حملات پیجری لبنان اهمیت مسدودسازی «درهای پشتی» را نشان داد
انفجارهای دستگاههای پیجر و واکی تاکی در لبنان نگرانیهایی را در سراسر جهان درباره ایمنی ابزارهای ارتباطی برانگیخته و «در پشتی» شدیدا در کانون توجه قرار گرفته است.
«در پشتی» به دسترسی به یک برنامه یا سیستم با دور زدن کنترلهای امنیتی اطلاق میشود. پیجرها و واکی تاکیهایی که در لبنان منفجر شدند برای انفجار به وسیله کنترل از راه دور از طریق کانالهای «در پشتی» برنامهریزی شده بودند.
در نظرسنجی جهانی که شبکه «سی جی تی ان» اخیرا انجام داد، 93.84 درصد از پاسخدهندگان نگرانی خود از خطرات امنیتی «در پشتی» در دستگاههای الکترونیکی که ممکن است برای حملات تروریستی استفاده شوند، ابراز کردند؛ 96.76 درصد معتقد بودند که خطرات «در پشتی» در دستگاههای الکترونیکی ریسک برای امنیت اطلاعات و حتی زندگی را افزایش میدهد.
با این وجود ایالات متحده با اینکه یک مصرفکننده بزرگ محصولات ارتباطی بیسیم (وایرلس) و یک هدف مهم برای حملات تروریستی در جهان است، به چنین شکاف امنیتی عظیمی بی تفاوت بوده، گویی نگران حملات مشابه در خاک ایالات متحده و علیه شهروندانش در خارج نیست.
آمریکا طی دهههای گذشته بارها درگیر رسواییهای متعدد شنود در مقیاس بزرگ و مجبورسازی شرکتهای پیشرفته به ارائه دسترسی به دادههای پشتیبان آنها بوده است.
«ادوارد اسنودن» در سال 2013 اطلاعات طبقهبندی شدهای را درز داد و برنامههای جاسوسی گسترده «آژانس امنیت ملی» (NSA) را افشا ساخت که شامل شنود تماسهای تلفنی و رصد ایمیلها بود.
به گفته اسنودن، ایالات متحده پروژه «پریزم» (PRISM) را سازماندهی کرد که آژانس امنیت ملی را قادر میسازد دادهها را از شرکتهای فناوری بزرگ مثل «گوگل»، «فیسبوک» و «اپل» جمعآوری کند. این برنامه ظاهرا از آسیبپذیریها یا «در پشتی» در این پلتفرمها برای دسترسی به اطلاعات کاربران سوء استفاده کرده است.
آمریکا نه فقط دادهها و اطلاعات شهروندان خودش را سرقت میکند بلکه از «در پشتی» برای جمعآوری دادههای دیگر کشورها مثل روسیه هم استفاده میکند. این تلاشها شامل به خطر انداختن سیستمهای سختافزاری و نرمافزاری بوده است.
حتی متحدان واشنگتن هم جزو اهداف جاسوسی آمریکا هستند. شنود تلفن همراه «آنگلا مرکل» صدراعظم وقت آلمان توسط ایالات متحده در سال 2013 افشا شد، رویدادی که از سال 2002 در حال انجام آن بود.
همزمان آمریکا با ترفند «دزد را بگیرید» مدعی شده که «هوآوی» و «تیکتاک» احتمالا یک «در پشتی» دارند که به دستگاه اطلاعاتی چین اجازه دسترسی به آمریکاییها را میدهد که از دستگاههای هوآوی و اپلیکیشن تیکتاک استفاده میکنند. ایالات متحده با استفاده از این ادعا به عنوان یک بهانه، سعی در محدودسازی مشارکت هوآوی در زیرساختهای مخابراتی در سطح جهان کرد و تلاش کرده تیکتاک را در داخل خاک آمریکا مسدود کند.
از این رو، بی تفاوتی آمریکا در قبال انفجارهای لبنان غیرطبیعی است، به ویژه برای کشوری که معمولا از سیاستهای ارتباطی دیگران انتقاد میکند.
با توجه به این شرایط، بیش از سه چهارم (76.26 درصد) پاسخدهندگان نظرسنجی سی جی تی ان نگرانی خود از اینکه دستگاههای الکترونیکی آنها خطرات امنیتی مشابه این پیجرها داشته باشد، ابزار کردند.
حملات صورت گرفته در لبنان تهدید علیه ایمنی زنجیرههای ارتباطی در سراسر جهان را یادآوری کرد. سوء استفاده از «در پشتی» توسط ایالات متحده در جمعآوری اطلاعات و حملات نظامی علیه دیگر کشورها نشاندهنده تداوم تفکر هژمونیک آمریکاست.
امکانات مخابراتی به عنوان ابزاری مهم برای پیشرفت اجتماعی و توسعه اقتصادی نباید به ابزاری برای نزاع سیاسی تبدیل شوند. جامعه جهانی باید اجماع و هنجارهایی جدید برای جلوگیری از مداخله هژمونیک و خرابکاری در امنیت ارتباطات ایجاد کند.