حقوق ماهیانه یک سوم پزشکان ایران؛ حداقل بگیری است/ مهاجرت پزشکان ۳۰ درصد بیشتر از آمار ورودی پزشکان جدید است

برای اینکه پزشکان و کادر درمان بتوانند به طور مؤثرتری به جامعه خدمت کنند، دولتمردان می‌توانند به جای تبریک کلامی، اقداماتی را انجام دهند که شامل موارد زیر است:

بهبود شرایط کاری و حقوق: افزایش حقوق و مزایا، کاهش فشار کاری، و ایجاد محیط‌های کاری سالم‌تر و ایمن‌تر می‌تواند از استرس و فرسودگی شغلی پزشکان بکاهد و کارایی آنها را افزایش دهد.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های بهداشتی: بهبود زیرساخت‌های بیمارستانی و مراکز درمانی، افزایش تجهیزات پزشکی پیشرفته، و ارتقاء سیستم‌های فناوری اطلاعات در حوزه بهداشت می‌تواند کیفیت خدمات ارائه‌شده توسط پزشکان را افزایش دهد.

آموزش و پژوهش: حمایت از برنامه‌های آموزشی و پژوهشی برای پزشکان، از جمله فراهم کردن دسترسی به دوره‌های آموزشی پیشرفته، کارگاه‌ها، و فرصت‌های پژوهشی، می‌تواند سطح دانش و مهارت پزشکان را بالا ببرد.

حمایت روانی و اجتماعی: ارائه خدمات مشاوره و حمایت روانی به پزشکان برای مقابله با استرس‌های شغلی و همچنین ایجاد سیستم‌های حمایتی اجتماعی می‌تواند سلامت روانی کادر درمان را بهبود بخشد.

توجه به رفاه خانوادگی: فراهم کردن تسهیلاتی مانند مرخصی‌های مناسب، بیمه‌های اجتماعی، و امکانات رفاهی برای خانواده‌های پزشکان می‌تواند به بهبود شرایط زندگی آنها و در نتیجه افزایش تمرکز و کارایی شغلی آنها کمک کند.

 تسهیل دسترسی به منابع دارویی و درمانی: اطمینان از تأمین به‌موقع و کافی داروها و ملزومات پزشکی می‌تواند به پزشکان کمک کند تا درمان‌های مؤثرتری برای بیماران خود ارائه دهند.

اجرای این اقدامات می‌تواند به بهبود شرایط کاری و افزایش انگیزه پزشکان کمک کند و در نهایت به ارتقاء سطح سلامت جامعه منجر شود.

13 درصد پزشکان در مشاغل غیرمرتبط کار می کنند

در ادامه نگاهی به مشکلات و فضای کار در پزشکان و رزیدنت ها در کشور خواهیم داشت.

برخلاف تصور افکار عمومی، بخش زیادی از اعضای جامعه پزشکی درآمد چندان بالایی ندارند، عنوان کرد: در کشور ما حدود 150 هزار پزشک و حدود 350 هزار عضو جامعه پزشکی اعم از پزشک، داروساز، دندانپزشک، پیراپزشک، فیزیوتراپ، ماما و ... فعالیت می کنند.

 از حدود 150 هزار فارغ التحصیل رشته پزشکی که در جامعه ما وجود دارند، حدود 20 هزار نفر در مشاغلی غیر از پزشکی مشغول فعالیت هستند، یعنی عملا بیش از 13 درصد کسانی که در جامعه ما پزشکی خوانده اند، به دلیل این که دولت آنها را استخدام نمی کند، در رشته خودشان مشغول به کار نیستند.

 لزوم به‌کارگیری 20 هزار پزشکی که در حرفه های دیگر مشغول فعالیت هستند به  حتم مهم است. اگر ما از این افراد در حیطه بهداشت و درمان استفاده می کردیم، قطعا بخش عمده ای از معضل کمبود پزشک در مناطق محروم ایران برطرف می شد.

حقوق ماهیانه یک سوم پزشکان حداقل بگیری است

 بیش از 11 هزار دستیار تخصصی پزشکی (رزیدنت) در ایران است که حقوق حداقل بگیر دارند. پرداخت این حقوق اندک به رزیدنت ها در شرایطی رخ می دهد که آنها به هیچ وجه فرصت نمی کنند که به شغل دوم بپردازند و باید با همین حقوق کم، زندگی خود یا خانواده شان را اداره کنند.

 به جز رزیدنت ها و پزشکانی که در مشاغل دیگری مشغول به کار هستند، بخش زیادی از پزشکان عمومی، پزشکان فاقد مطب، پزشکان حاضر در مناطق محروم و گروه های خاص نسخه نویس، به هیچ وجه از درآمد مطلوبی برخوردار نیستند.مجموعا می توان گفت تقریبا حدود یک سوم جامعه پزشکی افرادی هستند که جزو حداقل بگیرهای جامعه محسوب می شوند.

تنها یک چهارم پزشکان مطب دارند 

تنها حدود یک چهارم پزشکان مطب دارند و امکان فرار مالیاتی خارج از مطب نیز بسیار دشوار است. آمارهای سازمان نظام پزشکی نشان می دهد که تنها حدود 28 هزار پزشک متخصص و 32 هزار پزشک عمومی دارای پروانه مطب هستند که البته بیش از یک سوم آنها اقدام به تاسیس مطب نکرده اند یا مطب هایشان تعطیل شده است، بنابراین می توان گفت حداکثر 40 هزار نفر یعنی حدود یک چهارم پزشکان، افرادی هستند که مطب شخصی دارند. 

مهاجرت پزشکان از ایران؛ ۳۰ درصد بیشتر از آمار ورودی پزشکان جدید

هرچند درباره مهاجرت پزشکان از ایران آماری رسمی در دست نیست، اما گزارش‌ برخی رسانه‌ها از افزایش پرشتاب روند مهاجرت پزشکان از ایران حکایت دارد. 

طبق آمار اعلام شده ، سال 1401  ۶,۵۰۰ پزشک، شامل ۲,۳۰۰ پزشک متخصص به خارج از کشور مهاجرت کردند. این رقم ۳۰ درصد بیشتر از  متوسط ورودی پزشک در ایران است. 

گفتنی است، بین سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۱ هر سال به طور متوسط ۴,۹۸۲ پزشک به اعضای گروه پزشکی این سازمان اضافه شده‌اند. به عبارتی متوسط ورودی پزشک به بازار کار کمتر از ۵ هزار پزشک در سال است.