جزییاتی از جنگ تحمیلی؛
رفتند تا بماند ایران ...
در دو هزار و ۸۸۷ روز یورش وحشیانه ارتش بعث به خاک ایران هزار ﺭﻭﺯ ﻧﺒﺮﺩ ﻓﻌﺎﻝ وجود داشت. مردم ایران ۲۱۳ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﻬﯿﺪ، ۱۴۰ ﻫﺰﺍﺭ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ، ۳۲۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺠﺮﻭﺡ و ۴۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺁﺯﺍﺩه را تقدیم انقلاب کردند.

در دو هزار و ۸۸۷ روز یورش وحشیانه ارتش بعث به خاک ایران هزار ﺭﻭﺯ ﻧﺒﺮﺩ ﻓﻌﺎﻝ وجود داشت. مردم ایران ۲۱۳ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﻬﯿﺪ، ۱۴۰ ﻫﺰﺍﺭ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ، ۳۲۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺠﺮﻭﺡ و ۴۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺁﺯﺍﺩه را تقدیم انقلاب کردند.
زمانی که این عزیزان با جان خود برای وطن جانبازی میکردند
ظریف ها با کری یار بازی میکردند
آنها رفتند
تا ایران فروشان در سایه امنیتی که فراهم شده بود ایران رو بفروشند
و از بیت المال سهم آقازاده های این ها بشود تابعیت همان قاتل های جنگ
و سهم مردم بشود ، سایه تهدید و جنگ و مکانیسم ماشه و اسنپ بک
انها رفتند تا شرافت و کرامت و استقلال حفظ بشود
این ها ماندند دوباره با کری قدم زدند و در مجمع ها شرافت و کرامت را به ثمن بخس بفروشند ، و به کشور شهیدان بگویند گدا
آنها رفتند تا قاضی به جای محاکمه این ها به جرم فروش شرافت و آبروی کشور
فقط به نصحیت بسنده کند و بگوید
آسه برو آسه بیا که گربه شاخت نزنه !
این سر افرازان میهن شجاعانه رفتن ولی متاسفانه چیزی که اکنون در کشور مانده اختلاس،پارتی بازی،رانت خواری،حق کشی،اختلاف وحشتناک طبقاتی، تورم ،گرانی،کلیه فروشی، دعوا بر سر قدرت در مسولین ،نابودی محیط زیست کشور،جدایی سفره مسولین از سفره خالی مردم
رفتند تا دزان تنها بمانند و بخورند
اینها نون شاه را خورده بودند که از پشن میزهای مدرسه و دانشگاه راهی جبهه شدند و با خونشون برای ما امنیت را تضمین کردند اما عده ای الآن با مستعان 1 و 2 سر مردم را شیره مالیده و پولشون را بالا میکش
بله این ملت بینوا رفتند تا ایران بماند، در عوض خون تو دلشون کردین با این گرونی و بی عدالتی، ننگ بر مسئولان خائن
رفتند تا بقیه مسئولان کشور با کشاندن مدرم بطرف دلار گرانی ها را رقم بزنند رفتند که بقیه مسئولان دلالی کنند رفتند که بقیه مسئولان تولید را نابود کنند
روحشون شاد.اونا رفتن یه عده دیگه دارن میخورن.
اینهمه شهید و جانباز مدافع وطن دادیم تا بعدش یک عده وطن فروش خسارت جنگ را خودسرانه ببخشند ، و حتی از بردن نام کشور متجاوز خودداری کنند ؟! «عراق »
که چه شود ؟!
با خیال آسوده بتوانند پول و ثروت مملکت را آنجا خرج کنند !؟
یاد دیالوگ ماندگار پرویز پرستویی در فیلم دوئل میافتم
وقتی راد ازش می پرسه: اینجا مقام مسئول کی؟
پرویز پرستویی میگه: اینجا مقام نداریم ولی مسئول منم.
سلام و درود به روح بلند شهدای جنگ تحمیلی، چگونه در عین مظلومی شجاعانه جنگیدن و لباس شهادت را بر تن کردند.اما عده ای شارلاتان در صدد فراموشی یاد این عزیزان هستند.۹