در تهران مناطق محروم وضعشان معلوم است. وقتی داریم منابع را در  جاهای پولدار خرج میکنیم...

ما چابهار و خوزستان و بلوچستان و سیستان و کردستان را نمی بینیم...

در تئوریها خیلی از راه حل ها وجود دارد؛ راحت نفری ۱۰ میلیون می شود داد؛ اما اینکه با تورم و شاخصها و عوارض چه کنیم، لازمه اش اول انسجام داخلی و کنار گذاشتن دعواهاست.

واقعاً مردم محروم را ببینیم؛ هیچ فرقی نمیکند بلوچستان و سیستان و مشهد و ... فرق نمیکند؛ همه وضعشان خیلی خراب است. خوزستانی که نفت و  گاز و آب از آنجا می آید امکانات معمولی مدرسه و زیرساخت ندارد.

اگر شغل و اقتصاد را درست نکنیم و با دنیا مشکلمان را حل نکنیم...همین الان بالای چند هزار میلیارد به خاطر تصمیمات ناصواب ما دارد هدر می رود. میادین مشترک را دیگران می برند و ما کاری نمیکنیم. قطر را ببینید...

باید بازنشستگان و معلمان را ببینیم و طبق قانون با اینها عمل کنیم. چرا حقوق اینها را همه دولتها را چه دولت آقای روحانی و  چه شهید رئیسی طبق تورم اضافه نکرد؟

اگر میخواهیم مشکل حل شود باید با مردم صادق باشیم. شعار دادن که سخت نیست. همه اش گفتیم فلان کار را می کنیم ولی نکردیم.

در دولت شهید رئیسی وزیر کشاورزی را چرا گرفتند؟ چای دبش چرا شروع شد؟

ما مشکلمان دعوای داخلی و مشکل خارجی است.

پزشکیان باید پاسخگو عملکردش در مسئولیت‌های مختلف باشد

با نشان دادن نموداری درباره یارانه انرژی در طرح خود: نفری 22 میلیون یارانه انرژی به اعتبار طلا داده می شود و فقر مطلق همین ابتدا ریشه کن می شود. 

در طرح من قیمت انرژی کاهش می یابد؛ در حوزه بنزین 3000 تومان حذف می شود و قیمت 1500 تومان می شود.

درباره پرداخت یارانه به زنجیره؛ من معتقدم باید به حلقه ماقبل زنجیره (مصرف کننده) پرداخت کنیم. 

آقای پورمحمدی آدرس غلط می دهد؛ آن نکات جدی را در زمان خودش باید بحث کنیم.

مشاوران آقای پزشکیان در جلسه شان گفتند که دولت آقای رئیسی سه سال فلاکت بار بود. خود آقای پزشکیان نماینده و وزیر و ... بودند؛ بهتر است پاسخگو باشند به جای توصیه های اخلاقی.

دوره سیاه هشت ساله روحانی کشور را به باد داد و سه سال دولت آقای رئیسی از آن هشت سال بهتر است و شهید رئیسی از رئیسی زنده موثرتر است.

آقای زاکانی عکسی از صفهای سبدکالا در دولت روحانی نشان داد؛ 

مسکن مهر را مزخرف گفتند ولی الان در ستاد آقای پزشکیان هستند.

گفتند با فساد مبارزه می کنیم ولی وقتی برادر رئیس جمهور وقت را میخواستند احضار کنند گفت اعلام جنگ می کنم!

یا معاون اول رئیس جمهور برادرش را به اتهام قاچاق حرفه ای ارز گرفتند.  

به شعور مردم توهین کردند و گفتند در 100 روز مشکل را حل می کنیم.

وقتی از درون اتاقهای شیشه ای و ماشینهای آنچنانی مسیر را دنبال کردند 205 هزار میلیارد بدهی شان در 92 بود ولی وقتی تحویل دادند 1300 هزار میلیارد تومان بدهی داشتند. بودجه یک سال را آقای روحانی پیشخور و دولت را بدهکار کرد.

شیردال تقلبی بهتان دادند؛

8 سال این مملکت در دولت آقای روحانی رئیس جمهور نداشت.

وقتی قطار تبریز آتش گرفت و 45 نفر به رحمت خدا رفتند وزیر دولت وقت که الان در ستاد پزشکیان است، گفت مردم بیمه اند کانه مشکل فقط همین است.

آقای پزشکیان همان مسیر دولت آقای روحانی را دنبال می کند.

 بخشی از مدیران عالی آینده کشور ما نمی‌خواهند مشکلات را ببینند

آمارها و راه حل ها را دوستان همیشه گفته اند. ولی واقعیت چیست؟ نمودارها منفی است. در همه دوره ها نقدینگی و تورم بیشتر می شود و خط فقر توسعه می یابد و دهکها به هم می ریزید و فاصله غنی و فقیر بیشتر می شود. خب تکرار همین حرفهاست دیگر. من هم همینها را نوشتم با درصدی تفاوت ولی فکر نمیکنم حل شود.

چرا به علتها نمی پردازیم و با پاک کردن صورت مساله می توانیم بپریم از روی مشکلات.

الان بخشی از مسائل مهم کشور را این آقایان نمیخواهند بپردازند. مگر میشود چنین چیزی؟ من صادقانه می  گویم و به همه احترام می گذارم ولی باید با مردم صادق باشیم.

همین آقای جلیلی، نسبت به تحریم که مواضعش معلوم است. یادم است در شورای عالی امنیت ملی در 95، من مفصل صحبت کردم درباره مشکلات fatf؛ ایشان پایان جلسه گفت اگر تو مسول باشی ما قبول داریم ولی بقیه آقایان را قبول نداریم. ما باید اصل موضوع را حل کنیم!

این آقای پزشکیان در ستادشان غلغله است و همه منتظر پست! وقتی برجام مطرح شد شیپور پیروزی زدید! من موضعم مشخص است و معتقدم از هر روزنه استفاده کرد.  ولی آقایان گفتند همه مشکلات حل می شود و از فرصت خنثی سازی تحریم استفاده نکردند.

شما که کارشناس نیستند اینها که درستادتان هستند میخواهند اداره  کنند؛ نگاهشان به روابط خارجی و خودشیفتگی را ببینید.

همین آقای قالیباف، در این چهارسال باید تلاش میکردید در مجلس! الان 25 برنامه مهم در سند توسعه معطل است برای یک تصمیم.

شماها باید پاسخ  مسئولیتتان را بدهید. شما که از آسمان نمی آیید.

 خانواده‌ها می‌توانند یارانه‌شان را در بورس سرمایه‌گذاری کنند

در بخش اول گفتم که نباید سبد خانوار با تورم کوچک شود. اما بعضی مردم هستند که امکان کار ندارند؛ دولت باید آنها را صددرصد تامین کند.

برای اینکه تا آخر برنامه این کار را انجام دهیم باید بیمه فراگیر در حوزه تامین اجتماعی چند لایه درست شود. تا آنموقع، در همین امسال آنها که در فقر مطلق هستند یا ضعیف شدند را باید جبران کرد.

الان دهکهای پایین نسبت به بالا، یک به چهارده است؛ در حوزه ثروت دهکهای بالا ۴۵ برابر دهکهای پایین ثروت دارند؛ انفالی مثل انرژی، مصرفش ۱ به ۲۲ است. بعضی افراد ۲۲ برابر یک خانواده دیگر مصرف می کنند. این عین بی عدالتی و ظلم از انفال است که باید اصلاح شود  فوری.

باید هدفمند اینکار انجام شود. ۴۴ درصد مردم ما اصلا خودرو ندارند و بنزین نمیگیرند ولی بعضی خانواده ها ۶ خودرو دارند. برخی خانواده ها ۱۴۰ میلیون در سال یارانه بنزین میگیرند و بعضی هیچ نمیگیرند.

ما نزدیک به ۴۰ درصد انرژیمان را بد مصرف می کنیم و از دست می دهیم. این مال خانواده هاست؛ اجازه بدهیم هرکس کمتر مصرف می کند پولش به خودش برگردد.

در طرحی که داریم هر کس صرفه جویی کرد خودش تصمیم میگیرد که این میزان از دارایی خود را میخواهد تبادل کند و یا در بازار مشترک انرژی در بورس بفروشد یا خیر. چه ریالی باشد چه ارزی. به تشخیص خودش.

در طرحمان می تواند به نقد تبدیل کند یا تبادل کند یا در بورس ارائه  کند. ولی مهم این است که این انفال باید به نفع مردم باشد. و بقیه را دولت در تولید و سرمایه گذاری هزینه کند که کیک اقتصاد بزرگتر شود.

 یک کارت اعتبار انرژی به خانواده‌ها خواهیم داد

من هم به مردم گیلان و کاشمر تسلیت می‌کنم.

سوال از آقایان پزشکیان و پورمحمدی: این تحریم و FATF سال‌هاست که هست ولی چرا عملکرد دولت آقای رئیسی با دولت آقای روحانی متفاوت است؟ 

نمودارهای آقای پزشکیان خیلی آشنا بود؛ خود من این نمودارها را انتخابات قبل به مردم عرضه  کردم اما سوال این است که چطور می‌خواهیم آن را اصلاح کنیم؟

ما کارهایی که گفتیم را در بنیاد شهید انجام دادیم؛ مثل رفع فقر مطلق و دادن دارایی‌ها به خود مردم و ...

قاضی‌زاده هاشمی در ادامه طرح خود برای یارانه انرژی را توضیح داد.

جلیلی: به میزانی که یارانه می‌دهیم از مردم مالیات می‌گیریم

من هم تبریک عرض می کنم پیروزی تیم والیبال بویژه بر آمریکا را. البته اگر نگویند که خود آمریکا نمیخواست برنده شود!

همچنین تسلیت می گویم حادثه رشت و کاشمر را.

من ۲ مثال می زنم کمک میکند. وظیفه دولت این است که اگر منابعی دارد به بهترین و عادلانه ترین شکل توزیع کند. اگر ما دو خانواده را در همین تهران مقایسه کنیم یا در نقطه دیگر کشور. یک خانواده که سه خودرو دارند و یک خانواده ۴ نفره بی خودرو. آن کسی که سه خودرو دارد، درآمدی که دارد ۱۲ برابر آن کسی است که هیچ خودرویی ندارد به لحاظ دریافت یارانه.

این در شرایطی است که ۴۴ درصد مردم ایران خودرو ندارند؛ یعنی کسانی که ندارند کلا از این یارانه محرومند.

مثال دیگر: اگر همین خانواده ۴ نفره که حقوق ۱۲ تا ۱۶ میلیون دارد، طبق همین قانونی که داریم درباره مالیات؛ کسی که ۱۶ میلیون حقوق دارد نزدیک ۱۰ درصد حقوقش را باید مالیات بدهد. در صورتی که به خانواده ۴ نفره ۴۰۰ هزار تومان یارانه می دهیم. یعنی به همان اندازه که یارانه میدهیم ازش مالیات گرفته می شود.

این در حالی است که خیلی از کسانی که درامدهای بسیار زیاد دارند با فرار مالیاتی یا شفاف نبودن آن، از مالیات فرار می کنند.

این را می خواهم بگویم که این نشان میدهد که این مناسباتی که وجود دارد یک تصحیح جدی لازم دارد. برای همین چند طرح آماده کرده ایم که این انرژی چگونه به بهترین شکل توزیع شود و مردم یارانه شان عادلانه باشد. یارانه بر اساس فرد باشد و نه خودرو.

طرح سبد غذایی هم داریم که ۱۳ قلم کالای غذایی را باید در اختیار مردم قرار داد که یک حداقلی است در نظام سلامت.

 مصرف دهک‌های پایین و بالا اختلاف زیادی دارد

بنده هم حوادث اخیر را تسلیت عرض می‌کنم.

قدم اول باید ببینیم کجاییم؛ آمارها اینطور نشان می‌دهد که مصرف دهک‌های پایین و بالا وحشتناک است. این در رابطه با یارانه‌های انرژی است. در رابطه با مصرف بنزین. (آقای پزشکیان نمودارهای مصرف را در این بخش به بینندگان ارائه کرد)

جمعیت زیر خط فقط ما بدتر شده است و بهتر نشده است.

وضعیت استانهای ما هم اینطور است؛ مرزها و حاشیه‌ها وضعشان به شدت خراب است.

تئوری خیلی ساده است ولی این ها واقعیتی است که در طول زمان اتفاق افتاده است. ‌آمار و ارقام کاملا گویاست که کجاییم. 

برای حل مشکلات باید اول زبان مشترک و نگاه مشترک داشته باشیم. اختلافات باعث می شود که هدف را اجرا کنیم. باید اختلافات را کنار بگذاریم.

دولت منابعی که تقسیم می کند باید هدفمند باشد. اگر بخواهد قیمتها درست شود باید زیرساخت ها و حمل و نقل درست شود.

بانکها ۵۵ درصد وام را به تهران می دهند و بقیه کل کشور. این یعنی توسعه در تهران و اطراف تهران و عدم توسعه در بقیه نقاط کشور.

با هماهنگی کارشناسان و مدیران و مردم باید نسخه نوشته شود وگرنه یک قسمتی را درست می کنیم و بقیه جاها را تخریب. 

نسخه ای که باید داد به این سادگی نیست ولی باید یارانه ها را هدفمند کرد و به دهکهای پایین داد و نگذاشت دهکهای بالا بیشتر بگیرند.

تازه این تورم باز فشار را به دهکهای پایین ایجاد می کند. کنترل تورم و بهبود رشد اقتصادی باعث میشود کار درست شود وگرنه می شود فقیر کردن همه.

اگر رشد ما درست نباشد، فقط با این کاری که میکنیم فقر را در بین بقیه سیستمها تقسیم می کنیم. 

آموزش مردم در جهت استفاده درست هم باید انجام شود.

زاکانی: پزشکیان و پورمحمدی آدرس غلط می‌دهند

علیرضا زاکانی در پاسخ به سوالات بخش اول مناظره دوم:

حوادث تلخ اخیر را تسلیت عرض می‌کنم.

مردم ما کشوری ثروتمندیم. مشکلمان این است که این ثروت را درست توزیع نمیکنیم. آدرسی که آقای پورمحمدی میدهد غلط است. زیاد توجه نکنید. بیراهه است. کل این شعارها قبلاً داده شده است.

یارانه خانوار در حوزه بنزین، گاز و در حوزه برق، درست در کشور توزیع نمی شود. ما یک بسته داریم به نام بسته رفاه که هم یارانه طلایی داریم؛ توزیع عادلانه یارانه انرژی. هم ناظر به معیشت و مسکن و اشتغال و سلامت و تفریح مردم بسته داریم.

این صحبت ها که می شود از موضوع جلسه ما خارج است و معلوم نیست چقدر به کار مردم بیاید.

ما یک یارانه طلایی داریم؛ فقط در بحث خانوار، اگر بنزین و گاز و برق را که در نظر بگیرید، به خانواده سه نفره معادل 30 گرم در سال یارانه می رسد. یعنی خانواده 5 نفره 110 میلیون یارانه در سال دارد؛ نقدینگی را هم زیاد نمیکند و از مالیات معاف است و...

به میزان انتقال از سوختهای فسیلی به سمت سوختهای پاک هم سود مردم بیشتر می شود.  برای همه روستاییان و عشایر و بازنشستگان ثروت ایجاد می شود. چرا دلمان نمیخواهیم مردم ثروتمند شوند؟ 

البته یارانه انرژی بخش تولید در سر جای خودش هست و من فقط درباره این سه قلم در خانوار صحبت کردم.

با این روش فقر مطلق هم قطعاً ریشه کن می شود. 100 درصد مردم بهره مند می شوند؛ هرکسی خواست صرفه جویی کند و هر کسی خواست بیشتر مصرف کند از بقیه بگیرد و تنظیمش هم با دولت است.

پرونده اسراف هم بسته می شود و عدالت هم گسترش می یابد. این هدیه به شما و بویژه زنان و دخترانی که در خانه محوریت و اساسی را دارند.

از اول شروع دولت هم برای خانوارها حساب ویژه باز می شود و این پول به  حسابشان واریز می شود به عنوان اعتبار به قیمت طلا که مصون از تورم است.

 یارانه موجب آسایش طبقات محروم نشده است

عرض تسلیت برای حوادثی که در دو منطقه کشور رخ داد.

بحث خدمات رسانی عدالت محور برای همه دولتها موضوعی اساسی است. در دو دهه گذشته اما مساله جدی تری مطرح شد. اینکه یارانه ها به نحوی توزیع شود که خدمات مناسب به همه و بخصوص به محرومین برسد. ولی الان وقتی نگاه می کنیم این حجم توزیع یارانه و اقدام ما موجب آسایش طبقات محروم نشده و مشکلات اقتصادی زیادتر شده است.

عدالت هم رعایت نشده و سبب غنی تر شدن یک عده و کم شدن دهکهای طبقه متوسط و فقیر شدن طبقات پایین و گسترش دهکهای پایین شده است.

توسعه یارانه با تحریمها همزمان شد. اول ما خیلی انکار کردیم تحریم ها را. آنموقع که باید کنترل می کردیم و اجازه نمیدادیم نهادهای بین المللی همه ابزارها و شبکه های مورد نیاز ما برای تقویت اقتصاد را... توجه نکردیم. البته احمدی نژاد آخر کار پذیرفت!

بعد  FATF شد؛ خب احمدی نژاد اواخر درباره اش نامه نوشت. ولی الان ۱۰-۱۱ سال مانده و اقتصاد ما قفل است. ما منابع نداریم و این مشکل مهمی است. 

تحریمها تشدید شد و فشارش بیشتر شد. داخل قرار شد خنثی سازی  کنیم دیگر. اولین جلسه یا دومین جلسه دولت آقای روحانی جلسه بود. من  گفتم در دولت قبلی یارانه ها مشکل جدی است حجمش گسترده است و هدفمند نیست و منابع ما را می بلعد. ولی توجهی نشد. 

دوستان ما که اینجا هستند یا بی توجه بودند به تحریم یا برای خنثی سازی که اقتصاد مقاومتی بود اقدامی نکردند. آنها که دور این میز هستند درگیر بودند ولی کاری نکردند. 

هنوز فضای انتخاباتی گرم نیست شاید بخاطر اینکه اعتماد ندارند. اینطور نیست که قول بدهیم عمل نکنیم.. در این ۱۵-۱۶ سال چه کردید؟ 

باید برگردیم به اعتمادسازی‌مان؛ برگردیم به پیشینه مان که با صداقت چه کردیم؟ 

برای تحریم و برای خنثی سازیش کاری نکردیم و حالا داریم نسخه می پیچیم؟

 از ابتدا در یارانه هدفمند حرکت نکردیم

عرض تسلیت برای زلزله کاشمر و آتش سوزی گیلان دارم.

همین ابتدا بگویم که از ابتدا نه در یارانه ها هدفمند عمل کردیم و نه شیوه انجام آن درست بود. در دولت چهاردهم باید به آن توجه کنیم.

عدالت و جلوگیری از تبعیض مخصوصاً از انفال که اموال عمومی است بایدمدنظر قرار بگیرد. به هیچ دلیل و بهانه ای نمی شود از عدالت گذشت.

حق مردم ما یک زندگی خوب است؛ حتی نه یک زندگی معمولی؛ امروز واقعیت این است که بخش قابل توجهی از خانوارهای ما زندگی شان به سختی می گذرد. رئیس جمهور آینده مسئول است که ضمانت کند که این موضوع حل شود.

با صراحت بگویم که حفظ قدرت خرید خانوار مستقیماً به عهده رئیس جمهور است که باید از پس آن بربیاید و پاسخگو باشد.

کسی که دارد کار می کنند و تمام عمرش را  کار کرده و الان بازنشسته شده چرا الان باید فقیر باشد؟ دولت نباید چنین اجازه ای بدهد.

حتما باید کاری کنیم که سهم نیروی کار از تولید کاهش پیدا  نکند. و اینکه سوال کردند که یارانه را به تولید می دهیم یا به مصرف کننده، بنده معتقدم که باید به مصرف کننده بدهیم. ولی دقیقا بدانیم چگونه و به چه روشی و به چه کسانی. وگرنه عدالت محقق نمی شود.

تورم یکی از مشکلاتی است که بودجه آن را ایجاد می کند. بودجه ای که می آید زندگی را جابجا می کند. به نوعی به زندگی مردم دستبرد می زنیم. آنها که حقوق ثابت می گیرند مثل کارگران و بازنشسته ها و ...  آسیب می بینند.

حتما باید به میزان رشدی که انجام می شود و میزان تورم، باید در افزایش حقوق ثابت بگیران بکوشیم. یا به صورت نقد یا کالاهای اساسی باید این مسئله جبران شود.

۲۱۰۰ کالری مردم باید تامین شود و ۶ کالایی که در جهیزیه است.